Oh, vanillebonen… jullie zijn zo pijnlijk duur geworden en daarmee zijn al jullie afgeleide producten ook onaangenaam geworden voor mijn portemonnee. Waarom moet je me zo plagen? Jullie zijn de ruggengraat van alles wat ik bak en maak. De op zichzelf staande smaak in al zijn glorie, of het verborgen ondersteunende systeem dat andere smaken helpt om het smaakpalet met meer vertrouwen te verrukken.
En jullie kosten nu al handenvol geld, en ik kan mijn hoofd niet rond krijgen bij die belachelijke prijzen.
Je hebt me tot iets gedwongen, lastige boontjes. Dus in plaats van de dingen te kopen die jullie helpen maken, koop ik jullie gewoon, rauw en onbewerkt, en maak ik mijn eigen pasta, extract en bonbons vanillesuiker.
Het voelt als het omgaan met mijn kinderen als ze weigeren de afwas op te ruimen die ze net hebben gemaakt: “Als ik dit zelf moet doen, zal niemand er blij mee zijn. Ik heb hier geen tijd voor!”
Hoe dan ook, ik heb het toch gedaan. En hoewel de aanvankelijke “investering” (want dat was het om een pond vanillebonen te kopen) belachelijk aanvoelde, was het wel noodzakelijk om te doen. Vanille past overal bij! En ik kan het niet langer verantwoorden om 28,99 dollar uit te geven voor een fles van 4 gram. Zelf maken zou geld besparen en waarschijnlijk een beter product opleveren. En voor mijn Perfect Vanilla Cake heb ik het beste nodig dat ik te pakken kan krijgen!
Niet te vergeten dat ik het heerlijk vind om zo in de keuken te staan prutsen. 🙂
Voordat je het vraagt, ik heb deze heerlijke, mollige bonen van Beanilla. Ze waren niet de goedkoopste optie, maar ze kennen hun bonen en hebben een passie voor wat ze verkopen. Dat trekt mij altijd over de streep. Je kunt op kwaliteit rekenen als een bedrijf duidelijk een passie heeft voor hun product en hun kwaliteit met jou wil delen, zodat jij de beste beslissing voor jouw behoeften kunt nemen.
Ik heb premium grade Madagascar Bourbon bonen. Ik overwoog de Grade B bonen, die prima zouden zijn geweest voor wat ik doe, maar die waren er niet.
Het verschil tussen Premium en Grade B? Grade B zijn niet zo mollig, sappig of mooi. Ze zijn dunner. Dat heeft echter geen invloed op hun smaak of hun vermogen om vanille-extract te maken. (Zie je wel, dat heb ik daar geleerd! Nu kan ik mijn bonen beter overal kopen!)
Dat verschil zag ik meteen toen ik de verpakking opende.
Als je ooit in de supermarkt een paar bonen hebt gekocht uit het kruidenrek in een afgesloten glazen pot, dan zijn dat heel erg Grade B bonen. En als dat is wat je gewend bent, wil ik je aanmoedigen om jezelf en je baksels ten minste één keer te trakteren op Premium bonen. Het is een traktatie!
Toen ze arriveerden deed ik een vreugdedansje en stuurde een foto naar mijn andere cakehelft Aaron, van Man tegen Cake. Ik heb niet meer zoveel bonen in mijn hand gehad sinds de culinaire school en ze waren toen zeker niet zo veel waard. Hij dacht dat ik een beetje gek was. Hij is het gewend.
Ik moest ze die dag pijnlijk aan de kant zetten om andere dingen te doen en kon pas de volgende avond spelen met het maken van mijn eerste partij vanillebonenpasta.
It.
Killed.
Me.
Dus struinde ik de interwebs af op zoek naar de perfecte methode en recept en op zoek naar overeenkomsten zodat ik mijn eigen formulering kon proberen. Je kent me 😉
Ik vond een overeenkomst: het is simpel en er zijn gemiddeld maar vier ingrediënten nodig.
HAPPY DANCE ALL OVER THE PLACE!!!
Dude! Ik zou dit zo kunnen maken en dit glorieuze brouwsel meteen kunnen gebruiken! Wie houdt er niet van onmiddellijke voldoening?
Een opmerking: het wordt beter als het ouder wordt. Laat het een tijdje zitten en de boon verdiept en infuseert elke laatste vloeibare suspensie molecuul volledig waardoor de smaak van de glorieuze boon verder in je bakavonturen wordt meegenomen.
Toch, ik heb misschien wat van mijn lepel geproefd om te vergelijken aangezien ik twee verschillende batches heb gemaakt om verhoudingen en methoden te testen.
SPOILER ALTER: ze produceren twee zeer verschillende producten. De overeenkomst in hen? Ze kosten minstens 38% minder dan wat je in een afgewerkte pasta in de winkel koopt. Tenminste voor mijn lokale prijzen. En DAT alleen al is de moeite waard. En die was toch al minimaal.
Het zelf doen kostte me $4,53 per ons. Bij mijn kruidenier betaal ik $7,25 per ons. Eh… dat is 37,52% goedkoper! (En dat is als je mijn recept voor extra bonen gebruikt… Je kunt het aantal bonen terugbrengen tot de standaard sterkte met een dozijn bonen en dan kost het $2,97 per ons, wat een besparing is van 41%!)
De twee methoden die ik heb getest, waren het toevoegen van hete siroop aan de rauwe bonen DAN ze in een molen tot een pasta verwerken, en het eerst malen van de rauwe bonen met kristalsuiker en er daarna een hete siroop van maken.
En ik heb iets interessants ontdekt. De boon die ik eerst met suiker heb gemalen, heeft na het koken een draderige kwaliteit. Ik wijt dat aan het feit dat de suiker misschien wat langer heeft gekookt en dat ik de suiker niet heb gezien toen het kookte, omdat de bonen in de pan zaten. Deze methode leverde echter wel een gladder eindproduct op na het zeven. En je kon het verschil zien in hoe goed de bonen gemalen waren als je naar het overgebleven vruchtvlees keek dat door mijn zeef werd opgevangen.
Wat ik lekkerder vond aan de andere versie waarbij ik de bonen eerst kookte: het was makkelijker te zeven en het was veel geconcentreerder. Toegegeven, een deel hiervan is ook te danken aan de verhouding die ik heb gebruikt. Maar de kleine beetjes “niet-zachtheid” in deze partij stoorden me niet. Het was veel dikker.
Omdat ik twee verschillende methoden en recepten heb getest, kan ik de resultaten niet goed vergelijken. Ik zou eerst een verhouding moeten testen met elke methode, en dan een methode per keer met elke verhouding. Dus nog vier batches…
Ok. Prima. Trek maar aan mijn arm wetenschap. 🙂
Op het laatst was het de methode die de doorslag gaf met hoe ik het opnieuw zal produceren. Ik kies voor de minder rommelige variant. Het toevoegen van hete suiker aan bonen DAN malen geeft rommel die ik niet prettig vind. Ik ben blijer als ik ze eerst met suiker maal.
Ik vond de minder intense smaak van het recept bij deze partij niet lekker (ook al lijkt het erg op wat je in de winkel koopt), dus heb ik het veranderd om het te versterken. Meer bonen. Je kunt dezelfde hoeveelheid pasta gebruiken in je recepten en een sterkere smaak krijgen van de vanille, of je kunt de hoeveelheid pasta die je gebruikt verminderen. Ik zou liever de intensiteit verhogen. Meer van die prachtige kleine vanillezaadjes die overal in zitten.
Dus hier is het. Mijn favoriete methode EN verhouding tot nu toe. Maar lees verder na het recept om te zien hoe je elk beetje bonen kunt gebruiken! Geen restjes!
Homemade Vanilla Bean Paste
Ingrediënten
- 16 hele Madagaskar vanillebonen, premium kwaliteit
- 250 gram water
- 300 gram kristalsuiker
- 50 gram maïssiroop of glucose
Instructies
-
Snijd de uiteinden van de vanillebonen af en bewaar ze voor de vanillesuiker. Hak de bonen in stukjes van een halve centimeter.
-
Voeg de bonen en de helft van de suiker toe aan een keukenmachine of kruidenmolen en maal tot het een zanderig uitziende massa vormt. Als u een kruidenmolen gebruikt, moet u dit in meerdere stappen doen, omdat het met de meeste molens niet in één keer lukt.
-
Voeg water, de resterende suiker en de maïssiroop toe aan een middelgrote pan en breng dit aan de kook op een middelhoog vuur. Laat 2 minuten koken.
-
Voeg aan de suikeroplossing de gemalen vanillebonen en suiker toe. Laat nog 2 minuten koken.
-
Zuiver door een fijnmazige zeef die boven een kom is geplaatst. Gebruik een flexibele spatel om de pasta zo veel mogelijk door de zeef te werken. Bewaar de pulp die in de zeef is achtergebleven. Je kunt dit gebruiken voor extract.
-
Schraap in een glazen pot met een goed afsluitend deksel (ik gebruik mason jars) en laat volledig afkoelen voordat je het deksel erop doet.
Noten
Dus je houdt pulp over na het zeven van je pasta en GOLLY gooi dat NIET weg! U kunt dat gebruiken om een geweldige partij vanille-extract te maken! Nee, je hoeft geen hele bonen te gebruiken om het te maken en aangezien deze al versnipperd zijn met veel blootgesteld oppervlak ga je je alcohol snel infuseren.
Welke alcohol te gebruiken? Ik heb een hekel aan wodka. Het is te “alcohol-y” voor mij. Ik weet het. “Kara… het is alcohol. Natuurlijk, het gaat alcohol-achtig zijn”. Maar er is een alternatief, nou ja, een paar alternatieven, waaruit je kunt kiezen om aan je smaak te voldoen.
Ik geef de voorkeur aan rum, omdat het warm is en al vanille tonen heeft. Je kunt ook brandy of bourbon whiskey gebruiken. Die hebben tenminste smaak, dus ze dragen bij aan het extract. Deze maken me veel gelukkiger dan wodka. Probeer ze maar eens!
*NOOT: Dit recept wordt kleverig als je het gebruikt. Het is niet de makkelijkste om uit je pot te scheppen. Maar het is het waard. De intensiteit van de smaak is verbazingwekkend. Als je het minder draderig wilt, gebruik dan meer water in je recept, maar dan verdun je de kracht en moet je meer pasta gebruiken om dezelfde smaak in je recepten te krijgen. Zes voor de een, een half dozijn voor de ander.
En laat me je vertellen, ik heb nog nooit zo’n geweldige vanilleboon Swiss Meringue Buttercream gehad!!! Gebruik het in exact dezelfde hoeveelheid als in mijn recept voor SMBC. Heilig. Crow!!!
Daarnaast, omdat je de harde uiteinden van de bonen moet afsnijden voordat je ze maalt voor je pasta, voeg je die uiteinden toe aan wat gekorrelde witte suiker in een luchtdicht bakje. Elke keer dat je een vanilleboontje hebt, zelfs als je het met room hebt gekookt of in extract hebt gebruikt, spoel je het af, laat je het aan de lucht drogen, en voeg je het toe aan je vanillesuikervat. Hoe meer je er toevoegt, hoe beter de suiker wordt! Ik heb bonen tot twee jaar in de bakken bewaard voordat ik ze verwisselde, en ben gewoon meer suiker blijven toevoegen naarmate ze werden gebruikt.
Het is duidelijk dat ik van het spul hou, want je hebt er twee oogstrelende foto’s van 😀
Waar je vanillesuiker voor kunt gebruiken: je koffie!!! Serieus als het zich ontwikkelt, wordt het potent, en proef je het makkelijk in je koffie. Het is heerlijk! Ook voor het coaten van koekjes zoals zandkoekjes. Alles wat je moet afwerken met een snufje suiker heeft baat bij deze chiquere versie van pure suiker. Kun je er andere dingen mee bakken voor een zacht vleugje suiker? Yep! Ga ervoor! Maar omdat ik overal al vanille in doe, bewaar ik het liever voor mijn koffie en thee.
En nu heb je elk laatste beetje van je bonen gebruikt.
Genieten! 