van Jupiters mid-zuidelijke breedtegraden vanaf Juno’s perijove 27.
NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS/Kevin M. Gill
Van 500 miljoen kilometer van de aarde en met een snelheid van 127.000 km/u heeft NASA’s Juno-ruimtevaartuig het weer geflikt.
Het verste door zonne-energie aangedreven ruimtevaartuig van de mensheid, dat nu vier jaar in een baan rond de gasreuzenplaneet Jupiter draait, heeft weer een partij verbluffende beelden teruggestuurd. Dit komt in het kielzog van enkele “gelukkige” beelden die van Jupiter vanaf de aarde zijn genomen.
NASA Juno tijdens zijn recente perijove 27, en verwerkt door burgerwetenschapper Emma Wälimäki.
NASA / JPL-Caltech / SwRI / MSSS / Emma Wälimäki © CC BY
Deze maand en volgende zijn de perfecte tijd om Jupiter met je eigen ogen te zien vanuit je achtertuin, met de reuzenplaneet die nu voor middernacht opkomt terwijl hij naar een heldere oppositie in medio juli 2020 beweegt.
In een baan rond Jupiter sinds 5 juli 2016, heeft Juno een wetenschappelijk onderzoek van de planeet uitgevoerd vanuit een elliptische polaire baan die het grootste deel van zijn tijd weg van Jupiter ziet. Het is echter deze baan die Juno in staat stelt om super-dicht bij Jupiters wolkentoppen te komen, wat hij elke 53 dagen voor een korte tijd doet.
THE GREAT RED SPOT AS SEEN DURING PERIJOVE 27
NASA / JPL-Caltech / SwRI / MSSS / Svetoslav Alexandrov © CC BY
Elke dip in de buurt van Jupiter wordt een perijove genoemd-Grieks voor de uiterste punten in de baan van het ene lichaam om het andere.
Het is daarboven om die van Jupiter te bestuderen:
- samenstelling
- zwaartekrachtveld
- magnetisch veld
- polaire magnetosfeer
- de kern van de planeet
- de hoeveelheid water in zijn diepe atmosfeer
- de winden van 384 km/h en de machtigste stormen van het zonnestelsel
recente perijove 27, en verwerkt door burgerwetenschapper Björn Jónsson.
NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS/Björn Jónsson © CC BY
Hoewel Juno een payload van negen wetenschappelijke instrumenten heeft, werd zijn JunoCam – een kleine camera voor zichtbaar licht – er grotendeels voor outreach-doeleinden ingezet. De camera is tot nu toe de ster van de missie, en ondanks dat hij maar acht omlopen mee zou gaan, doet hij het nog steeds erg goed.
De ruwe gegevens van JunoCam worden na elke omloop geleidelijk van het ruimtevaartuig gedownload en geüpload zodat een team van burgerwetenschappers ermee aan de slag kan. Sommige van deze vrijwilligers hebben hun indrukwekkende beeldverwerkingsvaardigheden gebruikt om kunstwerken te maken. Deze omvatten de reusachtige straalstroom van Jupiter, een klassiek “Jupiter Marble” portret, een “kolkende” Jupiter en Jupiter’s “racende strepen”.
tijdens zijn recente perijove 27, en verwerkt door burgerwetenschapper Brian Swift.
NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS/Brian Swift © CC BY
Er zijn vele, vele anderen op JunoCam’s speciale website. Hier zijn slechts een paar foto’s van de meest recente perijove. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de fantastische foto van Kevin Gill van Jupiter, die bovenaan dit artikel prijkt.
Hoe dan ook, Juno doet ook aan wetenschap; het heeft onlangs samengewerkt met de Hubble Space Telescope en het Gemini Observatory op de grond in Hawaii om Jupiters stormen tegelijkertijd te bestuderen. Onweerskoppen op Jupiter kunnen zich wel 40 mijl uitstrekken – vijf keer zo hoog als typische onweerskoppen op aarde – en super-energetische bliksemflitsen ontketenen.
NASA Juno tijdens zijn recente perijove 27, en verwerkt door burgerwetenschapper Rita Najm.
NASA/SwRI/MSSS/Rita Najm © CC BY
Als hij laag over Jupiters wolkentoppen scheert, heeft Juno radiosignalen kunnen detecteren en gebruiken om in kaart te brengen waar er bliksem is aan zowel de nacht- als de dagzijde van de planeet.
Eerder dit jaar ontdekte Juno ook dat Jupiter een waterwereld is; water maakt ongeveer 0,25% uit van de moleculen in Jupiters atmosfeer aan de evenaar.
recente perijove 27, en verwerkt door burgerwetenschapper David Marriott.
NASA / JPL-Caltech / SwRI / MSSS / David Marriott
Juno is vernoemd naar de vrouw van de Griekse en Romeinse god Jupiter, waarnaar de reuzenplaneet is vernoemd.
Juno is op 5 augustus 2011 gelanceerd met een Atlas V-raket. Hij maakt deel uit van NASA’s New Frontiers-missies, waartoe ook de New Horizons-missie behoort die Pluto en Arrokoth bestudeerde, en die mogelijk een verre ster zal bezoeken.
perijove 27, en verwerkt door burgerwetenschapper Kevin M. Gill.
NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS/Kevin M. Gill © CC BY
Juno’s volgende perijove vindt plaats op 25 juli 2220, dus verwacht in de dagen en weken daarna nog meer prachtige beelden.
Het ruimtevaartuig zal zijn missie op 30 juli 2021 voltooien, wanneer het tijdens zijn 35e en laatste perijove in Jupiters turbulente atmosfeer zal worden losgelaten en uiteen zal vallen.
Wil u een heldere hemel en wijde ogen toewensen.
Volg me op Twitter of LinkedIn. Bekijk mijn website of een deel van mijn andere werk hier.