Hoopkraanvogels

Vital Signs

Gemeenschappelijke naam:oopkraanvogel
Latijnse naam: Grus americana
Status volgens SARA: Bedreigd, COSEWIC-beoordeling 2010: Bedreigd
Bereik: De oorspronkelijke zwermen kraanvogels nestelen in Wood Buffalo National Park, gelegen aan de grens tussen Alberta en Noordwest Territories, en trekken naar de Texaanse Golfkust en overwinteren in of nabij het Aransas National Wildlife Refuge. Een andere zwerm kraanvogels broedt in het zuidoosten van Idaho en overwintert in het midden van de Rio Grande-vallei in New Mexico. Een niet-migrerende wilde troep leeft in Florida.
Levensduur: 22-30 jaar
Grootte: Volwassen dieren zijn 1,5 m groot en wegen tussen de zes en zeven kilo.
Populatie schatting: Wood Buffalo National Park: 220 vogels en stijgend. Florida: 60 vogels, stabiel tot afnemend.

De feiten

  • Hoeftekraanvogels zijn van nature op hun hoede en agressief, en verdragen geen menselijke verstoring.
  • Paren paren meestal voor het leven en keren elk jaar terug naar dezelfde nestplaats. Het gemiddelde nestgebied is groot, van 400 tot 7.000 ha. Ze bouwen hun nesten met bulrushes in ondiepe moerassige gebieden.
  • Tijdens het nestelen (maar nooit tijdens de vlucht) maken ze een wild bugling-geluid dat tot op vijf kilometer afstand kan worden gehoord.
  • Ze leggen twee eieren, maar slechts één kuiken overleeft. De kuikens worden begin juni geboren en zijn drie maanden later even groot als hun ouders. De kuikens zijn roestbruin en verkleuren langzaam gedurende hun eerste jaar.
  • Favoriet voedsel zijn insecten, zaden, wortels, krabben, mosselen en slakken. Tijdens de trek eten ze graan van landbouwgewassen.
  • Gebruik makend van een energie-efficiënte combinatie van spiraalvliegen en zweefvliegen, is van de kraanvogel bekend dat hij 10 uur non-stop kan vliegen en daarbij 750 km kan afleggen.
  • De kraanvogel is de grootste vogel in Noord-Amerika, hij is bijna 1,5 m lang met een spanwijdte van twee meter. Deze prachtige vogel heeft een zuiver wit lichaam en staart met uitzondering van een helder rode kruin en een zwarte “snor”, zwarte vleugeltips en lange zwarte poten.

Het verhaal

De kraanvogel is een van de oudste vogels op aarde. Fossielen van 3,5 miljoen jaar oud zijn identiek aan de moderne “whooper”. Deze prachtige vogel, die miljoenen jaren van planetaire veranderingen overleefde, werd ernstig bedreigd na slechts een paar honderd jaar van Europese vestiging in Noord-Amerika. Ooit broedde de kraanvogel in het grootste deel van Midden- en West-Noord-Amerika, en tijdens zijn trek naar het zuiden werd hij vaak gezien als tussenstop bij grote moerassen in het binnenland van het continent. Tegenwoordig broeden de meeste kraanvogels in het Wood Buffalo National Park, op de grens van Alberta en de Northwest Territories, en overwinteren ze alleen nog in een klein moeras aan de kust van Texas.

Als zeer grote vogels hebben kraanvogels zeer grote plaatsen nodig om te leven. Toen de mensen zich vestigden op de Noord-Amerikaanse prairies, legden ze moerassen droog voor gewassen en weilanden en vernietigden daarmee het leefgebied van de kraanvogel. De enige overgebleven winterhabitat is een smalle strook moeras aan de Texaanse kust. Dit gebied wordt elk jaar kleiner als gevolg van industriële, stedelijke en recreatieve ontwikkelingen. Elk jaar zijn er minder grote moerassen over in centraal Noord-Amerika voor de vogels om te rusten en te eten tijdens hun 4000 km lange trek.

In 1941 waren er nog maar 21 kraanvogels op aarde. Daarvan kwamen er zes om in een orkaan in Louisiana, zodat er nog 15 overbleven om de soort in stand te houden. In 1979 was de populatie gegroeid tot 75 vogels en in 1995 was het aantal opgelopen tot 155.

Het aantal kraanvogels in de kudde Wood Buffalo National Park/Aransas National Wildlife Refuge is in de afgelopen 10 jaar met minstens 35 procent toegenomen en heeft een populatiegroei van 3,7 procent per jaar.

In 2000 waren er in totaal 51 broedparen kraanvogels, met negen paren die met succes op de overwinteringsgronden aankwamen met elk één jong. In 2006-07 telde de Wood Buffalo/Aransas-populatie 237 kraanvogels, waarvan 45 kuikens; beide aantallen waren recordhoogten. Die winter waren er 353 kraanvogels in het wild en 145 in gevangenschap, voor een totale wereldpopulatie van 498 kraanvogels. De kraanvogel is vastbesloten zich te herstellen, maar dat kan alleen als we zijn leefgebied beschermen.

Wat wordt er gedaan

Kraanvogels zijn in Canada en de VS beschermd onder de Migratory Bird Convention Act. Het broedgebied in het Wood Buffalo National Park is beschermd, en een deel van het overwinteringsgebied in Texas is sinds 1937 een wildreservaat. In de VS zijn sindsdien diverse trekstops beschermd.

Vóór 1996 waren er in de Verenigde Staten diverse kweekprogramma’s in gevangenschap waarbij wilde walviseieren uit het Wood Buffalo National Park werden gebruikt. In 1995 waren er 95 whoopers in gevangenschap. Sindsdien worden er genoeg eieren geproduceerd op de kweeklocaties in gevangenschap dat het verzamelen van wilde eieren niet langer nodig is. De dierentuin van Calgary is nog steeds de enige fokplaats voor kraanvogels in Canada.

Er zijn verschillende experimenten met kruisbestuiving uitgevoerd, waarbij kraanvogeleieren bij andere kraanvogelkoppels zijn geplaatst. In een poging om de populatie te vergroten, werden Whooping Crane-eieren in de nesten van Sandhill Cranes in Gray’s Lake National Wildlife Refuge in Idaho gelegd, en de Sandhill Cranes voedden de jonge Whoopers op als hun eigen. Helaas hadden de aldus grootgebrachte kraanvogels moeite om met andere kraanvogels te broeden en daarom is met deze praktijk gestopt.

In 1993 werden jonge kraanvogels uitgezet in Florida in een poging om een nieuw overwinteringsgebied voor de soort te stichten. In 2004 waren er in totaal 221 kraanvogels uitgezet.

Ontario Operation Migration gebruikt ultralichte vliegtuigen om kraanvogels vanuit Wisconsin naar nieuwe overwinteringsgebieden in de Verenigde Staten te leiden. George Archibald, medeoprichter van de International Crane Foundation, staat bekend om zijn succesvolle fok, met behulp van kunstmatige inseminatie, van een door mensen geïmplanteerde kraanvogel, Tex genaamd, door de baltsdans en het gedrag van een mannelijke kraanvogel na te bootsen. Voor zijn inspanningen voor het behoud van de kraanvogel heeft Nature Canada Archibald in 2007 de Douglas Pimlott Award toegekend.

Wat u kunt doen

  1. Leer over de kraanvogel en geef uw kennis door aan anderen om de aandacht van het publiek voor deze bedreigde vogel en zijn habitat te vergroten.
  2. Steun natuurbeschermingsorganisaties die zich inzetten voor het behoud van de kraanvogel en zijn habitat.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *