Hondsdolheid is een virusinfectie van de hersenen die door dieren wordt overgebracht en die ontstekingen in de hersenen en het ruggenmerg veroorzaakt.
Als het virus eenmaal het ruggenmerg en de hersenen heeft bereikt, is hondsdolheid bijna altijd dodelijk. De wond van de beet kan pijnlijk of gevoelloos zijn. Vleermuisbeten veroorzaken over het algemeen geen symptomen. De symptomen van rabiës treden op wanneer het virus de hersenen of het ruggenmerg bereikt, meestal 30 tot 50 dagen nadat iemand is gebeten. Dit interval kan echter variëren van 10 dagen tot meer dan een jaar. Hoe dichter de beet bij de hersenen (bijvoorbeeld in het gezicht), des te sneller treden de symptomen op.
Skunks, wasberen, honden, katten, coyotes, vossen en andere zoogdieren kunnen de ziekte ook overbrengen. Mensenrabiës is zeldzaam in de Verenigde Staten. Sinds 1990 zijn er slechts 55 gevallen gediagnosticeerd. Toch worden elk jaar tussen de 16.000 en 39.000 mensen uit voorzorg gevaccineerd na een dierenbeet. Ook in andere delen van de wereld komt rabiës veel vaker voor, met jaarlijks wereldwijd zo’n 40.000-70.000 doden als gevolg van rabiës. De meeste van deze gevallen worden veroorzaakt door beten van niet-gevaccineerde honden.
Als u door een van deze dieren bent gebeten, kunt u het volgende doen. Reinig de wond gedurende 5 minuten grondig met water en zeep. Indien beschikbaar, moet na het wassen een antisepticum worden aangebracht dat virussen doodt, zoals povidon-jood, jodiumtinctuur, waterige jodiumoplossing of alcohol (ethanol). Indien blootgesteld, moeten slijmvliezen zoals ogen, neus of mond goed met water worden gespoeld. Het is belangrijk deze processen te volgen met een passende behandeling met rabiësvaccin. Bel indien mogelijk de dierenbescherming.
Hondsdolheidvaccin is een vaccin dat wordt gebruikt om hondsdolheid te voorkomen. Er zijn een aantal vaccins beschikbaar die zowel veilig als effectief zijn. Ze kunnen worden gebruikt om rabiës te voorkomen vóór en gedurende een periode na blootstelling aan het virus, zoals door een beet van een hond of vleermuis. De immuniteit die ontstaat is langdurig na een volledige kuur.
Klik op deze link voor DIRECTE WHATSAPP en Professionele vaccinatie tegen rabiës:
https://bit.ly/2VNsoJG Uluwaru Area
https://bit.ly/2Yhy7tg Uud Area
Doses worden meestal gegeven door injectie in de huid of spier. Na blootstelling wordt meestal vaccinatie gebruikt samen met rabiës immunoglobuline. Het wordt aanbevolen dat degenen die een hoog risico op blootstelling lopen, worden gevaccineerd vóór de potentiële blootstelling. Vaccins zijn effectief bij mensen en andere dieren. Vaccinatie van honden is zeer effectief om de verspreiding van rabiës naar mensen te voorkomen. Rabiësvaccins kunnen veilig worden gebruikt in alle leeftijdsgroepen. Ongeveer 35 tot 45 procent van de mensen ontwikkelt een korte periode van roodheid en pijn op de injectieplaats.
Bij ongeveer 5 tot 15 procent van de mensen kan koorts, hoofdpijn of misselijkheid optreden. Na blootstelling aan rabiës is er geen contra-indicatie voor het gebruik ervan. De meeste vaccins bevatten geen thimerosal. Het eerste rabiësvaccin werd in 1885 geïntroduceerd en werd in 1908 gevolgd door een verbeterde versie. Wereldwijd zijn miljoenen mensen gevaccineerd en naar schatting worden hierdoor meer dan 250.000 mensen per jaar gered.
Het staat op de lijst van essentiële geneesmiddelen van de Wereldgezondheidsorganisatie, de veiligste en meest effectieve geneesmiddelen die in een gezondheidssysteem nodig zijn. De groothandelskosten in de ontwikkelingslanden liggen in 2014 tussen 44 en 78 USD voor een kuur. In de Verenigde Staten kost een kuur rabiësvaccin meer dan 750 USD.
Het wereldwijd gebruikte rabiësvaccin bestaat uit drie stappen, te weten:
- Vóór blootstelling
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beveelt aan te vaccineren bij mensen die een hoog risico lopen op de ziekte, waaronder kinderen die in gebieden wonen waar de ziekte veel voorkomt. Andere groepen zijn bijvoorbeeld dierenartsen, onderzoekers of mensen die van plan zijn te reizen naar gebieden waar rabiës veel voorkomt. Drie doses van het vaccin worden gedurende een maand toegediend, op dag nul, zeven en eenentwintig of achtentwintig.
- Na blootstelling
Voor personen die mogelijk aan het virus zijn blootgesteld, worden vier doses over een periode van twee weken aanbevolen, evenals een injectie met immunoglobuline tegen rabiës bij de eerste dosis. Dit staat bekend als vaccinatie na blootstelling. Voor mensen die eerder zijn gevaccineerd, is slechts een enkele dosis van het rabiësvaccin nodig. Vaccinatie na blootstelling is geen behandeling of genezing van rabiës; het kan alleen de ontwikkeling van rabiës bij een persoon voorkomen als het wordt toegediend voordat het virus de hersenen bereikt. Omdat het rabiësvirus een relatief lange incubatietijd heeft, zijn vaccinaties na blootstelling over het algemeen zeer effectief.
- Aanvullende doses
Immuniteit na een kuur van doses is over het algemeen langdurig. Extra doses zijn meestal niet nodig, behalve bij mensen met een zeer hoog risico. Mensen met een hoog risico kunnen tests laten uitvoeren om de hoeveelheid rabiësantilichamen in het bloed te meten en krijgen zo nodig een rabiës-boosterdosis. Na toediening van een boosterdosis bleek uit een onderzoek dat 97% van de immuuncompetente personen na 10 jaar beschermende niveaus van neutraliserende antilichamen hadden.
Hondsdolheidvaccins zijn veilig in alle leeftijdsgroepen. Ongeveer 35 tot 45 procent van de mensen ontwikkelt een korte periode van roodheid en pijn op de injectieplaats. Ongeveer 5 tot 15 procent van de mensen kan koorts, hoofdpijn of misselijkheid krijgen. Omdat rabiës altijd dodelijk is, is er geen contra-indicatie voor het gebruik ervan na blootstelling. De meeste vaccins bevatten geen thimerosal. In enkele landen, vooral in Azië en Latijns-Amerika, worden vaccins op basis van zenuwweefsel gebruikt, maar deze zijn minder effectief en hebben meer bijwerkingen. Het gebruik ervan wordt dan ook niet aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie.
Dokters zullen patiënten een geïndiceerd anti-rabiësvaccin (VAR) of anti-rabiësserum (SAR) geven als verdere behandeling tegen rabiës. Anti-Rabiës Vaccin (VAR) is een vaccin of actieve immunisatie gemaakt van een niet-actief rabiësvirus. Dit vaccin kan worden toegediend vóór een blootstelling (pre-exposure profylaxe) of na een blootstelling (post-exposure profylaxe). Dit vaccin wordt in de huid of de spieren geïnjecteerd. Als het na een blootstelling wordt gegeven, wordt het vaccin meestal samen met Rabiës Immunoglobuline (SAR) gegeven.
Anti-Rabiës Serum (SAR) is een passieve immunisatie samengesteld uit Rabiës Immunoglobuline, dit vaccin heeft een functie om het rabiësvirus, veroorzaakt door een dierenbeet, te neutraliseren. Anti-Rabiësserum wordt toegediend aan personen met wonden met een hoog risico, bijvoorbeeld patiënten met meerdere wonden. Bovendien, wat betreft de duur van de werking van het rabiësvaccin bij de mens, kan het 7 tot 10 dagen bescherming bieden voordat de geïnduceerde antilichamen worden gevormd. Daarom is het niet nodig om het rabiësvaccin te gebruiken bij patiënten die tot 7 dagen voor de blootstelling al tegen rabiës zijn ingeënt.
Hoe lang werkt rabiësvaccin bij mensen? De levensduur van het rabiësvaccin varieert van 3 tot 10 jaar, afhankelijk van de boosterdosis die wordt gegeven. Om rabiës te voorkomen, worden rabiësvaccinaties bijvoorbeeld drie keer gegeven, op de dag van de eerste injectie en op dag 7 en dag 21 na de eerste injectie. Voor diegenen die een hoog risico op rabiës lopen, wordt voorgesteld om eenmaal per jaar en om de 3 tot 5 jaar een boosterdosis te krijgen. Voor degenen die geen hoog risico lopen aan rabiës te worden blootgesteld, maar zich wel willen laten vaccineren, wordt een vaccinatie om de 10 jaar aanbevolen.
Aan de andere kant worden voor een vaccinatie na blootstelling 4 tot 5 injecties gegeven als de persoon niet is gevaccineerd. Als de vaccinatie voldoende is geweest, wordt de volgende injectie 2 keer per jaar gegeven. Extra doses zijn meestal niet nodig, behalve voor mensen met een zeer hoog risico. Na de boosterdosis bleek uit een studie dat 97% van de immuno-competente personen na 10 jaar een beschermingsniveau vertoonden. Daarom, over hoe lang werkt rabiësvaccin bij mensen, is immuniteit na een serie doses meestal langdurig.
Rabiës is bijna altijd fataal als het onbehandeld blijft. Zodra iemand met hondsdolheid symptomen begint te vertonen, overleeft hij of zij de ziekte meestal niet. Daarom is het heel belangrijk om na een dierenbeet meteen medische hulp te zoeken, vooral als het om een beet van een wild dier gaat. Vaccinatie na blootstelling, PEP, is zeer succesvol in het voorkomen van de ziekte als het onmiddellijk wordt toegediend, in het algemeen binnen zes dagen na besmetting. Als PEP met weinig of geen vertraging wordt toegediend, is het 100% effectief tegen rabiës. Bij aanzienlijke vertraging bij de toediening van PEP heeft de behandeling nog steeds kans van slagen.
Als u zwanger bent of nog borstvoeding geeft, is er geen bewijs dat het vaccin ongeboren baby’s kan schaden. Uit een follow-up van 200 zwangere vrouwen in Thailand bleek dat het vaccin veilig was.
Het is niet bekend of het vaccin in de moedermelk wordt uitgescheiden, maar een eventueel in de moedermelk aanwezig vaccin zou geen schadelijke effecten mogen hebben. Voor de veiligheid van moeder en kind moet u altijd eerst overleggen met uw arts. Als u nog meer wilt weten over het rabiësvaccin en tijdens uw bezoek aan Bali, kunt u contact opnemen met Unicare Clinic. Zij zullen u de informatie geven die u nodig heeft voor een rabiësvaccin. Ook zullen zij u voorzien van het vaccin wanneer u het nodig heeft met de behandeling van hun professionele gezondheidszorg.