Opstelling met één camera

In tegenstelling tot filmproducenten, die bijna altijd kiezen voor opnamen met één camera, moeten televisieproducenten een duidelijke keuze maken tussen opnamen met één camera of met meerdere camera’s.

Zelfstandige camera is meestal voorbehouden aan drama’s op prime time, televisiefilms, muziekvideo’s en commerciële reclames. Soaps, talkshows, spelshows, de meeste reality-tv-series en sitcoms maken vaker gebruik van de meervoudige-camera-opstelling.

Meervoudige-camera-opnamen zijn de enige manier waarop een ensemble van acteurs dat één voorstelling geeft voor een live publiek, vanuit meerdere perspectieven kan worden opgenomen. Ook voor standaard, door dialoog gestuurde binnenlandse situatiekomedies wordt meestal de meercameratechniek gebruikt, die goedkoper is en minder productietijd vergt. Situatiekomedies kunnen zowel met meervoudige als met enkelvoudige camera’s worden opgenomen. De voorkeur kan uitgaan naar de ééncameratechniek, vooral als specifieke camerahoeken en -bewegingen voor een speelfilmachtige visuele stijl van cruciaal belang worden geacht voor het succes van de productie, en als veelvuldig gebruik moet worden gemaakt van visuele effecten.

Hoewel multi-camera de norm was voor Amerikaanse sitcoms in de jaren vijftig (te beginnen met I Love Lucy), werden in de jaren zestig de technische normen voor situatiekomedies aangescherpt, waarbij de casts groter werden en in afleveringen een groter aantal verschillende locaties werd gebruikt. Verschillende komedieseries uit die tijd maakten ook gebruik van speelfilmtechnieken. Veel komedies uit deze periode, waaronder Leave It to Beaver, Mister Ed, The Andy Griffith Show, My Three Sons, The Addams Family, The Munsters, Bewitched, I Dream of Jeannie, Gilligan’s Island, Get Smart, Hogan’s Heroes, Family Affair en The Brady Bunch, maakten gebruik van de één-camera techniek. Deze techniek gaf de shows niet alleen een speelfilmstijl, maar was ook beter geschikt voor de visuele effecten die vaak in deze shows werden gebruikt, zoals magische verschijningen en verdwijningen en lookalike-dubbelgangers waarbij de gewone acteurs een dubbelrol speelden. Deze effecten werden gecreëerd met behulp van montage en optische druktechnieken, en zouden moeilijk zijn geweest als de shows waren opgenomen met behulp van een multi-camera setup.

In het geval van Get Smart, maakte de single-camera techniek het ook mogelijk om snelle en strak gemonteerde gevechts- en actiescènes te presenteren die deden denken aan de spionagedrama’s die het parodieerde. Komedies met één camera waren ook gangbaar in het begin van de jaren 1970. De TV serie M*A*S*H, met zijn grote cast, gevarieerde locaties en seriocomische toon, werd opgenomen met een single-camera stijl. Happy Days begon in 1974 als een serie met één camera, en stapte in het tweede seizoen over op de meercamera-opstelling. Het succes van All in the Family (dat werd opgenomen met meerdere camera’s live voor een studiopubliek, net als een toneelstuk) en de daaropvolgende sitcomproducties van Norman Lear leidden echter tot een hernieuwde belangstelling van sitcomproducenten voor de meercameratechniek; aan het eind van de jaren zeventig maakten de meeste sitcoms weer gebruik van het meercameraformaat.

Tegen het midden van de jaren zeventig, toen huiselijke situatiekomedies in zwang raakten, ging de meercamera-opnametechniek voor sitcoms domineren en zou dat blijven doen in de jaren tachtig en negentig, hoewel het ééncamerastype nog steeds voorkwam in televisieseries die als comedy-drama of “dramedy” werden geclassificeerd.

In de jaren 2000 zag de televisie een opleving in het gebruik van single-camera in sitcoms, zoals I’m Alan Partridge (1997-2002), Spaced (1999-2001), Malcolm in the Middle (2000-06), Curb Your Enthusiasm (2000-), The Office (UK) (2001-03), Scrubs (2001-10), Peep Show (2003-15), Arrested Development (2003-06, 2013-19), Corner Gas (2004-09), The Office (VS) (2005-13), My Name is Earl (2005-09), It’s Always Sunny In Philadelphia (2005-), Extras (2005-07), 30 Rock (2006-13), Samantha Who? (2007-09), Community (2009-15), The Middle (2009-18), Modern Family (2009-20), Glee (2009-15), Parks and Recreation (2009-15), Cougar Town (2009-15), Louie (2010-15), Happy Endings (2011-13), New Girl (2011-2018), The Mindy Project (2012-2017), Veep (2012-2019), Brooklyn Nine-Nine (2013-), The Goldbergs (2013-), About a Boy (2014-15), Silicon Valley (2014-2019), Black-ish (2014-), Schitt’s Creek (2015-20), Fresh Off the Boat (2015-20), Life in Pieces (2015-19), Superstore (2015-), The Real O’Neals (2016-17), American Housewife (2016-), The Good Place (2016-20), Speechless (2016-19), Santa Clarita Diet (2017-19), Young Sheldon (2017-), Single Parents (2018-20), Schooled (2019-20) en Mixed-ish (2019-). In tegenstelling tot sitcoms met één camera uit het verleden, worden bijna alle hedendaagse komedies die op deze manier zijn opgenomen geproduceerd zonder een lachspoor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *