Wat is een opdracht voor een boek?
Een opdracht voor een boek is een manier voor auteurs om een hoge eer te geven aan een persoon (of een kleine groep mensen) die ze willen prijzen of anderszins in de schijnwerpers willen zetten. Het is niet wezenlijk anders dan het opdragen van iets anders, zoals een schip of een monument.
De opdracht komt meestal op de opdrachtpagina, die helemaal voorin het boek staat, na de titelpagina.
Aan wie kan een auteur zijn boek opdragen?
Iedereen die hij wil. Een opdracht is kort en meestal gericht aan één persoon (of specifieke groep mensen). Het is meestal persoonlijk, en niet zozeer professioneel.
Hier volgen de categorieën mensen die vaak het middelpunt van een boekcommentaar vormen:
- Familieleden (echtgenoot, kinderen, broers en zussen, ouders)
- Nabije vrienden
- Mensen die door het boek zijn beïnvloed of erin voorkomen
- De lezers van het boek
- Inspirerende of ondersteunende figuren in iemands leven
- Mensen die de auteur op de een of andere manier in het zonnetje wil zetten
Moet je je boek inwijden?
Nee. De meeste auteurs dragen hun boek op, maar het is niet verplicht of vereist.
Hoe wijd je je boek
Beslis wie centraal komt te staan
Bedenk aan welke mensen je dit werk wilt opdragen. Wie was de belangrijkste persoon? De beslissende invloed? De mensen om wie je het meest geeft?
Veel mensen dragen hun boek op aan een kind of aan een vriend die hun creatieve proces heeft beïnvloed. Er is geen magische formule. Dit moet kort en krachtig zijn, en er zijn geen foute antwoorden. Je spreekt een persoonlijk gevoel uit, dus alleen jij kunt daarover beslissen.
Het ergste wat je kunt doen is je eraan vastbijten. Doe het of doe het niet. Als je besluit er een te nemen, ga er dan niet over piekeren. Ga op je gevoel af. Iedereen die je weglaat, kun je bedanken in de Acknowledgments (die aan het eind van het boek komen).
Houd in gedachten: Iedereen die het boek leest zal dit zien
Als de opdracht aan het begin van een boek staat (op de opdrachtpagina), zullen veel van de lezers het lezen en erdoor beïnvloed worden. Denk niet alleen aan de persoon of personen die in de opdracht worden genoemd, maar ook aan alle lezers die deze pagina zullen passeren en erdoor beïnvloed zullen worden. Maak een bewuste keuze over wat je wilt dat die impact zal zijn (als die er al is).
En ja, hoewel iedereen het zal zien, zal niemand behalve de persoon die je noemt het zich herinneren. Wil je bewijs? Noem je favoriete boekinwijding. De kans is groot dat u er geen kunt noemen.
Make It Short-It’s Not the Acknowledgements
In tegenstelling tot een hoofdstuk met dankwoord, moet de opdracht kort en bondig zijn. Je moet niet iedereen noemen die heeft bijgedragen aan de totstandkoming van het boek.
Daar is de Acknowledgements voor (als je dat wilt).
Bekijk voorbeelden van een boekscriptie (indien nodig)
De eenvoudigste manier om voorbeelden van een boekscriptie te vinden, is een willekeurig boek op je plank te pakken en naar de selectie te kijken. Bijna elk boek heeft een opdracht, dus je kunt eindeloos veel voorbeelden vinden.
De meeste zijn heel eenvoudig en simpel, zoiets als dit:
Voor mijn vrouw Megan en kinderen, Ava, Jaxon, en Elle.
George R. R. Martin, die de Game Of Thrones-serie schreef, heeft een unieke toewijding in A Song of Ice and Fire:
Voor Phyllis, die ervoor zorgde dat ik de draken erin stopte.
Deze beknopte regel heeft een enorme diepgang, zowel voor de lezers als voor de genoemde persoon. Als je de boeken hebt gelezen of “Game of Thrones” hebt gezien, weet je dat draken en de fantasiewereld die ze vertegenwoordigen een groot deel van de aantrekkingskracht vormden. Het boek voorstellen zonder hen zou bijna onmogelijk zijn. Phyllis heeft duidelijk een grote rol gespeeld bij de totstandkoming van dit stuk (het is ook een inside joke voor de fans).
Hier volgt de toewijding die C. S. Lewis schreef aan zijn petekind in The Lion, The Witch, and the Wardrobe:
Mijn lieve Lucy,
Ik heb dit verhaal voor jou geschreven, maar toen ik eraan begon, had ik me niet gerealiseerd dat meisjes sneller groeien dan boeken. Daarom ben je al te oud voor sprookjes, en tegen de tijd dat het gedrukt en gebonden is, zul je nog ouder zijn. Maar op een dag zul je oud genoeg zijn om weer sprookjes te gaan lezen. Dan kun je het van de bovenste plank halen, het afstoffen en me vertellen wat je ervan vindt. Ik zal waarschijnlijk te doof zijn om te horen, en te oud om een woord van wat je zegt te begrijpen, maar ik zal nog steeds je liefhebbende peetvader zijn,
C. S. LEWIS
Dit boek stond op de lijst van TIME Magazine’s Top 100 romans ooit geschreven, en toch schreef hij het voor zijn peetdochter. Deze toewijding geeft echt inhoud aan het boek, en de auteur, nog voordat je erin duikt.
Het volgende voorbeeld is een korte en zoete toewijding uit een boek dat ik samen schreef met dr. Geoffrey Miller:
Aan onze 17-jarige vroegere zelven, en aan Bishop, Atalanta, en alle zonen en dochters die de geweldige relaties verdienen die wij voor hen willen.
De fans van Neil Gaiman kijken vaak uit naar zijn toewijdingen, omdat ze zo kleurrijk zijn, en in sommige gevallen zelfs deel uitmaken van het boek. Bijvoorbeeld, uit zijn boek Anansi Boys:
Je weet hoe het gaat. Je pakt een boek, bladert naar de opdracht, en ziet dat de auteur weer eens een boek aan iemand anders heeft opgedragen en niet aan jou.
Niet deze keer.
Omdat we elkaar nog niet hebben ontmoet/elkaar slechts vluchtig kennen/alleen maar gek op elkaar zijn/elkaar veel te lang niet hebben gezien/op de een of andere manier verwant zijn/elkaar nooit zullen ontmoeten, maar, daar vertrouw ik op, desondanks altijd liefdevol aan elkaar zullen denken…
Deze is voor jou.
met je weet wel wat, en je weet waarschijnlijk ook waarom.
De opdracht bij De kleine prins van Antoine de Saint-Exupery is enigszins beroemd:
aan LEON WERTH
Ik vraag de kinderen die dit boek zullen lezen om begrip dat ik het aan een volwassene heb opgedragen. Ik heb daar een ernstige reden voor: hij is de beste vriend die ik op de wereld heb. Ik heb nog een andere reden: deze volwassene begrijpt alles, zelfs boeken over kinderen. Ik heb nog een derde reden: hij woont in Frankrijk, waar hij honger heeft en het koud. Hij moet worden opgevrolijkt. Als al deze redenen niet genoeg zijn, zal ik het boek opdragen aan het kind waaruit deze volwassene is voortgekomen. Alle volwassenen waren ooit kinderen, al weten weinigen dat nog. En dus corrigeer ik mijn opdracht:
aan LEON WERTH
TEN HIJ EEN KLEIN KINDJE WAS
Charles Bukowski speelt in zijn boek Post Office in op de banale aard van de meeste opdrachten door het volgende te zeggen:
Dit wordt gepresenteerd als een werk van fictie en is opgedragen aan niemand.
Er is een boek, The Selection van Kiera Cass, dat online enige bekendheid heeft gekregen met deze opdracht:
Hi, Dad!
*waves*
Writ Your Book Dedication
Het belangrijkste om in gedachten te houden is dat er GEEN specifieke formule voor is. De toewijding is een van de meest persoonlijke delen in het boek, en het is aan jou om te beslissen hoe je het wilt gebruiken.
Wat er in je boek staat is belangrijker, en het de wereld in krijgen is het allerbelangrijkste.