De Amish zijn een hechte gemeenschap, dus leden van een groep kennen elkaar van kinds af aan. Er is school, kerk, schuurvergaderingen, zangpartijen en andere evenementen. De Amish zijn niet graag afhankelijk van buitenstaanders, dus buren helpen elkaar altijd.
Zangfeesten zijn de gebruikelijke gemengde recreatie en zijn de voornaamste verkeringactiviteit. Deze evenementen staan alleen open voor jonge vrijgezellen en zijn het equivalent van een tienerdansfeest. De Amish dansen niet en bespelen geen muziekinstrumenten, maar zij delen de Pennsylvania Duitse liefde voor het zingen. De liederen zijn niet allemaal religieus. Er worden ook volks- en countryliederen gezongen.
Advertentie
Ongetrouwde Amish kiezen zelf hun echtgenoot/echtgenote, en de vrouw is zeer betrokken bij het proces. De hofmakerij begint vaak met een jonge man die een jonge vrouw naar en van een van de vele zangavonden of zondagse erediensten brengt. Het paar mag samen tijd doorbrengen in besloten kring, maar om deze tijd alleen achter gesloten deuren door te brengen zou schandalig zijn. Maar zoals overal bij verkering willen paren graag samen zijn buiten het zicht en gehoorsafstand van anderen, en ook de Amish zullen manieren verzinnen om dit doel te bereiken. Overdekte veranda’s zijn geschikt, en je zult ze vaak zien reizen in open buggy’s. Het is verstandig om ergens een chaperonne aanwezig te hebben voor de schijn, maar een goede chaperonne spioneert of luistert niet.
De stap van het huwelijk is een belangrijke in de Amish samenleving, dus de voorbereiding en de uitvoering is behoorlijk betrokken. Een snelle gang naar de vrederechter met een paar getuigen is niet voldoende. De opeenvolging van gebeurtenissen zal hier slechts kort worden behandeld. De links aan het eind van het artikel geven meer details.
Huwelijken vinden plaats na de herfstoogst. November is de favoriete maand omdat het winterweer dan nog niet is begonnen. Zestien jaar is de leeftijd waarop de verkering begint, maar paren zullen waarschijnlijk 20 jaar of ouder zijn als ze trouwen. Beide partijen moeten lid zijn van de kerk.
Hoewel het voor iedereen duidelijk is wanneer een paar serieus wordt, wordt het voornemen om te trouwen geheim gehouden tot juli of augustus. De man geeft de vrouw een praktisch cadeau (geen sieraden), en de vrouw licht haar familie in. Twee weken na de herfstcommunie worden de echtparen die de vereiste geloofsbrieven hebben overgelegd “bekendgemaakt” – dat wil zeggen, aan het eind van de zondagsdienst leest de diaken de namen voor van de vrouwen die van plan zijn te trouwen en van de man met wie zij zullen trouwen. De echtparen wonen deze dienst niet bij. Ze zijn thuis bij de aanstaande bruid en gebruiken samen een privé-maaltijd. Het is nu eind oktober.
Het huwelijk en de “receptie” vinden plaats bij de vrouw thuis. Zij en haar familie werken nu in een razend tempo aan de voorbereidingen (vergeet niet, op een boerderij is er nooit vakantie van de klusjes). De man is bezig de gasten persoonlijk uit te nodigen. De gastenlijst loopt in de honderden.
Blauw is de favoriete kleur voor een bruidsjurk. De jurk moet nieuw zijn, maar zal worden gebruikt bij toekomstige formele gelegenheden. De jurk is zonder kant of een sleep. Bruid en bruidegom dragen hoge schoenen, en de mannen mogen vlinderdassen dragen.
De huwelijksdienst duurt vele uren, aan het eind waarvan de dominee de bruid en bruidegom ondervraagt, en dan zijn zegen uitspreekt. Het feestmaal begint en gaat door tot diep in de nacht. Het bruidspaar brengt de eerste nacht door in het huis van de ouders van de bruid.
De “wittebroodsweken” bestaan uit nachtelijke weekendbezoeken aan verschillende familieleden, waarbij nieuwe kennissen worden gemaakt en huwelijksgeschenken worden overhandigd. Het pasgetrouwde stel woont bij de ouders van de vrouw tot het voorjaar, wanneer zij een eigen woning zullen inrichten.