Machiavellisme is een van de drie persoonlijkheidskenmerken die samen met narcisme en psychopathie worden aangeduid als de duistere triade. Sommige psychologen beschouwen Machiavellisme in wezen als een subklinische vorm van psychopathie, aangezien beide manipulatieve neigingen en kille harteloosheid als hun belangrijkste eigenschappen delen. Recenter onderzoek suggereert dat, hoewel Machiavellisme en psychopathie elkaar sterk overlappen, zij verschillende persoonlijkheidsconstructen zijn. Psychopathie verschilt van machiavellisme vooral in impulsiviteit, een gebrek aan langetermijnplanning en zelfcontrole.
Machiavellisme blijkt negatief gecorreleerd te zijn met agreeableness (r = -0,47) en consciëntieusheid (r = -0,34), twee dimensies van het “big five” persoonlijkheidsmodel (NEO-PI-R). Machiavellisme correleert echter sterker met de eerlijkheid-humility dimensie van het zes-factor HEXACO model dan met één van de big five dimensies. Machiavellisme werd ook gelokaliseerd binnen het interpersoonlijke circumplex, dat bestaat uit de twee onafhankelijke dimensies van ‘agency’ en ‘communion’. Agency verwijst naar de motivatie om te slagen en het zelf te individualiseren, terwijl communion verwijst naar de motivatie om met anderen samen te smelten en groepsbelangen te ondersteunen. Machiavellisme ligt in het kwadrant van het circumplex dat wordt gedefinieerd door hoge agency en lage communie. Machiavellisme blijkt diagonaal tegenover een circumplexconstruct te liggen dat zelfconstruatie wordt genoemd, een tendens om communie te verkiezen boven agency. Dit suggereert dat mensen hoog in Machiavellisme niet gewoon willen bereiken, ze willen dit doen ten koste van (of op zijn minst zonder rekening te houden met) anderen.
SpeltheorieEdit
In 2002 werd de Machiavellianisme-schaal van Christie en Geis toegepast door gedragsspeltheoretici Anna Gunnthorsdottir, Kevin McCabe en Vernon L. Smith in hun zoektocht naar verklaringen voor de verspreiding van het waargenomen gedrag in experimentele spelen, in het bijzonder individuele keuzes die niet overeenkomen met veronderstellingen van materieel eigenbelang zoals vastgelegd in de standaard voorspelling van het Nash-evenwicht. Men ontdekte dat in een vertrouwensspel, degenen met hoge Mach-IV scores de neiging hadden om de evenwichtsstrategieën van de homo economicus te volgen, terwijl degenen met lage Mach-IV scores de neiging hadden om af te wijken van het evenwicht, en in plaats daarvan keuzes maakten die algemeen aanvaarde morele normen en sociale voorkeuren weerspiegelden.
DimensionaliteitEdit
Hoewel er talloze voorgestelde factorstructuren zijn geweest, komen twee dimensies het meest consistent naar voren in factor-analytisch onderzoek – het onderscheiden van Machiavellistische opvattingen van gedragingen. Hoewel de Mach IV schaal de twee dimensies niet op een betrouwbare manier kan vatten, reproduceert een 10-item subset van de schaal, gekend als de “tweedimensionale Mach IV” (TDM-V), de opvattingen en tactieken dimensies over landen, geslachten, staaltypes, en schaalcategorie lengte. De “opvattingen” dimensie lijkt de neurotische, narcistische, pessimistische en wantrouwende aspecten van Machiavellisme te vatten, terwijl de “tactieken” component de meer gewetenloze, eigenbelang, en bedrieglijke gedragsaspecten vangt.
Warme en koude empathieEdit
Er zijn twee verschillende soorten empathie die mensen gebruiken om zich tot elkaar te verhouden, die worden aangeduid als warme en koude empathie. Koude empathie verwijst naar het begrip van hoe anderen zouden kunnen reageren op iemands acties of een bepaalde gebeurtenis. Warme empathie verwijst naar de emotionele reactie die anderen zouden kunnen hebben op een gebeurtenis. Mensen met een hoog machiavellisme hebben vaak een beter begrip van koude empathie dan van warme empathie, wat kan leiden tot de perceptie van hen als koud en onverschillig. Deze manier van handelen wordt aangeduid als een koude tot warme empathie kloof, waarbij iemand met koude empathie zich niet het volledige effect van hun acties op anderen realiseert.
AlexithymieEdit
Alexithymie wordt beschouwd als een belangrijke eigenschap die wordt geassocieerd met Machiavellianisme. Het is het gebrek aan bewustzijn van emotie, met inbegrip van de eigen emotie en de emotie van anderen. Mensen met alexithymie, alexithymici, zijn niet in staat emoties te herkennen of te beschrijven. Dit kan leiden tot problemen met het achterhalen van de eigen gevoelens en met het relateren aan en aansluiten bij hoe anderen zich voelen. Alexithymie kan zich in verschillende gradaties manifesteren, afhankelijk van het individu en zijn omgeving. Het kan het gevolg zijn van een beperkt begrip van een emotie na een oppervlakkige ervaring van die emotie. Men vermoedt dat alexithymie de reden is waarom machiavellisten zoveel mentale energie stoppen in het manipuleren van mensen en situaties. Zij herkennen het gevoel van schuld en empathie niet, zodat er weinig tot geen consequenties aan verbonden zijn.
Op de werkvloerEdit
Machiavellisme wordt ook bestudeerd door organisatiepsychologen, met name degenen die manipulatief gedrag op de werkplek bestuderen. Gedragingen op de werkplek die met dit concept worden geassocieerd zijn onder meer vleierij, bedrog, dwang en misbruik van toezicht.
Machiavellisme kan ook een matigend effect hebben op de intentie om een baan te zoeken. Dit komt doordat werkzoekenden toegang hebben tot zo veel internetbronnen die informatie en achtergronden over potentiële werkgevers kunnen verschaffen. Deze ruime beschikbaarheid van informatie over het politieke klimaat van een organisatie kan een enorm effect hebben op het aanwervingsproces. Machiavellisme kan een moderator zijn in deze relatie omdat “deze eigenschap de mate weerspiegelt waarin een individu zou ‘passen’ in een zeer politieke werkomgeving”