Een foto waarop de binnenkant van de bek van een lederschildpad te zien zou zijn en die vaak online wordt geplaatst, wordt vaak met de nodige scepsis bekeken vanwege het gruwelijke en buitenaardse uiterlijk:
Hoewel de foto wel degelijk echt is.
De slokdarm van een lederschildpad is bekleed met papillen, scherpe, verhoornde stekels die de schildpad in staat stellen kwallen te verorberen:
Een andere aanpassing die lederschildpadden en enkele andere zeeschildpadden hebben, worden slokdarmpapillen genoemd. Deze uit kraakbeen bestaande uitsteeksels omzomen de keel van de schildpad en houden zich vast aan de kwal die hij eet, zodat deze er niet uit glijdt als de schildpad de spieren in zijn keel gebruikt om overtollig zout water uit te drijven.
De slokdarmpapillen beschermen de lederschildpad ook tegen de stekende cellen van de kwallen – je kunt je voorstellen dat de kwallen zich niet zonder slag of stoot gewonnen geven, dus deze kraakbeenachtige stekels voorkomen dat de schildpad door haar prooi wordt verwond. Lederschildpadden leggen enorme afstanden af en hebben veel energie nodig om deze migraties mogelijk te maken – maar kwallen bestaan voornamelijk uit water, een beetje eiwit, wat vitaminen en mineralen, en wat vet. Dus – hoe kan een lederschildpad in hemelsnaam zijn lichaam daarmee van brandstof voorzien? Nou, ze hebben een extreem lange slokdarm die van de mond naar de achterkant van het lichaam loopt, en dan weer langs de zijkant omhoog loopt tot aan de maag, die ongeveer een kwart van de voorkant van de schildpad afligt. Deze lange slokdarm fungeert als een bewaarzak zodat de lederschildpad zijn voedsel voortdurend kan verteren – terwijl delen van zijn maaltijd de maag verlaten, worden nieuwe kwallen in de maag geduwd.
De foto die hier te zien is, werd voor het eerst online gezet door de Los Roques Scientific Foundation in september 2010 en werd naar verluidt genomen in het Los Roques Archipelago National Park in Venezuela.
Extra foto’s waarop de binnenkant van de bek van een lederschildpad te zien is, zijn genomen door verschillende andere wetenschappelijke organisaties:
