benen scheren.jpg
Ik haat het scheren van mijn benen. Hoe vaak scheer jij je benen? “Vrouw scheert benen met roze scheermes” door Karolina Mis www.epilatorhome.com is gelicenseerd onder CC by 2.0 https://creativecommons.org/licenses/by/2.0/
CLEVELAND, Ohio — Ik hou van de zomer, maar ik haat het scheren van mijn benen.
Ik haat het om op één voet te staan in de douche, mijn been alle kanten op te buigen, alleen maar om plekken op mijn enkels te missen. Ik haat het als ik vergeet mijn oksels te scheren en ik haat het dat ik me er zelfbewust over voel. Waarom dicteert de maatschappij dat vrouwen eruit moeten zien als haarloze katten?
Waarom mogen mannen overal haar hebben, maar moeten vrouwen zich houden aan dezelfde verzorgingsnormen als poedels: haar toegestaan, maar alleen op de juiste plaatsen?
(OK, je zou er hier op kunnen wijzen dat veel mannen de druk voelen om hun gezicht te scheren. Dat is waar. Maar baarden zijn sociaal veel acceptabeler dan harige benen of oksels van vrouwen.)
Het is de schuld van de Egyptenaren en de Romeinen. Tijdens beide rijken gebruikten rijke vrouwen en mannen vuursteen, een pincet en nog veel meer om haar over hun hele lichaam te verwijderen, waardoor “veel beroemde standbeelden en schilderijen van Griekse vrouwen haarloos zijn afgebeeld”, aldus Elle. Koningin Elizabeth I van Engeland zette de trend voort tijdens de Middeleeuwen. En Gillette bracht in 1915 het eerste scheerapparaat voor vrouwen op de markt.
Dus de verzorgingsgewoonte heeft een blijvende kracht. Maar ik heb nog geen vrouw ontmoet die het echt leuk vindt, ook al doen de meesten van ons het.
Hoe vaak? Dat hangt af van het seizoen, onze kleding, ons haartype, onze relatiestatus.
De eerste keer dat ik mijn benen scheerde, was ik elf, op het punt om naar de zesde klas te gaan. Ik stal het scheermes van mijn moeder toen ik op vakantie was op het strand, sleepte het mesje langs mijn been en voelde me zo volwassen.
Een minuut later sneed ik mezelf – een snee van vijf centimeter net onder mijn knie, die genas tot een litteken dat ik nog steeds heb. De rest van de week wenste ik dat ik mijn behaarde benen kon inruilen voor de gladde van mijn oudere neven.
Toen ik het een paar weken later weer probeerde, vond ik het heerlijk hoe zacht mijn net geschoren benen aanvoelden.
Ik heb het grootste deel van mijn leven in het Zuiden gewoond, waar het scheren van je benen het hele jaar door gebruikelijk is.
Maar toen verhuisde ik naar het noorden en beoordeelde ik mijn garderobe met leggings, broeken en donsjassen met marshmallow. Ik realiseerde me dat de helft van het jaar scheren optioneel was. Luiheid en uitstel leidden tot maanden tussen twee scheerbeurten. Ik genoot van mijn harigheid.
Men, laat me je een geheimpje vertellen, ik ben niet de enige. Ik heb met mijn vriendinnen vaak horrorverhalen over behaarde benen uitgewisseld.
Mijn scheerschema is nu nog onvoorspelbaar. Sommige dagen vind ik het heerlijk om gladde benen te hebben. Andere dagen kan het prikkende gevoel me gewoon niet schelen.
En hoe zit het met jou? Heb jij ook zo’n hekel aan het scheermes onder de douche?