Verschillende huidaandoeningen die laesies veroorzaken, komen vaak voor bij mensen met hiv. Deze aandoeningen zijn onder andere:
Seborrheïsche dermatitis
Seborrheïsche dermatitis is een huidaandoening die schilferende plekken, zwellingen en jeuk veroorzaakt. De meest voorkomende plekken zijn de haargrens en de nasolabiale plooien, de inkepingen in het gezicht die lopen van de neusrand tot de buitenste mondhoeken.
Deze huidaandoening komt vaak voor, vooral bij mensen met een immuunziekte. Volgens sommige bronnen treft het 1-3% van de algemene bevolking en 34-83% van de mensen met een verzwakt immuunsysteem.
Seborroïsche dermatitis wordt veroorzaakt door een overgroei van een schimmel die gewoonlijk onschadelijk op de huid leeft. Het is niet besmettelijk.
Het Department of Veteran Affairs meldt dat, zonder effectieve antiretrovirale behandeling, tot 40% van de mensen met HIV en 80% van degenen met gevorderd HIV seborrheic dermatitis hebben.
Behandeling
Bij mensen met hiv verbetert seborrheïsche dermatitis meestal met een effectieve antiretrovirale therapie.
Typische behandelingen omvatten antischimmelmiddelen, zoals uitwendig ketoconazol. Antischimmelshampoos kunnen seborrheïsche dermatitis van de hoofdhuid behandelen.
Lees hier meer over behandelingen voor seborrheïsche dermatitis.
Folliculitis
Folliculitis is een ontsteking van de haarfollikel. Een type folliculitis genaamd eosinofiele folliculitis wordt geassocieerd met HIV, vooral bij mensen met een laag CD4 aantal.
HIV-geassocieerde eosinofiele folliculitis verschijnt als 2-3 millimeter gezwollen, jeukende papels. Ze komen het meest voor op de schouders, romp, bovenarmen, nek en voorhoofd.
Behandeling
Er zijn verschillende behandelingen mogelijk, waaronder orale en lokale medicatie zoals steroïden of antibiotica. Antiretrovirale therapie kan de symptomen sterk verminderen of elimineren.
Herpes simplex
De twee herpes simplex-virussen (1 en 2) kunnen pijnlijke laesies veroorzaken, die bekend staan als koortsblaasjes of koortsblaasjes, die rond de mond ontstaan. Ze kunnen ook pijnlijke zweren rond de genitaliën of anus veroorzaken.
Mensen met HIV kunnen merken dat de herpes simplex-laesies steeds terugkomen. Nadat iemand het herpesvirus heeft opgelopen, blijft het levenslang in de ganglia van het ruggenmerg zitten. Herpeslaesies kunnen een van de eerste tekenen zijn van een ongediagnosticeerde HIV-infectie.
Bij mensen met een zeer beschadigd immuunsysteem kan het herpes-simplexvirus ook de oorzaak zijn:
- infecties van de bronchus, of ademhalingsbuis
- longontsteking, een infectie van de longen
- infecties van de slokdarm, de buis die de mond met de maag verbindt
- infecties van de lever die geelzucht of andere leverschade veroorzaken
Behandeling
De behandeling van herpes simplex laesies is meestal hetzelfde, of iemand HIV heeft of niet. De behandeling bestaat meestal uit acyclovir, een medicijn dat via de mond wordt ingenomen, of andere aan acyclovir verwante geneesmiddelen.
Humaan papillomavirus
Humaan papillomavirus (HPV) kan wratten veroorzaken, of kleine, vlezige huidkleurige bultjes. Deze wratten kunnen ook ontstaan bij mensen die HPV hebben maar geen HIV.
HPV-laesies gaan meestal zonder behandeling weg. Bij mensen met hiv en een zeer laag CD4-cijfer kan de aandoening ernstiger worden, duurt het langer voordat ze weggaat, en is de kans groter dat ze terugkomt.
Veel jongere mensen krijgen HPV-vaccins, dus in de toekomst zullen minder mensen HPV-gerelateerde huidcomplicaties krijgen.
Behandeling
De behandeling van HPV-wratten is hetzelfde bij mensen met en zonder hiv. De behandeling kan bestaan uit cryotherapie met vloeibare stikstof, waarbij de wratten worden bevroren.
Effectieve antiretrovirale therapie kan het risico op het ontwikkelen van HPV-gerelateerde kanker verminderen.
De beschikbare vaccins tegen HPV behandelen de huidige infecties niet.
Lees hier meer over HIV en HPV.
Kaposi-sarcoom
Kaposi-sarcoom is een vorm van kanker die huidlaesies veroorzaakt die er rood, bruin of paars uit kunnen zien. De laesies verschijnen meestal als vlekken of knobbels.
Naast de huid kan het sarcoom van Kaposi ook andere delen van het lichaam aantasten, zoals de lever en de longen.
In de meeste gevallen ontwikkelt de aandoening zich wanneer iemands CD4-celaantal laag is, wat aangeeft dat het immuunsysteem aanzienlijk is verzwakt.
Als de diagnose Kaposi-sarcoom wordt gesteld, betekent dit meestal dat een persoon met HIV een vergevorderde HIV-infectie heeft ontwikkeld, ook bekend als AIDS.
Behandeling
Volgens de American Cancer Society kan antiretrovirale therapie de enige behandeling zijn die nodig is om de laesies onder controle te houden.
Een andere behandeling kan lokale therapie zijn, waarbij afzonderlijke huidlaesies worden behandeld. Dit kan een operatie zijn, vloeibare stikstof om de laesies te bevriezen, of een topische behandeling met retinoïden.
Extra therapie om meerdere laesies te behandelen of Kaposi-sarcoom dat andere organen heeft aangetast, kan chemotherapie, bestralingstherapie of immunotherapie omvatten.
Molluscum contagiosum
Molluscum contagiosum wordt gekenmerkt door gladde, vleeskleurige of roze bultjes op de huid. Deze infectie wordt veroorzaakt door een virus dat tussen mensen wordt overgedragen.
Iedereen kan molluscum contagiosum krijgen, maar het kan ernstiger zijn bij een persoon met HIV. Bij deze populatie kunnen de bulten groot zijn en over grote delen van de huid groeien.
Behandeling
De American Academy of Dermatology zegt dat antiretrovirale therapie de behandeling van keuze is voor mensen met HIV en molluscum contagiosum.
Een andere behandeling kan bestaan uit topische geneesmiddelen, het bevriezen van de bulten, of het verwijderen met laser. Afhankelijk van het aantal bultjes kan de persoon meer dan één behandeling nodig hebben.
Prurigo nodularis
Prurigo nodularis is een zeer jeukende huidziekte met onbekende oorzaak die korstige, harde laesies op de huid veroorzaakt.
Hoewel prurigo nodularis bij iedereen kan voorkomen, komt het veel vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Bij krabben kunnen de zweertjes pijnlijk en ontstoken worden.
Behandeling
Behandeling van prurigo nodularis kan bestaan uit topische steroïden om de ontsteking te verminderen. Cryotherapie om de laesies te bevriezen kan effectief zijn.