Hiëronymus

Voordat hij bekend stond als Hiëronymus, heette hij Eusebius Sophronius Hieronymus. Hij werd geboren rond 342 na Christus, in Stridon, Dalmatië. Vandaag de dag zou de stad, die in Hiëronymus’ tijd niet meer bestond, waarschijnlijk in Kroatië of Slovenië liggen.

De jonge Hiëronymus werd opgeleid door Aelius Donatus, die een beroemde Romeinse grammaticus was. Van hem leerde de jonge Hiëronymus Latijn en Grieks. Er is verder weinig bekend over zijn jeugd, behalve dat zijn ouders waarschijnlijk welgesteld en christelijk waren. Ondanks hun inspanningen om Hiëronymus goed op te voeden, gedroeg de jongeman zich naar eigen goeddunken.

Omstreeks zijn twaalfde jaar reisde Hiëronymus naar Rome om grammatica, filosofie en retorica te studeren. Het is waarschijnlijk dat hij, vanwege zijn opleiding in de retorica, een carrière in de rechten overwoog. Zoals hij zelf toegaf, vergat hij al snel zijn moraal. Terwijl hij niet studeerde, streefde Hiëronymus naar plezier. In het bijzonder ging hij op vrouwen af, ook al wist hij dat zijn gedrag verkeerd was.

Om de schuldgevoelens die hij daarna vaak voelde te verlichten, bezocht Hiëronymus de crypten in Rome en waande hij zich in de hel. Hij deed dat elke zondag, ook al was hij geen christen. Hiëronymus slaagde erin zichzelf angst aan te jagen, maar niet om zijn gedrag te veranderen.

Gelukkig had Hiëronymus als metgezel Bonosus, die een christelijke invloed had. Zijn invloed is een deel van wat Hiëronymus overhaalde om christen te worden en zijn wegen ten goede te veranderen.

In of rond het jaar 366 besloot Hiëronymus christen te worden en liet zich dopen door paus Liberius.

Nu geïnteresseerd in theologische zaken, zette Hiëronymus wereldlijke zaken opzij om zich bezig te houden met zaken van het geloof. Hij reisde met Bonosus naar Trier waar scholen voor hem waren om een kerkelijke opleiding te krijgen.

In 370 reisde hij dicht naar huis en belandde in een klooster in Aquileia. Het klooster stond onder toezicht van bisschop Valerianus, die een aantal van de grootste geesten van het Christendom had aangetrokken. Terwijl hij in Aquileia was, ontmoette Hiëronymus Rufinus en de twee mannen werden vrienden. Rufinis was een monnik die bekend werd door zijn vertalingen van Griekse werken in het Latijn. Hiëronymus zelf ontwikkelde zijn vaardigheden als vertaler, een vaardigheid die hij ontwikkelde tijdens zijn verblijf in de Romeinse catacomben, waar hij de inscripties op de graven vertaalde.

Na zijn verblijf in Aquileia reisde Hiëronymus naar Treves in Gallië, waar hij boeken begon te vertalen voor eigen gebruik. Zijn doel was het opbouwen van een persoonlijke bibliotheek.

Na een tijd in Gallië, keerde hij in 373 terug naar Aquileia. Daar kregen Hiëronymus en zijn vriend Bonosus ruzie en besloten zij uit elkaar te gaan. Bonosus vertrok naar een eiland in de Adriatische Zee waar hij een tijd als kluizenaar zou leven.

Hallo lezers, het lijkt erop dat jullie Catholic Online veel gebruiken; dat is geweldig! Het is een beetje ongemakkelijk om te vragen, maar we hebben uw hulp nodig. Als u al gedoneerd hebt, danken wij u hartelijk. We zijn geen verkopers, maar we zijn afhankelijk van donaties van gemiddeld $14,76 en minder dan 1% van de lezers geeft. Als u slechts $5,00 doneert, de prijs van uw koffie, kan de Katholieke Online School blijven bloeien. Dank u. Help Nu >

Jerome reisde naar het oosten, op weg naar Antiochië via Athene.

In 374 bereikte Jerome eindelijk Antiochië, na onderweg verschillende lange tussenstops te hebben gemaakt. In die stad begon Hiëronymus met het schrijven van zijn eerste werk, “Over de zeven slagen.”

In datzelfde jaar werd Hiëronymus ziek door een ziekte, die ook enkele van zijn metgezellen het leven kostte. Het is onduidelijk welke ziekte verantwoordelijk was, of dat zijn vrienden door verschillende ziekten waren overleden. Tijdens zijn ziekte kreeg Hiëronymus visioenen die hem nog geloviger maakten.

Hiëronymus trok voor vier jaar de woestijn in en leefde als kluizenaar ten zuidwesten van Antiochië. Gedurende deze tijd was hij vaak ziek.

Nadat hij uit zijn kluizenaarschap kwam, raakte Hiëronymus al snel verwikkeld in conflicten binnen de Kerk van Antiochië. Dit was niet iets waar Hiëronymus mee geassocieerd wilde worden. Hiëronymus maakte duidelijk dat hij geen priester wilde worden, maar dat hij liever monnik of kluizenaar wilde worden. Maar zowel de kerkelijke functionarissen in Antiochië als Paus Damasus wilden dat hij priester werd gewijd. Hiëronymus gaf toe op voorwaarde dat hij geen ambt zou bekleden en zijn kloosterleven zou mogen voortzetten. Hij werd vervolgens gewijd.

Hiëronymus profiteerde optimaal van zijn vrijheid als priester en reisde naar Constantinopel waar hij studeerde bij de heilige Gregorius van Nazianzus, die bekend stond als een groot theoloog.

Nadat de heilige Gregorius Constantinopel in 382 had verlaten, reisde Hiëronymus naar Rome voor een concilie van de Kerk en ontmoette daar paus Damasus. Na het concilie hield paus Damsus Hiëronymus in Rome en maakte hem tot zijn secretaris.

Terwijl hij als secretaris van de paus diende, bevorderde Hiëronymus ook het ideaal van ascese bij iedereen om hem heen. Tot deze groep behoorden ook de vrouwen van de stad Rome die een heilig leven wilden leiden.

Paus Damasus stierf in 384, en dit stelde Hiëronymus bloot aan kritiek en controverse. Hiëronymus was een sarcastisch man met een grote geestigheid. Hij werd impopulair door zijn houding en maakte een aantal vijanden. Toen Paus Damasus nog leefde, kon hij Hiëronymus beschermen tegen kritiek, maar nu kreeg Hiëronymus te maken met de wraak van de vijanden die hij had gemaakt. Zowel vooraanstaande heidenen die zijn bevordering van het geloof kwalijk namen als medechristenen die zijn geestigheid misten, vielen hem aan met gemene geruchten. Onder de geruchten waren beschuldigingen dat hij zich onbehoorlijk gedroeg met de vrouw die wij nu kennen als Paula. In die tijd was zij een van zijn leerlingen in de ascese.

Paula was een weduwe met vier kinderen die diep treurde om het verlies van haar man. Hiëronymus gaf haar raad en onderricht en zij werd een levenslange vriendin en volgeling van Hiëronymus, die hem bijstond in zijn werk.

Op den duur besloot Hiëronymus naar het Heilige Land terug te keren om aan de laster in Rome te ontkomen. Hij trok naar het oosten en kwam in 386 in Antiochië aan. Kort daarna werd Hiëronymus ontmoet door Paula, haar dochter, en enkele andere volgelingen. De groep ging eerst naar Jeruzalem en vervolgens naar Alexandrië, Egypte. Zij vestigden zich in Bethlehem en lieten daar een klooster bouwen met slaapzalen voor vrouwen.

Jerome was een harde werker en hij schreef uitvoerig ter verdediging van de maagdelijkheid van Maria, die sommige geestelijken in twijfel durfden te trekken. Hij voerde ook verscheidene debatten tegen verschillende andere ketterijen, waaronder een langdurige strijd met zijn oude vriend Rufinus. Hiëronymus was snel van streek, en zelfs de eerbiedwaardige St. Augustinus wisselde woorden met hem. Uiteindelijk herstelden Hiëronymus en Augustinus hun relatie en konden zij als vrienden en collega’s met elkaar corresponderen.

Van alles wat Hiëronymus beroemd heeft gemaakt, was niets zo legendarisch als zijn vertaling van de Bijbel. Hiëronymus begon met zijn werk toen hij nog in Rome was onder Paus Damasus. Hij besteedde zijn hele leven aan het vertalen van de geschriften uit het Hebreeuws en Oud Latijn.

In het jaar 404 stierf Hiëronymus, die later een heilige van de Kerk zou worden. Rome werd geplunderd door Alarc de Barbaar in 410. Deze gebeurtenissen verontrustten Hiëronymus zeer. Het geweld vond uiteindelijk zijn weg naar Bethlehem en verstoorde Jerome’s werk in zijn laatste jaren.

Jerome stierf op 30 september 420. Zijn dood was vredig en hij werd te ruste gelegd onder de Geboortekerk. Zijn stoffelijk overschot werd later overgebracht naar Rome.

Hiëronymus is de patroonheilige van archeologen, bijbelgeleerden, bibliothecarissen, studenten en vertalers.

Hun feestdag is 30 september.