Marketmakers die klaar staan om aandelen te kopen en te verkopen die genoteerd zijn op een beurs, zoals de New York Stock Exchange (NYSE) of de London Stock Exchange (LSE), worden “derde marketmakers” genoemd. De meeste beurzen werken op basis van “matched bargain” of “order driven”. Wanneer de biedkoers van een koper de laatkoers van een verkoper ontmoet of omgekeerd, besluit het matchingsysteem van de beurs dat een transactie is uitgevoerd. In een dergelijk systeem is het mogelijk dat er geen aangewezen of officiële market makers zijn, maar er bestaan niettemin market makers.
New YorkEdit
In de Verenigde Staten hebben onder meer de New York Stock Exchange en de American Stock Exchange (AMEX) aangewezen market makers, vroeger bekend als “specialisten”, die optreden als de officiële market maker voor een bepaald effect. De market makers zorgen voor een vereiste hoeveelheid liquiditeit op de effectenmarkt, en nemen de andere kant van de transacties voor hun rekening wanneer er op korte termijn sprake is van een onevenwicht tussen koop- en verkooporders van klanten. In ruil krijgt de specialist verschillende voordelen op het gebied van informatie en de uitvoering van orders.
Andere beurzen in de VS, waarvan de NASDAQ de belangrijkste is, hebben verschillende concurrerende officiële market makers in een effect. Deze market makers moeten tijdens de beursuren tweezijdige markten in stand houden en zijn verplicht te kopen en te verkopen tegen de door hen getoonde bied- en laatkoersen. Zij ontvangen gewoonlijk niet de handelsvoordelen die een specialist geniet, maar zij krijgen er wel enkele, zoals de mogelijkheid om een aandeel “naked short” te kopen, d.w.z. te verkopen zonder het te lenen. In de meeste situaties mogen alleen officiële market makers aan naked shorting doen. Recente wijzigingen in de regels hebben naked shorting door options market makers expliciet verboden.
In oktober 2008 waren er meer dan tweeduizend market makers in de VS, en meer dan honderd in Canada.
Op liquide markten zoals de New York Stock Exchange heeft bijna elk activum open rente, wat twee voordelen biedt: prijsnemers kunnen op elk moment kopen of verkopen, en waarnemers kunnen voortdurend een nauwkeurige prijs van elk activum in de gaten houden.
Een voorspellingsmarkt, of markt die expliciet is ontworpen om de waarde van een activum te ontdekken, is sterk afhankelijk van voortdurende prijsontdekking die waar is. Voorspellingsmarkten hebben baat bij geautomatiseerde market makers, of algoritmische handelaren die een constante open belangstelling handhaven, en zo de markten van de nodige liquiditeit voorzien die op natuurlijke wijze moeilijk te verschaffen zou zijn.
Voorbeelden van New Yorkse market makers zijn Optiver, Jane Street Capital, Flow Traders, IMC, en Virtu Financial.
LondonEdit
Op de London Stock Exchange zijn er officiële market makers voor veel effecten. Sommige van de bij de LSE aangesloten firma’s nemen de verplichting op zich om altijd een tweerichtingsprijs te maken voor elk van de aandelen waarin zij markten maken. Hun prijzen worden weergegeven op het Stock Exchange Automated Quotation (SEAQ) systeem en het zijn zij die over het algemeen zaken doen met makelaars die aandelen kopen of verkopen namens cliënten.
Voorstanders van het officiële market making systeem beweren dat market makers bijdragen aan de liquiditeit en diepte van de markt door voor een bepaalde tijd een short of long positie in te nemen, waardoor zij een zeker risico nemen in ruil voor de kans op een kleine winst. Op de LSE kan men altijd aandelen kopen en verkopen: elk aandeel heeft altijd minstens twee market makers en zij zijn verplicht te handelen.
Op kleinere, ordergestuurde markten zoals de JSE Securities Exchange kan het daarentegen moeilijk zijn om de koop- en verkoopprijzen te bepalen van zelfs een klein blok aandelen waarvoor geen duidelijke en onmiddellijke marktwaarde bestaat, omdat er vaak geen kopers of verkopers op het orderbord zijn.
Onofficiële market makers zijn vrij om op ordergestuurde markten of zelfs op de LSE te opereren. Zij hebben niet de verplichting om altijd een tweerichtingsprijs te maken, maar zij hebben ook niet het voordeel dat iedereen met hen moet handelen.
Voorbeelden van Britse market makers sinds Big Bang Day zijn Peel Hunt LLP, Winterflood Securities, Liberum Capital, Shore Capital, Fairfax IS en Altium Securities.
Vóór de Big Bang hadden jobbers exclusieve rechten op market making op de LSE.
FrankfurtEdit
De effectenbeurs van Frankfurt (FWB) hanteert een systeem van market makers die door de beursgenoteerde ondernemingen worden aangewezen. Deze worden “aangewezen sponsors” genoemd. De aangewezen sponsors zorgen voor een hogere liquiditeit door bindende prijzen op te geven voor de aan- en verkoop van de aandelen. De grootste market maker naar aantal mandaten in Duitsland is Close Brothers Seydler.