De negatieve binomiale verdeling, ook bekend als de Pascal-verdeling of Pólya-verdeling, geeft de kans op successen en
mislukkingen in
proeven, en succes op de
-ste proef. De kansdichtheidsfunctie wordt dus gegeven door
![]() |
![]() |
![]() |
(1)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(2)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(3)
|
waarbij een binomiaalcoëfficiënt is. De verdelingsfunctie wordt dan gegeven door
![]() |
![]() |
![]() |
(4)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(5)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(6)
|
waarbij de gammafunctie is,
is een geregulariseerde hypergeometrische functie, en
is een geregulariseerde bètafunctie.
De negatieve binomiale verdeling is in de Wolfram-taal geïmplementeerd als NegativeBinomialDistribution.
Definiëren
![]() |
![]() |
![]() |
(7)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(8)
|
de karakteristieke functie wordt gegeven door
![]() |
(9)
|
en de moment-genererende functie door
![]() |
(10)
|
Sinds ,
![]() |
![]() |
![]() |
(11)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(12)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(13)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(14)
|
De ruwe momenten zijn dus
![]() |
![]() |
![]() |
(15)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(16)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(17)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(18)
|
waar
![]() |
(19)
|
en is het Pochhammer-symbool. (Merk op dat Beyer 1987, p. 487, blijkbaar het gemiddelde onjuist geeft.)
Dit geeft de centrale momenten als
![]() |
![]() |
![]() |
(20)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(21)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(22)
|
Het gemiddelde, de variantie, skewnessen kurtosisovermaat zijn dan
![]() |
![]() |
![]() |
(23)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(24)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(25)
|
![]() |
![]() |
![]() |
(26)
|
wat ook kan worden geschreven
![]() |
![]() |
![]() |
(27)
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
(28)
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
(29)
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
(30)
|
De eerste cumulant is
![]() |
(31)
|
en de daaropvolgende cumulanten worden gegeven door de recurrenselatie
![]() |
(32)
|