“Hoe zou u haar behandelen?
“Wat is de diagnose?
Klinische bevindingen
De term pseudo-halo nevus werd oorspronkelijk gebruikt door Zakaudek in 2006 om de nevi te beschrijven bij een patiënte met meerdere uniform gepigmenteerde nevi met omringende hypopigmentaire ringen op haar buik.1 Op basis van lichamelijke bevindingen werd bij deze patiënte aanvankelijk de diagnose halo nevi gesteld. Maar uiteindelijk onthulde ze dat ze alleen zonnebrandcrème op haar nevi smeerde in plaats van op haar hele blootgestelde huid voordat ze ging zwemmen en zonnebaden, om te voorkomen dat ze melanoom zou ontwikkelen.
De auteurs constateerden meerdere nevi met vergelijkbare kenmerken op de romp en ledematen van de patiënte, en noemden de diagnose pseudo-halo nevus. Zakaudek benadrukte de noodzaak om patiënten, vooral adolescenten, de noodzaak te laten inzien van het dwangmatig gebruik van zonnebrandcrème en andere beschermende maatregelen voor het gehele huidoppervlak om het risico op huidkanker te verminderen.1
Onze patiënte
Bij doorvragen bekende onze patiënte een ronde ondoorzichtige sticker over haar nevi op haar linker costale rand te plakken als ze buiten in de zon of in de zonnestudio was, om het risico op huidkanker te minimaliseren. Dit resulteerde in de ontwikkeling van een pseudo-halo nevi. Een volledig huidonderzoek toonde vele symmetrische nevi met uniforme pigmentatie, textuur en goed afgebakende grenzen, maar geen andere pseudo-halo nevi.
Differentiële diagnose: Halo nevus
Halo nevus (ook bekend als Sutton’s nevus of leukoderma aquisitum centrifugum) beschrijft een gepigmenteerde nevus die een meestal scherp afgebakende hypopigmente en uiteindelijk gedepigmenteerde omringende ring ontwikkelt. De nevus verdwijnt meestal in de loop van maanden tot jaren, en de halo repigmenteert in de loop van maanden tot jaren.2
Halo nevi zijn gemeld bij ongeveer 1% van de personen tussen de zuigelingenleeftijd en de leeftijd van 30 jaar. De prevalentie neemt toe tot 18% tot 26% bij personen met vitiligo.3 Brazzelli vond dat halo nevus meer voorkwamen bij patiënten met het syndroom van Turner.4 Halo’s zijn gerapporteerd rond congenitale nevomelanocytaire nevus, blauwe nevus, en Spitz nevus, evenals niet-melanocytaire laesies zoals dermatofibromen, neurofibromen, en verruca plana.3 Een halo fenomeen kan zich ontwikkelen rond melanoom en regresserend melanoom, maar de halo’s zijn vaak niet uniform of goed afgebakend. De gepigmenteerde laesies, indien nog aanwezig, hebben meestal atypische kenmerken.
De exacte pathogenese van halo nevus is onbekend. Zeff stelde voor dat de halo nevus het gevolg was van zowel cel-gemedieerde als humoraal-gemedieerde immuunreacties. Hij stelde dat rijpende naevus nevocellulaire antigenen vrijgeven, die B-cel en T-cel activatie veroorzaken. Vervolgens worden CD8+ T-cellen specifiek voor de nevocellulaire antigenen en nevus-specifieke antilichamen aangemaakt, die verder pigmentverlies rond de nevus in gang zetten.5
Conclusie
Samenvattend is zorgvuldig speurwerk nodig om halo en pseudo-halo nevi van elkaar te onderscheiden. Het juiste advies over de noodzaak van totale lichaamsbescherming tegen blootstelling aan de zon moet worden benadrukt. Bij haar vervolgonderzoek had onze patiënte geen pseudo-halo nevi meer op haar linker costale rand. Maar ze vertoonde een ander gebied van hypopigmentatie (in de vorm van het Playboy bunny logo) op de linker heup.
MS. GLICK is een medisch student aan de George Washington University Medical School, Washington, DC.
DR. YAMOUT is een onderzoeker in de afdeling kinderchirurgie, afdeling chirurgie, School of Medicine and Biomedical Sciences, SUNY in Buffalo, N.Y.
DR. GLICK is vice-voorzitter van de afdeling chirurgie en hoogleraar chirurgie, kindergeneeskunde en verloskunde/gynaecologie, School of Medicine and Biomedical Sciences, SUNY at Buffalo, N.Y.
De auteurs en de redacteur van de sectie hebben niets bekend te maken over banden met, of financiële belangen in, enige organisatie die belang zou kunnen hebben bij enig onderdeel van dit artikel.
Vignetten zijn gebaseerd op echte gevallen die zijn aangepast om de auteurs en de redacteur in staat te stellen zich te concentreren op de belangrijkste leerpunten. Afbeeldingen kunnen ook worden bewerkt of vervangen voor onderwijsdoeleinden.
1. Zaludek I, Moscarella E, Argenziano G: Artifactual “pseudo-halo nevi” secondary to sunscreen application. J Am Acad Dermatol 2006;54:1106
2. Kane KS, Ryder JB, Johnson RA, et al: Color Atlas and Synopsis of Pediatric Dermatology. New York: McGraw-Hill Companies, Inc; 2002:158
3. Wolff K, Johnson RA, Suurmond D: Fitzpatrick’s Color Atlas & Synopsis of Clinical Dermatology, 5th Edition. New York: McGraw-Hill Companies, Inc; 2005:170
4. Brazzelli V, Larizza D, Martinetti M, et al: Halo nevus, rather than vitiligo, is a typical dermatologic finding of Turner’s syndrome: Klinisch, genetisch en immunogenetisch onderzoek bij 72 patiënten. J Am Acad Dermatol 2004;51:354
5. Zeff R, Frietag A, Grin C, et al: The immune response in halo hevi. J Am Acad Dermatol 1997;37:620