OorsprongEdit
In 1894 nam de Methodist Episcopal Church, South een verklaring aan die zich verzette tegen de groeiende holiness-beweging in de kerk. Binnen een decennium ontstonden ongeveer 25 nieuwe holiness groepen, waaronder de Pentecostal Holiness Church.
Fire-Baptized HolinessEdit
De oudste groep die deel uitmaakt van de stichting van de Pentecostal Holiness Church ontstond in 1895 als de Fire-Baptized Holiness Association in Olmitz, Iowa. De leider, Benjamin H. Irwin uit Lincoln, Nebraska, een voormalig baptistenpredikant, organiseerde het lichaam in de nationale Fire-Baptized Holiness Church in Anderson, South Carolina, in augustus 1898. Tegen die tijd had Irwins groep kerken georganiseerd in acht Amerikaanse staten en twee Canadese provincies.
Pentecostal Holiness of North CarolinaEdit
De eerste gemeente die de naam Pentecostal Holiness Church droeg werd gevormd in Goldsboro, North Carolina in 1898. Deze kerk werd gesticht als gevolg van de evangelisatiedienst van Abner Blackmon Crumpler, een Methodist-evangelist. Een jaar eerder had Crumpler de interkerkelijke North Carolina Holiness Association opgericht. Na zijn proces en vrijspraak door een Methodistische kerkelijke rechtbank wegens het prediken van heiligheidsleer, verlieten Crumpler en een aantal van zijn volgelingen de Methodist Church en vormden een nieuwe denominatie die bekend stond als de Pentecostal Holiness Church (“Pentecostal” was in die tijd een gangbare naam voor gelovigen in heiligheid).
De eerste conventie werd gehouden in Fayetteville, North Carolina in 1900. De conventie nam een confessionele discipline aan, en Crumpler werd tot president gekozen. In 1901 werd op een bijeenkomst in Magnolia, North Carolina, het woord “Pinkstergemeente” uit de naam geschrapt om de kerk meer in verband te brengen met de Heiligheidsbeweging. De volgende acht jaar zou de kerk bekend staan als “The Holiness Church of North Carolina”. De kerk had ook gemeenten buiten North Carolina, voornamelijk in South Carolina en Virginia.
Gaston B. Cashwell, een predikant van de Methodist Church, sloot zich in 1903 aan bij de groep van Crumpler. Hij werd een leidende figuur in de kerk en de pinksterbeweging aan de oostkust. In 1906 reisde hij naar Los Angeles om de pinksteropwekking in de Azusa Street missie te bezoeken. Daar beleed hij de doop in de Heilige Geest te hebben ontvangen en het bewijs van het spreken in tongen. Bij zijn terugkeer in Dunn, North Carolina, in december 1906, predikte Cashwell de Pinksterervaring in de plaatselijke holiness church.
De invloed van de Pinkstervernieuwing groeide, terwijl tegelijkertijd de leider en stichter van de kerk, Abner Crumpler, weliswaar bereid was het spreken in tongen te aanvaarden, maar niet het idee accepteerde dat dit het eerste bewijs was van de doop met de Heilige Geest. Op de jaarlijkse conferentie van 1908 werd Crumpler herkozen als president van het lichaam; maar omdat een meerderheid van de afgevaardigden tongen had ervaren, verbrak hij definitief de banden met de kerk. Na het vertrek van Crumpler voegde de conferentie een artikel toe aan de geloofsbelijdenis, waarin tongentaal als het eerste bewijs werd erkend:
Wij geloven dat de pinksterdoop met de Heilige Geest en het vuur verkregen kan worden door een duidelijke daad van toegeëigend geloof van de kant van de volledig gereinigde gelovige, en het eerste bewijs van de ontvangst van deze ervaring is het spreken met andere tongen als de Geest het uitspreekt (Lucas 11:13; Handelingen 1:5; 2:1-4; 8:17; 10:44-46; 19:6).
De PHC Foreign Mission Board werd in 1904 opgericht, en de leden waren allemaal vrouwen. In 1907 reisde Tom J. McIntosh, een PHC-lid, naar China en was mogelijk de eerste pinksterzendeling die dat land bereikte.
Fusies en scheuringenEdit
De achthoekige Falcon Tabernacle was de plaats van de fusie in 1911.
De Fire-Baptized Holiness Association omarmde rond dezelfde tijd ook het pentecostalisme en stelde zich op het standpunt dat de doop in de Heilige Geest de “doop van vuur” was waarnaar zij op zoek was geweest. Gezien de overeenkomsten in doctrine en geografisch bereik met de Pentecostal Holiness Church, begonnen de twee groepen gesprekken over een fusie. De twee groepen fuseerden op 30 januari 1911 in het Falcon Tabernacle in Falcon, North Carolina. De nieuwe denominatie nam de naam aan van de kleinste van de twee, Pentecostal Holiness Church. S.D. Page werd verkozen tot de eerste General Superintendent.
Na de fusie van 1911 fuseerde de Tabernacle Pentecostal Church, oorspronkelijk de Brewerton Presbyterian Church, in 1915 met de Pentecostal Holiness Church. Deze groep van ongeveer 15 gemeenten, die Presbyteriaanse wortels hadden en zich voornamelijk in South Carolina bevonden, was verbonden met Nickles Holmes Bible College in Greenville. Na de fusies telde de nieuwe denominatie, die verder ging onder de naam Pentecostal Holiness Church, ongeveer 200 kerken met ongeveer 5.000 leden. Voor het eerste hoofdkwartier van de denominatie werd in 1918 voor $9.000 aan onroerend goed gekocht in Franklin Springs, Georgia.
In 1918 trokken enkele PHC-leden die strengere normen wilden met betrekking tot kleding, amusement, tabak en omgang tussen de seksen, zich terug om de Pentecostal Fire-Baptized Holiness Church te vormen. In 1920 kwam er een ander schisma in de Pentecostal Holiness Church over goddelijke genezing en het gebruik van medicijnen. Sommige voorgangers geloofden dat, hoewel goddelijke genezing was voorzien in de verzoening, christenen nog steeds het recht hadden om zich tot medicijnen en dokters te wenden. De meerderheid van de kerk – zoals veel Pinkstergelovigen in die tijd – geloofde in het vertrouwen op God voor genezing zonder zich te wenden tot aardse middelen. De minderheid trok zich terug en vormde in 1921 de Congregational Holiness Church.
Verdere ontwikkelingEdit
De Pentecostal Holiness Church was in 1943 charterlid van de National Association of Evangelicals en sloot zich in 1948 aan bij de Pentecostal Fellowship of North America. Op de algemene conferentie een jaar later mislukte een poging tot fusie met de overwegend zwarte United Holy Church toen de United Holy Church vroeg of hun leden de scholen en hogescholen van de kerk mochten bezoeken.
In de jaren zestig begon de Pentecostal Holiness Church zich buiten de Verenigde Staten te vertakken door zich aan te sluiten bij zusterpentecostale organisaties in andere delen van de wereld. In 1967 werd een samenwerkingsverband aangegaan met de Pentecostal Methodist Church of Chile, een van de grootste nationale pinksterkerken ter wereld en de grootste niet-katholieke kerk in Chili. In die tijd was de Jotabeche Pentecostal Methodist congregation de grootste kerk ter wereld met meer dan 60.000 leden. Met meer dan 150.000 leden komt zij op de tweede plaats na de Yoido Full Gospel Church in Seoel, Zuid-Korea. Deze denominatie claimt 1,7 miljoen aanhangers. Een soortgelijke verbintenis werd in 1985 aangegaan met de Wesleyan Methodist Church of Brazil. De Wesleyan Kerk, een neo- pinkstergemeente met wortels in de Braziliaanse Methodisten Kerk, telde in 1995 ongeveer 50.000 leden en aanhangers. Het woord Internationaal werd in 1975 aan de naam van de kerk toegevoegd.
Recente geschiedenisEdit
De grootste Pentecostal Holiness kerken in de Verenigde Staten zijn onder meer The Gate Church in Oklahoma City, voorgezeten door Tony Miller; Northwood Temple in Fayetteville, North Carolina, voorgezeten door John Hedgepeth; SpiritLife Church (voorheen bekend als Evangelistic Temple) in Tulsa, Oklahoma, met Tommy McLaurin als voorganger; Eastpointe Community Church in Oklahoma City, met Shon en Rachel Burchett als voorgangers; Christian Heritage Church in Tallassee, Florida, met Steve Dow als voorganger; en Tree of Life Ministries in Lynchburg, VA, met Mike Dodson als voorganger.
In 2000 meldde de IPHC 10.463 kerken en meer dan een miljoen leden wereldwijd (meer dan 3,4 miljoen inclusief aangesloten leden). In 2006 waren er in de Verenigde Staten 308.510 leden in 1.965 kerken. Er waren 28 regionale conferenties en zendelingen in meer dan 90 landen. De internationale kantoren waren ooit gevestigd in Franklin Springs, Georgia, maar zijn nu gevestigd in Bethany, Oklahoma, een voorstad van Oklahoma City.
In januari 2011 vierde de PHC de honderdste verjaardag van de fusie in 1911 met speciale evenementen in Falcon, North Carolina.