Al van jongs af aan wist Crystal Moore, MD, PhD, FCAP dat ze arts wilde worden. Voor haar is geneeskunde niet alleen een beroep, maar ook een roeping. Ze behaalde haar MD/PhD aan het Medical College of Virginia. Haar PhD werd toegekend door de afdeling Biochemie en Moleculaire Biofysica. Zij voltooide haar opleiding in Anatomische en Klinische Pathologie aan de Duke University en is een door het College van Amerikaanse Pathologen gecertificeerd fellow. Volg Dr. Moore op www.DrCrystalMoore.com en op Twitter @DrCrystalAMoore.
Een verbazingwekkende 15 jaar na haar eerste diagnose en behandeling, kwam de borstkanker van mijn moeder onverwacht terug. Uiteindelijk eiste het haar leven. Als dochter voelde ik me overrompeld. Maar als arts was ik vastbesloten om alle mensen met borstkanker te helpen het risico van een late terugkeer te begrijpen.
Van chirurgie en reconstructie tot bestraling, chemotherapie, adjuvante hormoontherapie en follow-up doktersbezoeken, de weg terug naar gezondheid na een borstkankerdiagnose kan lang en moeilijk te bewandelen zijn. Patiënten wachten met spanning op de dag dat ze dat magische woord horen: “remissie.”
Hoewel remissie het einde van een lange weg kan betekenen, betekent het niet noodzakelijkerwijs dat de reis voorbij is.
Als er eenmaal borstkanker is gediagnosticeerd, is het risico op een recidief nooit nul.
Na de eerste 5 jaar
Het risico op een recidief van borstkanker is het hoogst gedurende de eerste 2 jaar na de eerste diagnose. Naarmate de tijd verstrijkt, neemt het risico van terugkeer gestaag af. Veel overlevenden vieren hun 5-jarige kankervrije periode, omdat bekend is dat de grote meerderheid van de patiënten die op dat moment geen terugkeer van de ziekte hebben gehad, een relatief laag risico op terugkeer van de ziekte hebben.
Een “late terugkeer” van borstkanker is een terugkeer die na de mijlpaal van 5 jaar plaatsvindt. Aangezien de waarschijnlijkheid van een late recidief op dat moment zo laag is, moeten we ons afvragen:
-
Wie krijgt te maken met een late recidief?
-
Welke factoren dragen bij tot hun risico?
-
Waarom krijgen schijnbaar “genezen” patiënten, zoals mijn moeder, hun kanker opnieuw te verwerken?
Doktoren, wetenschappers en onderzoekers hebben factoren geïdentificeerd die verband houden met het mogelijke risico op een late terugkeer van borstkanker. In het algemeen hebben deze factoren betrekking op de leeftijd van de patiënte, het stadium van de kanker bij diagnose, de hormoonreceptorstatus, genetische informatie en de betrokkenheid van lymfeklieren. Over het algemeen is het risico van een recidief na 5 jaar laag, maar borstkankeroverlevenden met een hoger risico op een laat recidief zijn:
- Purvivors met de volgende receptorstatussen
-
Estrogeenreceptor-positieve (ER+) tumor
-
Progesteronreceptor-positieve (PR+) tumor
-
HER2-negatieve (HER2-) tumor
-
-
Premenopauzale overleefden die
-
Tumor groter dan 2 centimeter (cm)
-
Een groot aantal betrokken lymfeklieren
-
-
Postmenopauzale overlevers die jonger zijn dan 60 jaar en
-
Tumor groter dan 2 cm
-
Een hoog aantal betrokken lymfeklieren
-
-
Postmenopauzale vrouwen die ouder zijn dan 60 en
-
Een hoog aantal betrokken lymfeklieren
-
Lage niveaus van oestrogeenexpressie van de tumor
-
Received adjuvant hormone therapy, zoals tamoxifen of aromataseremmers, slechts gedurende korte tijd, vanwege de bijwerkingen of om andere redenen
-
Recidieven van borstkanker vallen in 2 categorieën uiteen: lokaal of regionaal, dat is kanker die zich dicht bij de plaats van de oorspronkelijke kanker bevindt, en veraf, dat is wanneer de kanker zich verspreidt naar andere gebieden of organen, zoals botten, hersenen, long of lever, metastase genoemd. Lokale recidieven worden vaak ontdekt tijdens follow-up mammografieën, lichamelijk onderzoek, of wanneer de overlevende een knobbel, bult, uitslag of andere verandering op de operatieplaats opmerkt. Verre metastasen worden meestal gediagnosticeerd tijdens vervolgonderzoeken, scans, of wanneer mensen hun artsen vertellen over nieuwe tekenen of symptomen.
Wanneer een laat recidief van borstkanker wordt gevonden, zal uw patholoog in het kankerzorgteam alle details evalueren en categoriseren. Wanneer bijvoorbeeld kanker wordt aangetroffen in organen die ver verwijderd zijn van het oorspronkelijke geval, zal de patholoog bepalen of het om een verre borstkankermetastase gaat of om een totaal andere kanker die zich heeft ontwikkeld, zoals longkanker of leverkanker. Hoewel de meeste borstkankerrecidieven meestal van hetzelfde type zijn en dezelfde hormoonreceptorstatus hebben als de oorspronkelijke kanker, kan dit bij sommige vrouwen aanzienlijk verschillen. Zo kan een persoon bij wie aanvankelijk een ER-positieve of PR-positieve borstkanker is vastgesteld, een ER/PR-negatieve recidief hebben. Uw patholoog zal de diagnose stellen en uw oncoloog op de hoogte brengen van de resultaten. Deze cruciale informatie helpt bij het bepalen van een behandelplan dat de beste kansen op een succesvol resultaat biedt.
Volgende stappen voor borstkankeroverlevenden
Na een diagnose van borstkanker vertel ik mijn patiënten altijd dat ze hun eigen tempo moeten aanhouden. De reis na de behandeling kan lang en uitdagend zijn. Wijlen de grote Maya Angelou gaf wijze raad toen ze zei: “Mijn missie in het leven is niet alleen om te overleven, maar om te gedijen, en om dat te doen met wat passie, wat mededogen, wat humor, en wat stijl.”
Deze 5 stappen kunnen u helpen te gedijen in uw algehele gezondheid en kankeroverleving:
-
Zorg emotioneel goed voor uzelf. Het zoeken van sociale steun, het ontwikkelen van sterke persoonlijke relaties, toegang tot geestelijke gezondheidszorg en een solide spirituele basis zijn effectieve stappen om met de stressfactoren van het leven om te gaan, vooral met de stressfactoren die uniek zijn voor het overleven van kanker.
-
Eet een gezonde voeding. Goede voeding bevordert de algehele gezondheid, zoals een dieet dat rijk is aan vers fruit, groenten en mager vlees.
-
Behoud een gezond gewicht. Uit onderzoek blijkt dat het handhaven van een gezond gewicht door middel van gezonde voeding en matige lichamelijke activiteit het risico op het ontwikkelen van diabetes, hoge bloeddruk en andere vormen van kanker en chronische ziekten verlaagt.
-
Blijf bij uw vervolgzorg en andere gezondheidsonderzoeken. Uw oncologische routineafspraak is een goed moment om eventuele zorgen te bespreken. Als u voor uw geplande afspraak veranderingen of nieuwe symptomen opmerkt, moet u uw zorgverlener waarschuwen. Zorg ook voor uw hele lichaam, inclusief andere aanbevolen gezondheidsonderzoeken, zoals Pap-tests, algemene bloedonderzoeken, bloeddrukcontroles en colonoscopieën.
-
Volg de voorgeschreven hormoontherapieën. Als u de volledige kuur van hormoontherapieën, zoals tamoxifen en letrozol, afmaakt, kan dit het risico op een herhaling helpen verminderen. Als u bijwerkingen van hormoontherapie ondervindt, zoals opvliegers, seksuele problemen en bloedingen in de baarmoeder, praat dan met uw arts over manieren om hiermee om te gaan.
Ben u ervan bewust dat u, als patiënt, het belangrijkste lid van uw kankerzorgteam bent. Zet uzelf boven aan uw drukke to-do-lijst. Hoe mondiger en proactiever u bent, des te beter zult u in staat zijn om uw algehele gezondheid en welzijn te beheersen en te gedijen in uw leven en uw overleving.
Gereviseerd 28 februari 2020.