Wat gebeurt er als u zonder testament overlijdt?
Als u zonder testament overlijdt, bepaalt de wetgeving van uw staat inzake afstamming en verdeling wie standaard uw bezittingen krijgt. Deze wetten verschillen van staat tot staat, maar doorgaans gaat de verdeling naar uw echtgenoot en kinderen, of als er geen zijn, naar andere familieleden. Het plan van een staat weerspiegelt vaak de gok van de wetgever over hoe de meeste mensen zouden beschikken over hun nalatenschap en bouwt bescherming in voor bepaalde begunstigden, met name minderjarige kinderen. Dat plan kan al dan niet uw werkelijke wensen weerspiegelen, en sommige van de ingebouwde beschermingen zijn misschien niet nodig in een harmonieuze gezinssituatie. Met een testament kunt u het standaardplan van de staat wijzigen om het aan uw persoonlijke voorkeuren aan te passen. Het stelt u ook in staat om controle uit te oefenen over een groot aantal persoonlijke beslissingen die brede en algemene standaardbepalingen van de staat niet kunnen aanpakken.
Wat doet een testament?
Een testament regelt de verdeling van bepaalde bezittingen die u bezit op het moment dat u overlijdt, en over het algemeen kunt u over die bezittingen beschikken op elke manier die u maar wilt. Uw recht om te beschikken over onroerend goed zoals u wilt, kan echter worden onderworpen aan gedwongen erfgenaamschap wetten van de meeste staten die voorkomen dat u een echtgenoot en, in sommige gevallen, kinderen onterven. In veel staten bestaan bijvoorbeeld wetten inzake het huwelijksgoederenrecht, op grond waarvan een echtgenoot aanspraak kan maken op een bepaald belang in uw nalatenschap, ongeacht wat in uw testament (of andere documenten waarin de verdeling van uw goederen wordt geregeld) is bepaald. Uw testament regelt niet de verdeling van uw goederen die worden gecontroleerd door toewijzingen van begunstigden of door titulatuur en dus buiten uw nalatenschap vallen. Dergelijke goederen zijn onder meer goederen op naam met overlevingsrechten, opeisbare tegoeden bij overlijden, levensverzekeringen, pensioenplannen en -rekeningen, en overlijdensuitkeringen van werknemers. Deze activa gaan bij overlijden automatisch over op een andere persoon, en uw testament is daarop niet van toepassing, tenzij zij volgens de voorwaarden van de begunstigde aan uw nalatenschap moeten worden afgedragen. Uw nalatenschap bestaat alleen uit de activa die onderworpen zijn aan uw testament, of aan de intestaatswetten van een staat als u geen testament hebt, en waarover de probataire rechtbank (in sommige rechtsgebieden aangeduid als surrogaat- of weesrechtbank) gezag kan hebben. Daarom is het herzien van de toewijzing van begunstigden, naast het opstellen van een testament, een essentieel onderdeel van het estate planning proces. Het is belangrijk op te merken dat de vraag of onroerend goed deel uitmaakt van uw nalatenschap niets te maken heeft met de vraag of onroerend goed deel uitmaakt van uw belastbare nalatenschap voor boedelbelastingdoeleinden.
Wetten kunnen in verschillende mate van complexiteit zijn en kunnen worden gebruikt om een breed scala aan familie- en fiscale doelstellingen te bereiken. Als een testament voorziet in de rechtstreekse verdeling van activa, wordt het soms gekarakteriseerd als een eenvoudig testament. Als het testament bij uw overlijden een of meer trusts in het leven roept, wordt het vaak een testamentair trusttestament genoemd. Een andere mogelijkheid is dat in het testament goederen worden nagelaten aan een reeds bestaande inter vivos trust (die tijdens uw leven is opgericht), in welk geval het testament een “pour over”-testament wordt genoemd. Dergelijke reeds bestaande inter vivos trusts worden vaak herroepbare levende trusts genoemd. Dergelijke trusts of trusts die bij testament worden gecreëerd, worden doorgaans gebruikt om te zorgen voor voortgezet vermogensbeheer, echtscheiding en bescherming van schuldeisers voor de langstlevende familieleden, bescherming van een erfgenaam tegen zijn of haar eigen onverantwoordelijkheid, voorzieningen voor goede doelen, of minimalisering van belastingen.
Naast het regelen van de beoogde beschikking over uw vermogen bij uw overlijden, kan een aantal andere belangrijke doelen in uw testament worden bereikt.
- U kunt een voogd aanwijzen voor uw minderjarige kind of kinderen als u de langstlevende ouder bent en daarmee de betrokkenheid van de rechter bij de zorg voor uw kind tot een minimum beperken. Ook, door het oordeelkundig gebruik van een trust en de benoeming van een beheerder om goederen te beheren die de trust voor de ondersteuning van uw kinderen financiert, kunt u de behoefte aan obligaties (geld dat wordt geplaatst om te waarborgen dat een beheerder de verantwoordelijkheden van de beheerder naar behoren uitvoert) elimineren en toezicht door de rechtbank op de geërfde activa van de minderjarige kinderen vermijden.
- U kunt een executeur (persoonlijke vertegenwoordiger) van uw nalatenschap in uw testament aanwijzen, en hun behoefte aan een obligatie elimineren. In sommige staten zal de benoeming van een onafhankelijke executeur, of de opheffing van anders toepasselijke statuten, de noodzaak voor gerechtelijk toezicht op de afwikkeling van uw nalatenschap elimineren.
- U kunt ervoor kiezen om te voorzien in personen die anders niet zouden profiteren van de successiewetten van de staat, zoals stiefkinderen, petekinderen, vrienden of liefdadigheidsinstellingen.
- Als u optreedt als de voogd van de activa van een kind of kleinkind onder de Uniform Gift (or Transfers) to Minors Act (vaak aangeduid met hun acroniemen, UGMA of UTMA), kunt u uw opvolgende voogd aanwijzen en de kosten van een rechterlijke benoeming vermijden.
Wat Doet een testament niet?
Een testament regelt niet de overdracht van bepaalde soorten goederen, de zogenoemde goederen zonder testament, die van rechtswege (titel) of contractueel (zoals een aanwijzing van een begunstigde) bij uw overlijden overgaan op iemand anders dan uw nalatenschap. Zo gaan bijvoorbeeld onroerende goederen en andere goederen met overlevingsrechten automatisch over op de langstlevende eigenaar. Evenzo gaat een IRA of verzekeringspolis, betaalbaar aan een met name genoemde begunstigde, over op die met name genoemde begunstigde, ongeacht uw testament.
Hoe voer ik een testament uit (onderteken ik het)?
Het testament moet worden ondertekend in aanwezigheid van getuigen en er moeten bepaalde formaliteiten worden vervuld, anders kan het testament ongeldig zijn. In veel staten wordt een testament dat formeel is opgesteld in aanwezigheid van getuigen en waarvan alle handtekeningen notarieel zijn vastgelegd, geacht “zichzelf te bewijzen” en kan het worden toegelaten tot het testament zonder de verklaring van getuigen of ander aanvullend bewijs. Zelfs als een testament uiteindelijk geldig wordt verklaard ondanks fouten in de uitvoering, kan het kostbaar en moeilijk zijn om een dergelijk geschil aan te vechten. Een mogelijke betwisting kan het best worden aangepakt door het testament in eerste instantie correct uit te voeren. Een latere wijziging van een testament wordt een codicil genoemd en moet met dezelfde formaliteiten worden ondertekend. Wees voorzichtig met het gebruik van een codicil, want als er onduidelijkheden zijn tussen de bepalingen ervan en het eerdere testament dat het wijzigt, kunnen er problemen ontstaan. In sommige staten kan het testament verwijzen naar een memorandum dat bepaalde materiële persoonlijke bezittingen verdeelt, zoals meubels, juwelen en auto’s, die van tijd tot tijd kunnen worden gewijzigd zonder de formaliteiten van een testament. Zelfs als een dergelijke akte in uw staat is toegestaan, ga dan voorzichtig te werk. Dit type afzonderlijk document kan tot verwarring leiden of problemen opleveren als het niet in overeenstemming is met de voorwaarden van het testament of op een lukrake manier is opgesteld.
Eigendommen in gemeenschappelijk bezit
Als u samen met iemand anders eigendommen bezit als gezamenlijke huurders met het recht van overleving, dat wil zeggen niet als gezamenlijke huurders, gaan deze eigendommen bij uw overlijden rechtstreeks over op de overblijvende gezamenlijke huurder en maken ze geen deel uit van uw nalatenschap die wordt beheerst door uw testament (of door de wetgeving van de staat inzake intestaat als u geen testament hebt). Het is belangrijk op te merken dat de vraag of eigendom deel uitmaakt van uw nalatenschap niets te maken heeft met de vraag of eigendom deel uitmaakt van uw belastbare nalatenschap voor boedelbelastingdoeleinden.
Vaak zullen mensen (vooral op oudere leeftijd) bankrekeningen of effecten op naam van zichzelf en een of meer kinderen of vertrouwde vrienden als gezamenlijke huurders met recht van overleving noemen. Dit wordt soms gemakshalve gedaan om de medehuurder toegang te geven tot rekeningen om rekeningen te betalen. Het is belangrijk te beseffen dat het bezit van eigendom op deze manier vaak tot onverwachte of ongewenste resultaten leidt. Geschillen, met inbegrip van rechtszaken, komen vaak voor tussen de nalatenschap van de oorspronkelijke eigenaar en de overlevende medehuurder over de vraag of de naam van de overlevende gemakshalve of uit beheer werd toegevoegd dan wel of een schenking werd beoogd. De planning die in een goed opgesteld testament is ingebouwd, kan geheel of gedeeltelijk worden doorkruist door een per ongeluk in het leven geroepen medehuurderschap die goederen van rechtswege aan een begunstigde overdraagt, in plaats van volgens de bepalingen van het testament. In sommige gevallen zal een volmachtdocument dat de vertrouwde persoon de bevoegdheid geeft om namens u op te treden als uw agent met betrekking tot de rekening om rekeningen te betalen, uw beoogde doel bereiken zonder uw beoogde plannen te verstoren met betrekking tot aan wie de rekening uiteindelijk zal overgaan.
Veel van deze problemen zijn ook van toepassing op institutionele herroepbare trusts en “pay on death” -vormen van eigendom van bank-, broker- en beleggingsfondsrekeningen en spaarobligaties. Effectieve planning vereist kennis van de gevolgen van elk eigendomsbelang en techniek.
In veel gevallen bereiden consumenten testamenten voor in de overtuiging dat het testament bepaalt wie hun vermogen zal erven, terwijl in feite de titel (eigendom) van verschillende rekeningen of onroerend goed, bijvoorbeeld als gezamenlijke huurders, of begunstigde aanduidingen voor IRA’s, levensverzekeringen en bepaalde andere activa de verdeling van de meeste of zelfs alle activa bepalen. Dit is de reden waarom alleen het aanpakken van uw testament zelden voldoende is om uw doelen te bereiken.
Trusts
Trusts zijn wettelijke regelingen die een ongelooflijke flexibiliteit kunnen bieden voor het eigendom van bepaalde activa, waardoor u en uw erfgenamen een aantal belangrijke persoonlijke doelen kunnen bereiken die anders niet kunnen worden bereikt. De term trust beschrijft het houden van eigendom door een trustee, die een of meer personen of een trustbedrijf of bank kan zijn, in overeenstemming met de bepalingen van een contract, de schriftelijke trustakte, ten voordele van een of meer personen die begunstigden worden genoemd. De trustee is de juridische eigenaar van de goederen van de trust, en de begunstigden zijn de billijke eigenaars van de goederen van de trust. Een persoon kan zowel een trustee als een begunstigde van dezelfde trust zijn.
Als u een trust opricht, wordt u omschreven als de concessiegever of oprichter van de trust. Een trust die bij testament is opgericht, wordt een testamentaire trust genoemd en de trustbepalingen voor een dergelijke trust staan in uw testament. Een trust die tijdens uw leven wordt opgericht, wordt een living trust of een inter vivos trust genoemd, en de trustbepalingen staan in de trustovereenkomst of -verklaring. De bepalingen van een living trust of inter vivos trust (in plaats van uw testament of de standaardregels van de staatswet) bepalen gewoonlijk wat er met het eigendom in de trust gebeurt bij uw overlijden.
Een trust die tijdens uw leven wordt opgericht, kan herroepbaar zijn, wat betekent dat de opsteller de trust kan herroepen of wijzigen, of onherroepbaar, wat betekent dat de opsteller de trust niet kan herroepen of wijzigen. Elk type trust kan worden ontworpen om de doeleinden van het beheer van onroerend goed, bijstand aan de oprichter in het geval van fysieke of mentale onbekwaamheid, en de beschikking van onroerend goed na de dood van de oprichter van de trust met de minst mogelijke betrokkenheid van de probate (surrogaat of wees) rechtbank te bereiken.
Trusts zijn niet alleen voor de rijken. Veel jonge ouders met een beperkt vermogen kiezen ervoor om trusts op te richten, hetzij tijdens hun leven of in hun testament, ten behoeve van hun kinderen voor het geval beide ouders overlijden voordat al hun kinderen een leeftijd hebben bereikt die door de ouders als voldoende volwassen wordt beschouwd om met eigendom om te gaan (die vaak ouder is dan de meerderjarigheidsleeftijd volgens de staatswet). Trusts maken het mogelijk dat de activa van de trust worden aangehouden als een enkel onverdeeld fonds dat moet worden gebruikt voor het onderhoud en de opvoeding van minderjarige kinderen naargelang hun respectieve behoeften, met uiteindelijke verdeling van de trust onder de kinderen wanneer de jongste een bepaalde leeftijd heeft bereikt. Dit type regeling heeft een duidelijk voordeel ten opzichte van een inflexibele verdeling van eigendom onder kinderen van verschillende leeftijden zonder rekening te houden met hun mate van rijpheid of individuele behoeften op het moment van de verdeling.
Voor meer informatie, zie Plannen met pensioenuitkeringen: Algemene informatie voor deelnemers aan het pensioenplan. Dit is een brochure gepubliceerd door de ABA.
Annuïteiten en pensioenuitkeringen
U hebt mogelijk recht op een soort pensioenuitkering uit hoofde van een door uw werkgever aangeboden werknemerspensioenregeling of u hebt een Individual Retirement Account (IRA) of een Roth-IRA. Typisch, een uitgestelde vergoeding of pensioenregeling voorziet in de betaling van bepaalde voordelen aan begunstigden aangewezen door de werknemer in het geval van het overlijden van de werknemer vóór de pensioengerechtigde leeftijd. Na de pensionering kan de werknemer kiezen voor een uitkeringsoptie die de betalingen na zijn of haar overlijden voortzet aan een of meer van de aangewezen begunstigden. Het is soms voordelig om deze fondsbeleggingen te laten uitkeren aan trusts, maar het benoemen van een trust als begunstigde van dergelijke fondsbeleggingen brengt een aantal complexe problemen met zich mee op het gebied van inkomstenbelasting, estate planning en andere kwesties. Het benoemen van de langstlevende echtgenoot als begunstigde van bepaalde pensioenregelingen en echtelijke lijfrenten is wettelijk verplicht en kan alleen met zijn of haar naar behoren ondertekende toestemming achterwege worden gelaten. Competent advies op het gebied van estate planning is van cruciaal belang.
Als u het recht hebt om tijdens uw leven pensioenuitkeringen te ontvangen, worden de verschillende uitkeringsmogelijkheden verschillend behandeld voor de inkomstenbelasting. U dient deskundig advies in te winnen over de beschikbare uitkeringsmogelijkheden in het kader van uw pensioenregeling en de fiscale gevolgen van elk daarvan.
Levensverzekering
Als u een levensverzekering op uw eigen leven hebt, kunt u
(a) een of meer begunstigden aanwijzen om de verzekeringsopbrengst bij uw overlijden te ontvangen, of
(b) de opbrengst betaalbaar stellen aan uw nalatenschap of aan een trust die door u tijdens uw leven of bij testament is opgericht.
Indien de verzekeringsopbrengst aan uw nalatenschap moet worden betaald, wordt deze als deel van uw algemene nalatenschap verdeeld volgens de bepalingen van uw testament of, indien u zonder testament overlijdt, volgens de toepasselijke wetten van de staat inzake erfopvolging bij versterf. Als de opbrengst wordt uitgekeerd aan een trust, wordt deze op dezelfde wijze beheerd en verdeeld als de andere activa van de trust en kan deze worden beschermd tegen vorderingen van schuldeisers. Voor verzekeringsopbrengsten die rechtstreeks aan een minderjarig kind moeten worden betaald, moet gewoonlijk een wettelijke voogd of conservator worden aangesteld. Dit kan worden vermeden door als begunstigde een trust of een bewaarrekening aan te wijzen die onder de wet op overdrachten naar minderjarigen valt. Trusts worden vaak gebruikt voor verzekeringsopbrengsten, zelfs als de begunstigde van de trust niet minderjarig is, om de activa te beschermen tegen een schuldeiser, echtscheiding, om inkomstenbelastingplanning en distributieflexibiliteit te bieden, en om gecentraliseerd of professioneel beheer van de opbrengsten te bieden.
Verzekering speelt een belangrijke rol bij financiële, pensioen- en estate planning en moet worden gecoördineerd met alle andere aspecten van uw estate plan. De wetten met betrekking tot de belastbaarheid van verzekeringsopbrengsten zijn complex, dus het is belangrijk dat alle zaken met betrekking tot levensverzekeringen zorgvuldig worden doorgenomen met uw advocaat en verzekeringsadviseur. Uw verzekeringsdekking moet bijvoorbeeld ten minste om de twee of drie jaar worden herzien om er zeker van te zijn dat de polis werkt zoals bedoeld, dat de verzekeringsmaatschappij in een solide financiële positie blijft, en dat het eigendom van de polis en de begunstigde aanwijzingen nog steeds overeenkomen met uw wensen.