Konijnen fokken voor dummies

Konijnen behoren zonder enige twijfel tot de meest gewaardeerde huisdieren, samen met katten en honden. Ze zijn gemakkelijk te houden en liefhebbend, en bieden veel vreugde en plezier aan hun verzorgers, en kinderen zijn er dol op. Als je geen idee hebt over het houden van konijnen, dan is dit artikel een uitgebreide gids om je te helpen beginnen. Dus zoek niet verder, alles wat u moet weten over het houden van konijnen vindt u hier.

Geschiedenis

De oorsprong van konijnen ligt in de oudheid. Wetenschappers denken dat hun voorouders miljoenen jaren geleden leefden. Het wilde konijn heeft altijd deel uitgemaakt van de culinaire keuzes van de mens. Zijn neef, het tamme konijn, is recenter. Hij verscheen in Europa in de Middeleeuwen.

Voor het eerst gehouden voor vlees, werden konijnen geleidelijk huisdieren naarmate nieuwe rassen werden gecreëerd. Als gevolg daarvan, als u een dierenwinkel bezoekt, zult u zeker rassen in alle kleuren en maten tegenkomen. Recentelijk zijn dwergkonijnen populairder geworden onder konijnenliefhebbers, omdat ze beter zijn aangepast aan het leven binnenshuis.

Net als voor kippen, is er een grote verscheidenheid aan konijnenrassen. Ontdek hier de populairste.

Het tamme konijn heeft 2 familieleden: een voorouder en een grotere neef.

Wild konijn: de voorouder

Het wilde konijn is relatief kleiner en weegt op volwassen leeftijd slechts 3 pond. Hij is gemakkelijk te herkennen aan zijn grijs/bruine vacht en zijn witte buik.

Hoewel hij zeer gevoelig is voor Myxomatose, een ziekte die in de jaren 50 de dood van grote aantallen dieren veroorzaakte, zijn de wilde konijnen nog steeds op grote schaal verkrijgbaar in de VS en in heel Europa, dankzij hun grote fokcapaciteit. De uitdrukking “fokken als konijnen” is dus zeer terecht gebruikt: Een hinde kan 3 tot 5 nesten van 3 tot 6 konijntjes per jaar krijgen. Naast zijn rusticiteit is het kleine knaagdier ook zeer vruchtbaar, wat zijn beschikbaarheid verklaart.

Het wilde konijn leeft in holen die hij maakt. We vinden hem zowel in weilanden als in bossen.

Haas: de grotere neef van het tamme konijn

De haas weegt rond de 10 pond en is zwaarder dan het wilde konijn. In tegenstelling tot deze laatste, geeft hij er de voorkeur aan om vrij rond te lopen in graanvelden. De haas heeft lange rechtopstaande oren en een sterk atletisch lichaam.

Ik behandel hier aspecten die te maken hebben met het tamme konijn. Of u nu van plan bent uw konijn binnenshuis of in een achtertuin te houden, ik hoop dat deze gids nuttig zal zijn. Houd er in beide gevallen rekening mee dat tamme konijnen, ondanks dat ze gemakkelijk groot te brengen zijn, kwetsbaar zijn en een niet te verwaarlozen hoeveelheid zorg nodig hebben.

Levensduur

De levensduur van een konijn is over het algemeen 6 tot 8 jaar. Uw konijn kan natuurlijk langer leven mits u goed voor hem zorgt.

Een konijn groeit snel. Konijntjes worden bontloos en met gesloten oogjes geboren. Ze brengen hun eerste week door ineengedoken in een nest van gras en haar, gemaakt door hun moeder. Als ze twee weken oud zijn, beginnen ze dun haar te krijgen en hun ogen te openen.

Na drie weken beginnen konijntjes te bewegen. Hun dieet wordt gediversifieerd: ze beginnen hooi en korrelvoeding te eten, terwijl ze nog steeds borstvoeding krijgen. Tijdens deze 2 maanden lange fase moet u proberen uw konijn aan uw aanwezigheid te laten wennen. Pak hem daarvoor af en toe voorzichtig vast en speel met hem.

Zodra het konijntje 2 maanden oud is, kan hij volledig onafhankelijk zijn. Hij kan ver van zijn moeder en broertjes leven. Als je hem echter in een nieuwe omgeving wilt plaatsen, zorg er dan voor dat je de dingen niet overhaast, want je konijntje heeft een bepaalde tijd nodig om zich aan de nieuwe situatie aan te passen.

Scheid mannetjes en vrouwtjes van elkaar voordat ze 3 maanden oud worden, want de meest premature van hen kunnen seksueel krachtig blijken te zijn. Vrouwtjes kunnen zonder problemen in groepen leven, maar mannetjes beginnen te vechten na de leeftijd van 4 maanden. Zorg er dus voor dat u ze scheidt.

De groei van de konijntjes gaat door tot ze 6 maanden oud zijn. Ze kunnen meestal vanaf de 8e maand paren, met variaties afhankelijk van de grootte van het ras: hoe kleiner het ras, hoe eerder het konijn kan paren.

Hok

Photo credit: dno1967b via Visual hunt / CC BY

Het hok is het appartement van je konijn. Om ervoor te zorgen dat hij zich er op zijn gemak voelt, moet het groot genoeg en weerbestendig zijn. Het moet ook een goede bescherming bieden tegen roofdieren. Een comfortabel hok is 20 inches diep en 30 inches groot per volwassen konijn.

Als het buiten staat, moet het hok een uitstekende bescherming bieden tegen slecht weer. Regen mag in geen geval het hok binnendringen. Installeer het onder een dak en richt de openingen naar de opgaande zon. Bij voorkeur de schuilplaats iets verhogen om te voorkomen dat ongedierte er bij kan.

Wat de materialen betreft, plastic bakken zijn vooral uit gemakzucht een trend geworden, vooral in appartementen. Op sommige oude boerenerven kunt u nog oude houten en betonnen hokken aantreffen.

Als u van plan bent uw eigen hok te bouwen, zou het beste esthetische en sanitaire compromis een combinatie van hout, staal en plastic zijn. Op deze manier heeft u tegelijkertijd een mooi meubelstuk en een comfortabel huis voor uw konijntjes.

Uitrusting

Photo credit: Korjarie Matiessa via Visualhunt.com / CC BY

Laten we ons concentreren op het belangrijkste: de voederbak en de drinkbak.

Feeder

Voor elk hok moet u een voederbak voorzien. Dit voederhuisje moet groot genoeg zijn, zodat veel konijntjes er tegelijk gebruik van kunnen maken (als je ze in hetzelfde hok grootbrengt). Het voederbakje moet ook op een verhoogde plek worden geplaatst om te voorkomen dat er strooisel en eventuele uitwerpselen worden verzameld.

Drinkbak

Uw konijn moet kunnen drinken wanneer hij daar zin in heeft. Water moet schoon en continu beschikbaar zijn. Kies niet voor kommetjes, want die worden snel vuil. Het druppelaar (pipet) systeem bevestigd aan het rooster is het meest aangepast.

Foto credit: Dan4th via Visualhunt.com / CC BY

Voeding

Goede voeding is van het grootste belang. Het moet evenwichtig, rijk en vooral stabiel zijn, wat betekent dat er geen abrupte veranderingen in het dieet mogen optreden, omdat dit het spijsverteringsstelsel van je konijn kan beschadigen, wat kan leiden tot anorexia en andere ziekten.

Laten we eerst wat misvattingen ophelderen:

  • Een paar worteltoppen en wat hooi zijn genoeg.
  • Drie maaltijden per dag voor mijn konijn.
  • Een konijn zou niet zijn eigen poep moeten eten.

Al deze drie uitspraken kunnen niet verder van de waarheid zijn.

Net als voor andere dieren heeft een konijn diverse voedingsbehoeften. Zijn voeding moet alle voedzame bestanddelen bevatten: vitaminen, mineralen, koolhydraten, vet en eiwit. Een combinatie van wat pelletvoer (rijk aan eiwitten) en verschillende soorten hooi (rijk aan vezels en uitstekend voor de spijsvertering) zou geweldig zijn. U kunt dit aanvullen met wat groenten.

In tegenstelling tot ons, hebben konijnen geen specifieke tijden om te eten. Ze zijn de koningen van het snacken. Kun je je voorstellen dat een volwassen konijn tussen de 25 en 30 minivoedsels per dag heeft? Bij pasgeboren konijntjes kan deze frequentie oplopen tot wel 60 keer per dag!!! Daarom is het essentieel dat er permanent voedsel beschikbaar is.

Een konijn eet zijn eigen uitwerpselen, dit is volkomen normaal. We zeggen dat hij coprofaag is. Door zijn voedsel opnieuw te verteren, kan hij zorgen voor een betere assimilatie.

Nest

Foto credit: Carly & Art via Visualhunt.com / CC BY-SA

Keepers gebruiken over het algemeen houtsnippers of stro als strooisel. Je kunt ze ook allebei combineren. Als je voor stro gaat, probeer dan gehakseld stro: het absorbeert beter en is comfortabeler. Je kunt ook wat hooi toevoegen. In tegenstelling tot stro, kan je konijn er een deel van opeten, en de rest zou het strooisel vormen. Hooi is dunner dan stro en is comfortabeler, maar ook duurder.

Voor een goede absorptie van urine, moet het strooisel minimaal 4 centimeter zijn.

Gezondheidszorg

Zoals voor elke andere activiteit in de huishouding, is preventie de sleutel. Laten we niet vergeten dat vuil de hoofdoorzaak is van veel parasieten en ziektes die uw huisdieren oplopen. Ververs dus af en toe het strooisel van je konijn (ik stel één keer per week voor) en zorg ervoor dat het nieuwe strooisel perfect schoon is. Samen met een evenwichtige en rijke voeding, is dit de beste manier om ziektes te voorkomen.

Konijnen en kippen niet mengen

Dit is een sanitaire regel. Om te voorkomen dat parasieten tussen de twee soorten worden overgedragen, is het belangrijk dat ze niet dezelfde leefomgeving en hetzelfde strooisel delen.

Ondek uw huisdieren

Foto credit: TheBosque via VisualHunt / CC BY

Twijfel niet om uw dieren altijd te aaien. Het is natuurlijk een geweldige manier om liefdevolle momenten te delen en uw huisdieren aan uw aanwezigheid te laten wennen. Maar ook kunt u zo eventuele ziektes vroegtijdig opsporen en dus beter behandelen. Haaruitval op bepaalde delen van het lichaam, neusuitvloeiing en gewichtsverlies zijn allemaal tekenen dat je je konijn zo snel mogelijk naar de dierenarts moet brengen.

Ik raad persoonlijk uit voorzorg jaarlijkse bezoeken aan de dierenarts aan.

Fokkerij

Terwijl het wilde konijn alleen in de lente broedt, gaat de voortplanting van zijn tamme neefje het hele jaar door, waarbij sommige rassen vruchtbaarder zijn dan andere.

De geslachtsrijpheid van konijnen

Om gezonde nesten te krijgen, moet u voorkomen dat uw konijntjes gaan fokken als ze nog jong zijn. Laat ze minstens 7 of 8 maanden genieten van hun onbezorgde jeugd. Na de puberteit zijn voedsters heel ontvankelijk. Ze kunnen zelfs drachtig worden op de dag na de bevalling. Er zijn perioden waarin een hinde onmiskenbare tekenen van ontvankelijkheid vertoont: ze is dan erg onrustig, beweegt haar nest en ligt op haar zij. Buiten deze perioden weigert zij eenvoudigweg te paren en is het onnodig om haar enige mannelijke aanwezigheid op te leggen. Ze zou zich opkrullen tot een bal als een manier om categorische weigering uit te drukken.

Paren

Photo credit: jamjar via Visual hunt / CC BY

Paren gebeurt bij de man thuis. Onze heren accepteren gemakkelijker de aanwezigheid van vreemden. Dames niet.

Als de hinde klaar is, heft ze haar staart op en biedt zich aan het mannetje aan.

De paring is heel kort. Als hij klaar is, valt het mannetje op een zij en maakt een klein geluidje. Het is niet nodig om het mannetje en het vrouwtje te lang bij elkaar te laten blijven, 2 geslachtsgemeenschapjes zijn meer dan genoeg.

Zwangerschap en baring

Zwangerschap duurt ongeveer 30 dagen. Om de pasgeborenen te verwelkomen, mag u niet vergeten het nest te verschonen en het hok schoon te maken. De hinde maakt haar eigen nest door wat van haar haar en hooi te combineren. Zorg ervoor dat ze voldoende voedsel en water heeft.

24 uur na de geboorte haalt u de hinde uit het hok en onderzoekt u het nest. Controleer of alle baby’s gezond zijn en verwijder de doodgeborenen. Zet dan de hinde terug en laat haar voor haar troep zorgen.

Dat is het!!! Wat het opvoeden van konijnen betreft, bent u geen dommerik meer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *