Technisch verschilt groene thee niet veel van andere soorten thee. Zijn aparte uiterlijk en smaak zijn het resultaat van de manier waarop hij wordt verwerkt.
Groene thee wordt gemaakt door verse bladeren van de Camellia sinensis plant bij een zeer hoge temperatuur te stomen. Dit proces ontsluit een klasse van krachtige antioxidanten, polyfenolen genaamd, die verantwoordelijk zijn voor veel voordelen van groene thee. Naast de voordelen van groene thee voor de spijsvertering, hebben de polyfenolen in groene thee bewezen kankerbestrijdende, ontstekingsremmende en antimicrobiële eigenschappen te hebben.
Het gebruik van groene thee voor de spijsvertering gaat duizenden jaren terug, tot de eerste toepassingen in India en China. Vandaag de dag behoudt groene thee zijn reputatie als hulpmiddel bij de spijsvertering en is verkrijgbaar als drinkbare thee of als vrij verkrijgbaar extract.
Hoe groene thee invloed kan hebben op obesitas
Wetenschappelijke studies die een direct verband aantonen tussen groene thee en de spijsvertering zijn beperkt. Maar onderzoek op andere terreinen geeft wel enig inzicht in waarom groene thee de spijsvertering kan bevorderen.
Een recent onderzoek bij dieren bijvoorbeeld, bekeek hoe een van de polyfenolen in groene thee, catechinen, invloed kan hebben op obesitas. Daarbij ontdekten deze onderzoekers dat ratten die een dieet met veel catechinen consumeerden, veranderingen in hun spijsvertering hadden die niet in de controlegroep werden aangetroffen. Ratten die thee catechinen consumeerden scheidden 5,8 procent van de verbruikte bruto energie (calorieën) uit tegenover 1,6 procent bij ratten die een normaal dieet aten. Ze verloren ook gewicht en een deel van hun maagvetweefsel. De onderzoekers concludeerden dat catechinen in thee, zoals die in groene thee voorkomen, de werking van spijsverteringsenzymen vertragen. Deze vertraging betekent dat de darmen niet alle gegeten calorieën opnemen – zodat het lichaam niet aankomt.
Mogelijke ontstekingsremmende effecten van groene thee
Andere studies naar catechinen in groene thee hebben aanwijzingen aan het licht gebracht dat ontstekingsremmende effecten een ander voordeel van groene thee kunnen zijn. Onderzoekers van de University of Cincinnati College of Medicine hebben onlangs onderzocht hoe een groene thee catechine bekend als epigallocatechine-3-gallate (EGCG) kan helpen bij gevallen van colitis, een ontstekingsaandoening die de gezondheid van de spijsvertering verstoort. Zij ontdekten dat EGCG de signaalwegen kan belemmeren die betrokken zijn bij de ontsteking van colitis.
Aanvullend onderzoek naar colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn ondersteunt deze bevindingen over de voordelen van groene thee bij ontstekingsziekten van de darmen (IBD). Groene thee werd en wordt nog steeds uitgebreid bestudeerd voor zijn effecten op bepaalde soorten kanker, effecten die een indirecte toepassing kunnen hebben op groene thee voor de gezondheid van de spijsvertering. Aangezien IBD-patiënten een verhoogd risico lopen op darmkanker, kan groene thee dubbel heilzaam zijn.
Groene thee doseren voor een gezond spijsverteringsstelsel
Groene thee wordt over het algemeen als veilig beschouwd in gematigde hoeveelheden. In een gemiddeld kopje groene thee zit een dosis van 50 tot 150 milligram (mg) polyfenolen. De aanbevolen dosis is twee tot drie koppen groene thee per dag (voor een totaal van 100 tot 320 mg polyfenolen, afhankelijk van het merk thee) of 100 tot 750 mg per dag van een groene thee-extract. Een belangrijk ding om te onthouden is dat groene thee cafeïne bevat, die slapeloosheid, angst, prikkelbaarheid en hoofdpijn kan veroorzaken of verergeren. Bij sommige mensen kan cafeïne ook de spijsvertering aantasten, met als gevolg maagklachten, misselijkheid en diarree.
Voor mensen die gevoelig zijn voor cafeïne, kunnen groene thee extracten een optie zijn, die ook in cafeïne-vrije vorm te koop zijn. Onderzoeken naar groene thee-extracten hebben soortgelijke voordelen aangetoond als het drinken ervan als thee.
Onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk hebben bijvoorbeeld aangetoond dat groene thee-extracten invloed hebben op de manier waarop het lichaam voedsel afbreekt, met als conclusie dat de extracten de vetoxidatie verhogen en de insulinegevoeligheid en glucosetolerantie verbeteren. Verhoogde vetoxidatie verwijst naar wat er gebeurt tijdens het sporten – het betekent dat het lichaam beter zijn best doet om opgeslagen vetten om te zetten in energie, wat een goede zaak is als je probeert gewicht te verliezen. De bevindingen over insuline en glucose suggereren dat groene thee extracten kunnen helpen om insuline efficiënter te laten werken in het lichaam.
Hoewel veel van het onderzoek dat de voordelen van groene thee aantoont is uitgevoerd met behulp van extracten – het is makkelijker te controleren dan studiedeelnemers koppen thee te laten drinken – is het belangrijk op te merken dat geconcentreerde groene thee extracten anders worden gemetaboliseerd dan gewone thee. Er zijn enkele meldingen geweest van geconcentreerde groene thee extracten die leverproblemen veroorzaakten. Deze incidenten zijn zeldzaam en zijn niet gemeld bij andere vormen van groene thee. Maar als u toch geconcentreerde extracten neemt, neem ze dan met voedsel in. Mensen met bestaande leverproblemen kunnen beter geen geconcentreerde groene thee extracten nemen.