De procedure
Als je niet de standaard nylon hechtdraad hebt die je in een EHBO-doos vindt, zul je moeten improviseren. Draad werkt ook, en flosdraad is erg sterk, hoewel ik het spul met muntsmaak niet zou aanraden. Steriliseer je naald met een vlam of alcohol, en maak dan de hechtdraad klaar. Het doel van het hechten van een wond is wat wij noemen “approximatie”, oftewel de huid zo dicht mogelijk bij de “pre-gat” conditie brengen. Je probeert het samen te trekken zodat de twee kanten van de wond samen kunnen genezen. Dit is de operatieprocedure in drie eenvoudige stappen:
Trek met uw vingers de wond samen. Zoek het midden van de snijwond en breng de eerste hechting aan door de naald door de huid te steken (,5 cm vanaf de rand van de snijwond), uit de wond, terug door de wond aan de andere kant en uit de huid. Wat je nu hebt is een lus van draad, alsof je net een schoenveter door de onderste twee oogjes van je schoen hebt gestoken. Trek de huid samen en knoop het af met een eenvoudige dubbele knoop. Knip de overtollige hechtdraad af. Belangrijk: knoop het niet te strak – maak het net genoeg vast zodat de wond dicht is. Zodra de eerste hechting is gehecht, werkt u terug naar de rand door een nieuwe hechting te plaatsen halverwege tussen het uiteinde van de snede en de dichtstbijzijnde steek. Herhaal dit tot de wond dicht is.
Nu komt het moeilijke gedeelte. De reden waarom artsen niet willen dat u met hechtingen surft, is dat er onvermijdelijk water in komt, waardoor de wond zeer waarschijnlijk weer opengaat nadat de hechtingen eruit zijn. Het verhoogt ook de kans op infectie. Als je de verleiding kunt weerstaan, laat de hechtingen er dan als volgt in: vijf dagen voor een snee in het gezicht, zeven dagen voor alles op het lichaam en 10-14 dagen voor een snee in de voeten (om de een of andere reden duurt het eeuwig voordat voeten genezen). Maar als het surfen niet gaat, je deze aanwijzingen goed hebt opgevolgd en je gewoon weer naar buiten moet peddelen, dan begrijpen we dat. Daar heb je antibiotica voor.