Nieuws en evenementen

Het begon met de observatie van een dokter uit Green Bay: Zijn patiënten noemden het gebruik van hoestdruppels meestal niet als hij vroeg naar de vrij verkrijgbare middelen die ze gebruikten.

Geïnspireerd door die observatie heeft een nieuwe studie onder meer dan 500 patiënten aangetoond dat te veel hoestdruppels – vooral die met menthol – de hoest juist ernstiger kunnen maken.

De studie werd uitgevoerd door het Wisconsin Research and Education Network (WREN), gevestigd in de afdeling huisartsgeneeskunde en gemeenschapsgeneeskunde van de UW School of Medicine and Public Health.

Dr. Robert Mead, huisarts bij Bellin Health, volgde zijn oorspronkelijke observatie op door patiënten met aanhoudende en onverklaarbare hoest te vragen te stoppen met het gebruik van hoestdruppels. Hij stelde vast dat de hoest binnen enkele dagen verdwenen was.

“Menthol zit in veel hoestdranken en vrij verkrijgbare medicijnen,” zei Mead. “Ik was verbaasd over het aantal hoestbonbons dat patiënten gebruikten en de frequentie waarmee ze dat deden. Sommigen gebruikten een hele zak (20) op één dag! Ik vroeg me af of menthol ‘rebound’ hoest veroorzaakte.”

Mead ging naar Dr. David Hahn, een senior wetenschapper bij WREN, een groep die onderzoek doet in de eerstelijnsgezondheidszorg in samenwerking met eerstelijnszorg clinici. Hahn vond Mead’s theorie intrigerend en begon een studie.

“De beperkte beschikbaarheid van bewijsmateriaal geeft aan dat de bijwerkingen van vrij verkrijgbare (OTC) hoestdruppels mogelijk niet worden herkend,” zei Hahn.

Een enquête met 10 vragen over leeftijd, geslacht, roken, hoestduur en -ernstigheid, en het gebruik van OTC-hoestdruppels werd verspreid onder patiënten die hoestten. De patiënten, allen ouder dan 13 jaar, werden gerekruteerd uit vijf landelijke, stedelijke en voorstedelijke eerstelijnsgezondheidszorg-klinieken die lid zijn van WREN. De onderzoeksgroep was meestal van middelbare leeftijd; tweederde was vrouw en de meerderheid had nooit gerookt.

Van de 548 enquêtes die in aanmerking kwamen, gebruikte 66 procent van de respondenten hoestdruppels. De gerapporteerde duur van de hoestziekte ten tijde van het bezoek aan de kliniek was groter bij gebruikers van hoestdruppels (12,5 dagen) in vergelijking met niet-gebruikers (9,8 dagen). De hoest was ook ernstiger bij gebruikers van hoestdruppels.

Deze resultaten zijn geen verrassing, omdat mensen met langer aanhoudende ernstige symptomen naar verwachting meer verlichting zoeken, ook van hoestdruppels.

Hahn dacht echter niet dat mensen opzettelijk zouden zoeken naar druppels met een hogere dosis menthol, dus berekende hij het mentholgehalte van de hoestdruppels die patiënten per dag gebruikten en over welke periode, en vond significante correlaties tussen de ernst van de hoest en:

1. Het aantal mentholdruppels per dag
2. De mentholdosis per hoestdruppel, en
3. De dagelijkse mentholdosis (die soms meer dan 100 milligram bedroeg – gelijk aan meer dan een zakje druppels dat per dag wordt ingenomen)

Hahn suggereerde dat studies naar de mogelijke negatieve bijwerkingen van mentholhoestdruppels een goede volgende stap zouden zijn. Maar op zijn minst worden eerstelijnszorgverleners aangemoedigd om meer vragen te stellen over OTC verkoudheidsmedicijnen.