Humerus, lang bot van het bovenste lidmaat of voorste lidmaat van gewervelde landdieren dat boven het schoudergewricht vormt, waar het scharniert met een laterale holte van het schouderblad (glenoidholte van scapula), en onder het ellebooggewricht, waar het scharniert met uitsteeksels van de ellepijp en het spaakbeen.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Bij de mens is het gewrichtsoppervlak van de humeruskop halfrond; twee afgeronde uitsteeksels onder en aan één kant ontvangen, vanuit het schouderblad, de spieren die de arm draaien. De schacht is driehoekig in doorsnede en geruwd op de plaats waar de spieren aanhechten. Het onderste uiteinde van het opperarmbeen omvat twee gladde gewrichtsoppervlakken (capitulum en trochlea), twee holten (fossae) die deel uitmaken van het ellebooggewricht, en twee uitsteeksels (epicondylen). Het capitulum articuleert lateraal met het spaakbeen; de trochlea, een spoelvormig oppervlak, articuleert met de ellepijp. De twee uitsteeksels – de fossa olecranon, achter en boven de trochlea, en de fossa coronoideus, ervoor en erboven – ontvangen projecties van de ellepijp wanneer de elleboog afwisselend wordt gestrekt en gebogen. De epicondylen, aan weerszijden van het bot, vormen de aanhechtingspunten voor de spieren die betrokken zijn bij de bewegingen van de onderarm en de vingers.