Bekend van krachtige hits als “Two Minutes to Midnight” en “The Trooper”, is Iron Maiden een van de meest invloedrijke bands in de heavy metal. Ze zijn ook één van metal’s meest duurzame en onderscheidende acts, dankzij hun melodieuze gitaren, ambitieuze songwriting, geweldige zanger Bruce Dickinson, en iconische mascotte Eddie. Als een van de eerste groepen die als “Britse metal” werd geclassificeerd, hielp Iron Maiden de rockscene voor de jaren ’80 te bepalen en inspireerde generaties van latere bands, waaronder Metallica, Dream Theater, Slipknot, In Flames, en Avenged Sevenfold. Ondanks een gebrek aan radio-airplay of mainstream media-steun, vroege beschuldigingen van satanisme, en een wisselende line-up, zijn ze consequent populair gebleven gedurende hun carrière.
Iron Maiden werd in 1975 opgericht in Leyton, Oost-Londen door bassist Steve Harris, voorheen van de band Smiler. De line-up van de groep was wispelturig tijdens hun eerste jaren, maar uiteindelijk vestigden drummer Doug Sampson, gitarist Dave Murray, en zanger Paul Di’Anno zich in 1978. Eind dat jaar nam deze incarnatie van de band een demo van vier nummers op en verspreidde die onder clubeigenaars en anderen die betrokken waren bij de Londense scene, waaronder de aanstaande manager van de groep, Ron Smallwood. De populariteit van de demo leidde ertoe dat Iron Maiden het zelf uitbracht als The Soundhouse Tapes EP uit 1979, waarvan de oplage van 5.000 exemplaren al snel was uitverkocht. Na het scoren van een deal met EMI, nam de band een tweede gitarist in dienst, Dennis Stratton. Eind 1979 vertrok Sampson wegens gezondheidsproblemen en nam voormalig Samson-drummer Clive Burr zijn plaats achter de kit in. Het titelloze debuut van de groep verscheen in 1980; hoewel het inderhaast was opgenomen, werd het toch een Britse hit dankzij de single “Running Free”. De 1981 opvolger, Killers, had een hardere aanpak mede dankzij producer Martin Birch – met wie de groep werkte tot zijn pensioen in 1992 – en zag ook de vervanging van Stratton door Murray’s jeugdvriend Adrian Smith.
Wegens drugs- en alcoholproblemen werd Di’Anno na de Killer World Tour in 1981 ontslagen bij Iron Maiden. Zijn vervanger was Bruce Dickinson, een ander voormalig Samson lid die in september bij de band kwam en zijn debuut maakte op het baanbrekende The Number of the Beast uit 1982. Met songs als het titelnummer en “Hallowed Be Thy Name,” werd het bekend als één van de beste rockalbums aller tijden. Hoewel het in Groot-Brittannië het eerste album was dat de hitlijsten haalde en in verschillende andere landen in de top tien belandde, beweerden christelijke activisten en conservatieve politici in Amerika dat de band satanisch was (wat Iron Maiden ontkende). Desondanks maakte het succes van The Number of the Beast Iron Maiden tot internationale supersterren, en ondanks de vervanging van Burr door voormalig Trust drummer Nicko McBrain, veranderden ze weinig aan hun stijl op Piece of Mind uit 1983. De band ondernam twee grote tournees voor ze in 1984 Powerslave opnamen, dat nog een culthit zou worden en het 13 minuten durende epos “The Rime of the Ancient Mariner” bevatte, dat geïnspireerd was op het gedicht van Samuel Taylor Coleridge. Het resultaat van Powerslave’s 11 maanden durende tournee was 1985’s Live After Death, een dubbel-live album met hun grootste hitsingles.
Nu gevestigd als een krachtige en unieke metal band, experimenteerde Iron Maiden op hun langverwachte 1986 album Somewhere in Time, met gesynthetiseerde bas en gitaar en futuristische thema’s. Ze bleven hun geluid en onderwerp uitbreiden met 1988’s Seventh Son of a Seventh Son. Nog een concept album met de singles “The Evil That Men Do” en “The Clairvoyant,” evenals het eerste gebruik van keyboards, was het Maiden’s meest geprezen plaat sinds The Number of the Beast. Na de release van dat album werkten Smith en Dickinson aan hun eigen projecten: Smith’s album met zijn band ASAP kwam in 1989 uit, terwijl Dickinson’s soloplaat, Tattooed Millionaire, het jaar daarop verscheen.
Toen Iron Maiden weer bij elkaar kwam om aan een nieuw album te werken, vertrok Smith wegens creatieve meningsverschillen; ex-Gillan gitarist Janick Gers, die meespeelde op Tattooed Millionaire, kwam erbij in 1990 met No Prayer for the Dying. Een terugkeer naar het gestripte geluid van de band van de vroege jaren ’80, het gaf Iron Maiden hun eerste U.K. single met “Bring Your Daughter…To the Slaughter.” Aan het einde van de tournee van de band in 1991, uitte Dickinson zijn wens om te vertrekken en te werken aan zijn eigen muziek. Hij nam echter nog een album op, Fear of the Dark uit 1992, en toerde met de band, die hij uiteindelijk in 1993 verliet. Dat jaar werden twee live-albums uitgebracht: A Real Live One, dat zich richtte op de hits van die tijd, en A Real Dead One, dat Maiden’s klassieke nummers bevatte.
Iron Maiden nam een tijdje vrij na Dickinson’s vertrek en keerde terug met The X Factor uit 1995, met daarop de nieuwe zanger en ex-Wolfsbane lid Blaze Bayley. Hoewel de plaat het commercieel niet zo goed deed als sommige van zijn voorgangers, was het toch een succes in Engeland. De opvolger, Virtual XI uit 1998, was een van de slechtst verkopende albums van de band; bovendien had Bayley problemen met zijn stem, en hij verliet Iron Maiden begin 1999. Kort daarna keerden Dickinson en Smith terug bij de groep, die het jaar daarop het ambitieuze, door Kevin Shirley geproduceerde Brave New World uitbracht.
Iron Maiden bleef zich herpakken in de jaren 2000, en toerde en nam bijna net zo consequent op als in de jaren ’80. Ze herenigden zich met Shirley voor het door critici geprezen Dance of Death uit 2003, dat geïnspireerd was door veldslagen variërend van de verovering van een 13e eeuws Katharenbolwerk (“Montségur”) tot een opmerkelijke veldtocht uit de Eerste Wereldoorlog (“Paschendale”). De Rainmaker EP, evenals de live DVD’s History of Iron Maiden, Pt. 1: The Early Days en Raising Hell, volgden in 2004. Sanctuary bracht de twee-disc The Essential Iron Maiden uit in 2005 om samen te vallen met hun optreden als co-headliner van een Ozzfest tour met Black Sabbath, die de band verliet als gevolg van een reeks confrontaties met Ozzy’s vrouw/manager, Sharon. Een andere live set, Death on the Road, verscheen in september 2005, kort voordat Iron Maiden terugkeerde naar de studio om te werken aan hun 14e album. Het resultaat was A Matter of Life and Death uit 2006, het eerste album van de groep dat de top tien van de Billboard 200 haalde. Drie jaar later bracht Iron Maiden de soundtrack uit voor de film Flight 666, een documentaire/concertfilm opgenomen in 16 verschillende steden tijdens Maiden’s eerste etappe van hun 2008 Somewhere Back in Time World Tour, waarbij de band reisde in een aangepaste Boeing 747 (genaamd Ed Force One) gevlogen door Dickinson, die ook een gebrevetteerd piloot is.
Iron Maiden werkte opnieuw met Shirley aan The Final Frontier uit 2010, dat in 28 landen de top van de hitlijsten bereikte en de band een Grammy Award opleverde voor Best Hard Rock/Metal Performance voor de single “El Dorado.” Het werd in 2012 gevolgd door En Vivo!, een live video/album gefilmd in Estadio Nacional, Santiago, Chili, in april 2011. In 2013 begon de band te werken aan hun 16e studioalbum, met plannen om het uit te brengen in 2015. Hoewel het album werd voltooid, vertraagde de ontdekking van kankergezwellen op Dickinson’s tong en nek eind 2014 de zaken. Hij onderging rigoureuze chemotherapie. In mei 2015 werd hij kankervrij verklaard. Iron Maiden legde de laatste hand aan de plaat en bracht in augustus de video pre-release single “Speed of Light” uit. Het 92 minuten durende, dubbel-lengte album Book of Souls volgde in september. In 2016 en 2017 ging de band op pad met de Book of Souls World Tour ter ondersteuning van het album, en bracht later de live-collectie Book of Souls: Live Chapter, die werd opgenomen tijdens de tournee. 2016 zag ook de release van een Iron Maiden-thema videogame, Legacy of the Beast; de groep ondernam later een promotietour met dezelfde naam, waarbij oudere en zelden gespeelde nummers uit hun back-catalogus werden uitgezonden. Het live-album Nights of the Dead, Legacy of the Beast: Live in Mexico City werd opgenomen tijdens de tournee en uitgebracht in 2020.