“Hé liefje, zorg dat je je lunch in de koelkast zet, zodat hij niet bederft.”
Dat weet ik nu al.
Whoa. Ik bevries. Ik vroeg mijn 8-jarige dochter maar één ding. Ik ben niet gemeen. Ik vroeg haar gewoon haar lunch in de koelkast te zetten!
En wat is dit? Nog maar vijf minuten geleden vertelde ze me over een nieuw kunstproject dat ze wilde proberen en nu…
Vitriool.
Woede.
Alles lijkt op mij gericht.
Maar het gaat niet over mij. En het gaat ook niet over jou als je kind zich tegen je keert met zijn woede van emoties en tegenspraak.
Omdat er een reden is, wil nog niet zeggen dat het zo moet blijven. Hier is hoe je ermee om kunt gaan als kinderen terugpraten op een manier zodat het terugpraten niet doorgaat.
Lees: Hoe om te gaan met de stemmingswisselingen van je tweeling
Eerst, WAAROM?
Als kinderen groeien, testen ze hun grenzen. We weten dit en horen dit als ouders. De meeste deskundigen zeggen dat je strenge regels en richtlijnen nodig hebt.
Veel ouders horen dat en denken dat ze strenge discipline moeten betrachten – jij bepaalt de regels en als je je daar niet strikt aan houdt, voed je op de een of andere manier een delinquent op.
Ik vind dat onzin.
Het zijn niet strenge regels die een eind maken aan het tegenspreken van je kinderen. Het is empathie en een sterke grens stellen aan hoe je behandeld wilt worden.
Door empathie voorop te stellen, voed je een goedhartig kind op dat niet alleen weet hoe hij anderen moet respecteren, maar ook waarom hij die sterke emoties voelt.
Ik ga je daarbij helpen.
Lees: Hoe om te gaan met een chagrijnig kind
Jouw no-backtalk masterplan.
Er zijn een paar elementen in ons masterplan. Er zullen geen consequenties zijn in de zin van straf. Je reactie zal het natuurlijke gevolg zijn.
Hier is het plan:
- Beheers de bevriezing
- Verwerp het gedrag, maar houd van het kind
- Leer kinderen over hun brein
Laten we dit doen.
Beheers de bevriezing
Wanneer mijn dochter tegen me schreeuwt, bevries ik.
Ik schreeuw niet. Ik reageer niet. Ik word griezelig stil.
In feite ben ik boos. Van binnen ben ik een kokende woede en emoties met tonnen gedachten die door mijn hoofd fladderen:
- Weet ze dan niet hoeveel ik voor haar doe?
- Ik heb haar net de hele middag rondgereden.
- Ik verdien dit helemaal niet.
Maar, ik zeg geen van die dingen. Waarom niet? Omdat ik als leraar een paar andere leraren heb zien schreeuwen tegen leerlingen.
Deze leraren waren niet effectief met gedrag. Hun leerlingen werden niet bang gemaakt om plotseling stil te zijn en al hun werk te doen.
In plaats daarvan lachten kinderen hen uit. Deze leraren kregen het etiket “gek” opgeplakt.
Nee, de schreeuwers hadden geen controle over hun klassen.
Wie wel controle hadden, waren de leraren die hun leerlingen heel veel liefde toonden en dan, als een gedraging buiten de perken ging, griezelig stil werden.
Ze stopten. Ze verstijfden. Ze schreeuwden niet.
In plaats daarvan liepen ze rustig naar de leerling toe, leunden op hun niveau en spraken hem toe met zo’n lage stem dat geen van de andere leerlingen het kon horen.
Daarna luisterde de leerling en koos een ander, acceptabeler gedrag.
“Oh nee, je hebt niet…”
Dat is wat ik wil dat je denkt als je tegenspraak hoort. Stop en denk “Oh nee, dat deed je niet…” Haal diep adem, draai je naar je kind en staar.
Houd het staren vast. Laat het stil zijn.
Als je kind zich niet verontschuldigt – of zegt “Wat?” “Wat?” waardoor je nog verder doorgaat – zeg dan: “Het spijt me, wat zei je?”
De toon is hier belangrijk. Je kind zal zich altijd spiegelen aan jouw toon. Hou het rustig en je zult zien dat de toon van je kind ook naar rustig neigt.
Hoe een brutaal kind te disciplineren
Het gedrag afkeuren maar van het kind houden
Hier vertel ik mijn kind hoe ik me voel als ze tegen me schreeuwt. Ik concentreer me op emoties die dieper gaan dan gefrustreerd en boos – hoewel die emoties allebei geldig zijn.
In plaats daarvan gebruik ik gekwetst, teleurgesteld, verdrietig.
“Ik voel me gekwetst toen je tegen me schreeuwde omdat ik je vroeg je broodtrommel in de koelkast te zetten”
Ik word ongelooflijk specifiek als ik het haar vertel. Merk op dat ik niet zeg “als je tegen me schreeuwt”, maar dat ik alle gevallen van schreeuwen in één emotie verpak.
Dan wacht je.
Als jullie allebei nog boos zijn
Als je kind zichtbaar boos is, valt er op dat moment niet te redeneren. Zeg dat jullie allebei even moeten afkoelen en een paar keer diep adem moeten halen. Zet hem of haar niet in de time-out.
Dit helpt op twee manieren:
- Jij hebt waarschijnlijk een minuutje nodig om je emoties weer onder controle te krijgen.
- Je laat je kind zien hoe het moet kalmeren door het zelf te doen. Praten is niet nodig. Ga gewoon zitten en doe wat je kunt om te kalmeren.
Wanneer je kalm bent, bespreek je.
Ik breng mijn dochter meestal naar de bank en houd haar dicht tegen me aan.
Elk kind is echter anders, dus als dat van jou zich op dat moment niet verontschuldigt, kun je zeggen:
“Wat je zei, heeft me echt pijn gedaan. Het zou helpen als je je excuses aanbiedt.”
Dat is het.
Leer je kind waarom tegenspreken gebeurt
De hersenen van kinderen groeien met een verbazingwekkende snelheid. Vaak kan het redenerende deel van hun hersenen dat niet bijbenen.
Ze schreeuwen en backtalen als ze zich bedreigd of boos voelen, maar ze kunnen de emoties die ze voelen nog niet labelen.
Het explodeert gewoon.
Maar als we kinderen over hun hersenen leren, krijgen ze meer controle omdat ze kunnen beginnen die emoties te herkennen.
Ik heb een korte video gemaakt over backtalk en de hersenen om je daarbij te helpen. Je vindt hem HIER:
Kijk er samen met je kind naar (of laat ze er alleen naar kijken) om ze beter te laten begrijpen wat er aan de hand is.
Stopping Backtalk through Teaching
Backtalk is volkomen normaal – maar dat betekent niet dat het minder afschuwelijk voelt als het op jou gericht is.
Leer je kind over zijn hersenen tijdens een rustig, niet-explosief moment. Als ze dan backtalk gebruiken om te communiceren, beheers dan het bevriezen en reageer kalm. Na een paar keer zal je kind zijn woorden veranderen als je hem erop wijst.
Zij zijn in staat hun eigen tegenspraak te herkennen en zich te verontschuldigen als je hen bevriest en aanstaart. Op dat moment kun je ze knuffelen en verder gaan met je dag.
