Symptomen
De verkoudheid
De symptomen van een verkoudheid zijn afhankelijk van de virale oorzaak. Er kunnen echter enkele algemene conclusies worden getrokken. De symptomen beginnen meestal één tot twee dagen na het viruscontact en zijn meestal mild. De meeste episoden beginnen met een kriebelend, kriebelend of pijnlijk gevoel in de keel. Het ongemak in de keel neemt toe tot het matig pijnlijk wordt, maar verdwijnt meestal tegen de tweede of derde dag. De neusaandoening begint meestal als de keelpijn verbetert. Aanvankelijk merkt de patiënt een overvloedige, dunne afscheiding die ongeveer twee dagen aanhoudt. Daarna verandert de consistentie, wordt dikker en purulent. De neus is meestal geheel of gedeeltelijk verstopt. De purulente afscheiding en de verstopping van de neus verbeteren geleidelijk tegen de vierde of vijfde dag. De hoest kan aanvankelijk productief zijn, maar wordt geleidelijk benauwd, droog en niet productief. Verkoudheid kan ook andere symptomen veroorzaken, die afhangen van het specifieke virus dat de verkoudheid veroorzaakt, zoals koorts, traanvorming, niezen, malaise en hoofdpijn. Het begin en de progressie van de symptomen bij verkoudheid treden geleidelijk op en de geïnfecteerde personen lijken goed op anderen. De meeste verkoudheidspatiënten kunnen zonder enige onderbreking op het werk of op school functioneren.
Griep
Net als bij een gewone verkoudheid verschillen de symptomen van griep van mens tot mens. Elk jaar kan het griepsubtype dat de Verenigde Staten overspoelt, symptomen geven die enigszins verschillen van die van het jaar ervoor. Toch zijn er een aantal generalisaties die nuttig zijn bij griep. De griep begint bijvoorbeeld abrupt (in tegenstelling tot een gewone verkoudheid). Men kan zich ’s morgens goed voelen, maar ’s middags ernstig ziek zijn. Wanneer de symptomen beginnen, kan de persoon enige overlapping met de symptomen van een gewone verkoudheid opmerken. Keelpijn en waterige neusuitvloeiing komen bij beide aandoeningen voor. De afscheiding bij griep wordt echter meestal niet zo dik en etterig als bij verkoudheid. Hoewel hoofdpijn en koorts bij een gewone verkoudheid af en toe voorkomen, komen ze bij griep vaker voor en zijn ze ernstiger. De koorts bij griep kan oplopen tot 106°F, wat hoger is dan bij een gewone verkoudheid. De persoon met griep kan er voor anderen ziek uitzien, met een blozende, warme huid en tranende, rode ogen, maar een gewone verkoudheid geeft doorgaans geen dermatologische of oogheelkundige symptomen. Het grootste verschil tussen de twee ziekten is misschien wel de mate van malaise en ongemak. Influenza veroorzaakt een malaise die ertoe leidt dat de patiënt alleen maar wil slapen of rusten om van de effecten te herstellen. De persoon ervaart ook ernstige pijnen in de spieren, gewrichten en periophthalmische gebieden. Dit ongemak draagt bij tot het verlangen om te rusten en alleen gelaten te worden. Zo komt het veel vaker voor dat grieppatiënten vrijwillig school of werk verzuimen.
Pneumonie
Pneumonie lijkt op verkoudheid en griep. De verschijnselen kunnen, net als bij de andere ziekten, variëren naargelang het organisme dat de longontsteking veroorzaakt. Daarom moet de apotheker een patiënt die longontsteking vermoedt, doorverwijzen naar een arts voor een thoraxfoto.
Bij longontsteking merkt de persoon meestal dat de ademhaling moeizaam is geworden, wat zich uit in dyspneu en tachypneu. De persoon kan merken dat zijn of haar bovenlichaam heen en weer wordt geduwd bij de inspanning van inspiratie en uitademing. Bacteriële longontsteking kan gepaard gaan met rillingen, hoge koorts, zweten, pijn op de borst (pleuritis), en een productieve hoest met geel/groen slijm. Virale longontsteking veroorzaakt spierpijn, vermoeidheid, koorts, hoofdpijn en een niet-productieve hoest. “Wandelende longontsteking”, meestal te wijten aan Mycoplasma, geeft mildere symptomen. Hoewel longontsteking ook verschillende longgeluiden veroorzaakt (bv. rhonchi en rales), beschikt de typische openbare apotheek niet over de apparatuur of de ruimte voor dit type beoordeling.