De EtG-test, beter bekend als Ethyl Glucuronide, is een metaboliet dat ontstaat bij het drinken van alcohol en wordt gebruikt om het alcoholgehalte in de urine op te sporen. De test wordt door rechtbanken en reclasseringsdiensten gebruikt om te testen of mensen drinken.
De EtG-test heeft een beetje een reputatie opgebouwd wat betreft zijn betrouwbaarheid, zo niet een beetje inconsistent, afhankelijk van aan welke kant van het hek je staat – de Monitor, of de Monitored.
Hoe ver terug in de tijd test EtG op alcohol?
EtG is een betrouwbare indicator van alcoholgebruik geworden omdat de metaboliet tot vijf dagen na het drinken in de urine kan worden aangetroffen. Hoewel er variabelen zijn waarmee bij elke test rekening moet worden gehouden (deze biomarkers kunnen langere tijd in de urine aanwezig blijven) kunnen EtG’s een sterkere waarschijnlijkheid aantonen dat iemand heeft gedronken dan, laten we zeggen, andere meer traditionele hulpmiddelen, zoals PBT’s, bloed, of speekselmonsters.
Omdat het EtG gedurende langere tijd in het lichaam van een drinker aantoonbaar is, vertrouwen rechtbanken, het leger, werkgevers en gezondheidswerkers er nu meer op dan in het verleden om bewezen onthouding van alcohol aan te tonen.
“Wat bedoel je met positief – maar ik heb niet gedronken!”
Doet dit misschien een belletje rinkelen? Vragen over gebruik, frequentie, hoeveelheid en onthoudingsperiodes komen vaak voor.
De EtG is onder de loep genomen voor het ‘vals-positief’ debat met sommige geteste. Het probleem van de vals-positieve uitslag kan ernstige gevolgen hebben, zoals gevangenisstraf, baanverlies, ontzegging van de beroepsvergunning en rechtszaken. Drinkers kunnen sterk verschillen in hun gebruik en frequentie. De test is aangevochten wanneer lage niveaus van EtG worden gevonden in de urine.
Wanneer een regelmatige of occasionele drinker, kunnen de testvereisten hogere cutoff niveaus van de metaboliet vragen (misschien 500 ng/ml in tegenstelling tot 100) om beweringen van incidentele blootstelling te omzeilen versus regelrecht drinken. Is er een duidelijke grens voor de grenswaarden? Het is moeilijk te zeggen. Het kan een ernstig probleem vormen voor degenen die “doorschieten” tegenover schuldige onschuldigen.
Als je op EtG wordt getest, moet je met je monitor een gesprek voeren over het dagelijks gebruik van vrij verkrijgbare producten die ethanol kunnen bevatten, aangezien blootstelling ook kan komen door inhalatie of uitwendig gebruik, naast drinken. De test toont met groot succes alcohol in het systeem aan, maar kan niet noodzakelijk de echte bron opsporen.
Stel je voor dat je je badkamer schoonmaakt met verschillende schoonmaakmiddelen of desserts eet waar vanille in zit – om nog maar te zwijgen van de bijna altijd aanwezige handontsmettingsmiddelen in openbare gebouwen. De EtG-test stuit op moeilijkheden bij het beantwoorden van de vraag hoeveel alcohol er is geconsumeerd of helemaal geen.
Wanneer de detectie van EtG in iemands systeem het spookbeeld van alcoholconsumptie kan oproepen, terwijl de echte boosdoener misschien uit een andere bron komt – het kan leiden tot het kleverige gebied van, “Hebben ze of hebben ze niet . . . ? ?”
Deze test gebruiken als het enige bewijs van bevestigd drankgebruik is onbetrouwbaar en kan leiden tot het zeer moeilijke probleem om het vermoeden van drankgebruik te weerleggen, terwijl iemand dat misschien niet is. Met een nultolerantiebeleid en totale onthouding als mogelijke achtergrond voor veel mensen, zowel op het werk als in het rechtssysteem, kan dit zeker aanzienlijke moeilijkheden opleveren.
Overall
Er is een overheersend belang en een maatschappelijke bezorgdheid om diegenen die hulp willen of nodig hebben bij het bereiken van langdurige nuchterheid bij te staan. Problemen die voortkomen uit alcoholisme zijn zowel bekend als zwaar gedocumenteerd.
Terwijl meerdere bronnen van ondersteuning worden aangemoedigd voor diegenen die in een herstelprogramma zitten, zal de EtG-test samen met andere forensische testapparatuur verder verfijnd en ontwikkeld moeten worden naarmate we verder gaan in het bevorderen van zowel veilige als betrouwbare middelen in het monitoren van diegenen die het nodig kunnen hebben.
Mocht u zich zorgen maken over of vragen hebben over EtG-tests, neem dan gerust contact met ons op, hier online of door ons te bellen op (248) 541-2600.
Procureur Morris heeft een zeer succesvolle en vooraanstaande carrière als procesadvocaat en biedt al 20 jaar juridische vertegenwoordiging van hoge kwaliteit op het gebied van staats- en federale strafrechtelijke verdediging. Hij staat bekend om zijn procesvoorbereiding bij zowel collega-advocaten, rechters als cliënten. Als procesadvocaat is hij toegewijd aan het bereiken van gerechtigheid in elke zaak, en is hij bereid om complexe juridische kwesties met succes aan te pakken. Barton en zijn advocatenkantoor zijn trots op het behalen van resultaten voor hun cliënten die andere advocaten niet kunnen behalen.
Niet alleen beschikt Barton Morris over uitgebreide ervaring, hij houdt zich ook bezig met permanente juridische educatie om juridische diensten van de hoogste kwaliteit te kunnen leveren. Barton heeft een gespecialiseerde wetenschappelijke opleiding gevolgd via de American Chemical Society. Hij heeft deelgenomen aan het prestigieuze Trial Lawyers College en zit in de Raad van Bestuur van de Alumni Association. Barton Morris is ook bestuurslid van verschillende vooraanstaande juridische verenigingen, waaronder de Michigan Association of OWI Attorneys, en de DUI Defense Lawyer’s Association Justice Foundation. Hij is ook een actief lid van de National Association of Criminal Defense Attorneys en is ook afgestudeerd aan hun National Criminal Defense Trial College in Macon, Georgia.
Barton Morris werd gekozen als een Top Advocaat van Metro Detroit voor 2012, 2013, 2014, 2019 en 2020 voor DUI / DWI en strafrechtelijke verdediging door DBusiness Magazine en Hour Magazine. Barton Morris is ook gekozen als Super Lawyer in Criminal Defense voor 2014-2020 en Barton Morris is de enige advocaat in Michigan die door de American Chemical Society is aangewezen als een “Forensic Lawyer-Scientist”