Non Compete Agreements in Texas

Updated: April 14, 2020 / Geschreven door: Robert Wood, Esq.

Als advocaat die vaak contractgeschillen behandelt waarbij Texas niet-concurrentiebedingen betrokken zijn, is een van de vragen die mij meer dan enige andere wordt gesteld (door zowel werkgevers als werknemers): “Is mijn Texaanse niet-concurrentiebeding afdwingbaar?”

Lees verder voor een uitgebreidere uitleg over de afdwingbaarheid van niet-concurrentiebedingen in Texas…

Om afdwingbaar te zijn in Texas, moeten niet-concurrentiebedingen een redelijke reikwijdte hebben

Texaanse rechtbanken hebben erkend dat al te brede beperkingen van de mobiliteit van werknemers schadelijk zijn voor de vrije markt. Dienovereenkomstig zijn niet alle niet-concurrentiebedingen (d.w.z. beperkende convenanten) afdwingbaar in Texas. Om geldig te zijn volgens de Texaanse wet, moet een concurrentiebeding “ondergeschikt zijn aan een anderszins afdwingbare overeenkomst”.

Dan moeten de beperkingen een redelijke reikwijdte hebben.

De eis “otherwise enforceable agreement” betekent simpelweg dat beide partijen bij het contract bindende toezeggingen moeten hebben gedaan. In de jaren 1990 en 2000 is veel geprocedeerd over de vraag of er sprake was van een “anderszins afdwingbare overeenkomst”. Dit was vooral het geval in de context van een at-will werknemer.

Een at-will werknemer in Texas beweerde meestal dat een door de werkgever beloofde tegenprestatie – zoals een gespecialiseerde opleiding – “illusoir” was, omdat de werknemer in theorie ontslagen kon worden voordat hij die tegenprestatie had ontvangen. Jarenlang was dit een argument dat de Texaanse rechtbanken accepteerden.

Dat veranderde echter allemaal in 2006, toen het Texaanse Hooggerechtshof zijn Sheshunoff-arrest uitbracht. Daarin oordeelde het hof dat een belofte aan een at-will werknemer deel kan uitmaken van een geldige overeenkomst zodra de tegenprestatie daadwerkelijk is geleverd. Dit was een belangrijke uitspraak die een aanzienlijk aantal potentiële rechtszaken in verband met het moment waarop de tegenprestatie voor een niet-concurrentiebeding werd geleverd, uitsloot.

Verschillende andere zaken van het Hooggerechtshof van Texas versterkten de afdwingbaarheid van niet-concurrentiebedingen, met als hoogtepunt de Marsh USA-zaak in 2011. Daarin oordeelde het hof dat de tegenprestatie van de werkgever, in ruil voor de belofte van de werknemer om niet te concurreren, geen “aanleiding” hoefde te geven tot de noodzaak om de concurrentie te beperken. De tegenprestatie moet veeleer “redelijkerwijs verband houden” met de noodzaak om de mededinging te beperken. Overwegingen zoals vertrouwelijke informatie, handelsgeheimen en de noodzaak om goodwill te beschermen, kunnen in het juiste geval aan deze norm voldoen.

Hierbij merkte het Hooggerechtshof van Texas op dat de “Texaanse grondwet de contractvrijheid beschermt.” Maar het hof herbevestigde ook de wettelijke beperkingen die zijn opgelegd aan niet-concurrenten. Het hof merkte op dat “onredelijke beperkingen” “legitieme concurrentie kunnen belemmeren.”

In zijn concurring opinion in de Marsh USA zaak, waarschuwde rechter Willett rechters om “te onderscheiden wanneer concurrentie oneerlijke concurrentie wordt en wanneer een beperking een onredelijke of onnodig beperkende beperking wordt.” De Texaanse wet, zei hij, “staat geen protectionisme toe,” en dat nonconcurrenten niet kunnen beschermen tegen “de blauwe plekken van de gewone concurrentie.”

Dus het antwoord op de vraag of een bepaalde Texas nonconcurrent overeenkomst afdwingbaar is, is: dat hangt ervan af. Wat een werknemer die gebonden is aan een concurrentiebeding echt wil weten is: Wat gebeurt er met mij als ik een concurrentiebeding in Texas schend?

Wat gebeurt er met mij als ik een concurrentiebeding schend in Texas?

Er is geen eenvoudig antwoord op die vraag. Het contract zelf moet worden beoordeeld, evenals de individuele omstandigheden.

Ook moet een niet-concurrentiebeding, zelfs als het wordt ondersteund door een geldige tegenprestatie, redelijk zijn in reikwijdte. Sommige niet-concurrentiebedingen zijn onredelijk, omdat de duur van de beperking, de geografische reikwijdte, of de reikwijdte van de te beperken activiteit te ruim is.

Zelfs als een concurrentiebeding geldig is volgens de Texaanse wet, betekent dat niet dat een werkgever die de overeenkomst wil afdwingen, automatisch zal zegevieren. Een werknemer die gebonden is aan een concurrentiebeding kan verschillende verweermiddelen hebben. De onreine handen van de werkgever, bijvoorbeeld, kunnen een verweer zijn tegen een voorlopige voorziening. Het kan ook zijn dat een werkgever die een tijdelijk verbod wil, geen onherstelbare schade heeft geleden, of dat hij over een adequate rechtsmiddel beschikt. De feiten van elke zaak moeten zorgvuldig worden geanalyseerd.

Krijg antwoorden van een ervaren Texas niet-concurrentiebeding advocaat

Wij hebben veel werknemers bijgestaan die gebonden zijn door een niet-concurrentiebeding. Wij zijn bekend met de wet die op deze overeenkomsten van toepassing is. Wij hebben ook aanzienlijke praktische ervaring, opgedaan zowel binnen als buiten de rechtszaal. En omdat wij ook bedrijven vertegenwoordigen, weten wij hoe werkgevers tegen schendingen van deze overeenkomsten aankijken.

Als u partij bent bij een niet-concurrentiebeding, of een juridische kwestie heeft waarbij een niet-concurrentiebeding in Texas betrokken is, neem dan vandaag nog contact met ons op.

Wilt u meer weten? Blader door de Texas artikelen over nonconcurrentie en contractgeschillen, geschreven door advocaat Robert Wood: