Orders of Protection in Tennessee

Batson Nolan PLC geeft een beknopte analyse van TN Protection Orders.

In Tennessee biedt een Order of Protection (OP) slachtoffers van bepaalde vormen van misbruik een schild tegen hun misbruikers dat bestaat buiten de context van de strafrechtbanken en het strafrecht. Hoewel OP’s effectief zijn, kunnen ze moeilijk te verkrijgen zijn. Dienovereenkomstig zal dit artikel een samenvattende analyse van Tennessee Protection Orders onderzoeken en geven.

Protection Orders zijn juridisch bindende en afdwingbare rechterlijke bevelen die worden uitgevaardigd door burgerlijke rechtbanken, in tegenstelling tot strafrechtbanken, die omgangsverbod uitvaardigen. Het aanvragen van een beschermingsbevel is een effectief middel om snel civiele rechtsbescherming tegen huiselijk geweld te verkrijgen, maar de ontvankelijkheid is enigszins beperkt. In het bijzonder komt een OP alleen in aanmerking voor slachtoffers van:

• Domestic Abuse
• Sexual Assault, en
• Stalking met elke categorie heeft zijn eigen definitie en criteria voor inclusie.

Er zijn twee soorten Orders of Protection in Tennessee:

• Temporary Protection Order (TPO) en
• Extended Protection Orders (EPO)

Een TPO is de eerste stap die een slachtoffer moet nemen. TPO’s worden toegekend wanneer de rechter van mening is dat er een “onmiddellijk of actueel gevaar van misbruik” is. TPO’s worden meestal ex-partner verleend, wat betekent dat ze kunnen worden verleend zonder dat de mishandelaar daarvan in kennis wordt gesteld en zonder dat hij voor de rechter hoeft te verschijnen. TPO’s duren echter slechts vijftien (15) dagen, of tot een hoorzitting om te bepalen of een EOB gerechtvaardigd is. Normaal gesproken wordt een verzoek om een EOB opgenomen in het verzoekschrift voor een TPO. Afhankelijk van wat de rechter noodzakelijk acht en bereid is te bevelen, kan een TPO eisen dat de mishandelaar:

• het gespecificeerde gedrag of dreigingen daarmee stopt;
• alle communicatie tussen de mishandelaar en het slachtoffer stopt (let op: een slachtoffer valt ook onder het bevel en wordt regelmatig in minachting van de rechtbank bevonden);
• blijf weg van het slachtoffer; en
• verlaat de gedeelde woning of verblijfplaats onmiddellijk, althans totdat een hoorzitting kan worden gehouden.

Een EOB kan alleen worden verkregen na een rechtszitting waar beide partijen mogen verschijnen en hun kant mogen bepleiten. Een EOB duurt maximaal een jaar en kan bij het verstrijken ervan worden verlengd na een nieuwe hoorzitting. Met een EOB kunnen dezelfde effecten worden bereikt als met een TPO, maar het kan ook het volgende doen:

• het slachtoffer het bezit van de gedeelde woning geven, of de verweerder toestaan om terug te keren als het EOB wordt geweigerd;
• de verweerder verplichten om het slachtoffer geschikte woonruimte te bieden;
• tijdelijke voogdijrechten of bezoekrechten van minderjarige kinderen vaststellen;
• financiële steun aan het slachtoffer toekennen, als de partijen getrouwd zijn; en
• de verweerder verplichten om counseling bij te wonen.

Waartegen beschermen beschermingsbevelen?

Zoals hierboven kort vermeld, is een OP beschikbaar voor slachtoffers van (1) huiselijk geweld, (2) seksueel geweld, en (3) stalken. Elk van de drie overtredingen heeft zijn eigen wettelijke definities en vereisten, die hier in het algemeen worden geschetst en toegelicht.

Huiselijk geweld

Tenn. Code Ann. § 36-3-601(5) definieert een slachtoffer van huiselijk geweld in termen van zijn of haar relatie tot de misbruiker. Meer in het bijzonder bepaalt de wet dat slachtoffers van huiselijk geweld volwassenen of minderjarigen zijn die:

• huidige of voormalige echtgenoten zijn;
• samenwonen of hebben samengewoond;
• verkering hebben of hebben gehad of die een seksuele relatie hebben of hebben gehad;
• verwant zijn door bloed of adoptie;
• verwant zijn of vroeger verwant waren door het huwelijk; of
• een kind (volwassen of minderjarig) zijn van een persoon die voldoet aan een van de voorgaande relatiecriteria.

Naast het voldoen aan een van de bovengenoemde relatiecriteria, moet een persoon die een verzoekschrift indient bij de rechtbank voor een OP, in haar verzoekschrift de aard van het misbruik of de dreiging van misbruik, die zij heeft ondergaan, vermelden. Hoewel elk geval van huiselijk geweld zijn eigen unieke reeks feiten heeft, zoeken rechters doorgaans naar slachtoffers van de volgende handelingen:

1. 1. fysieke mishandeling, poging tot fysieke mishandeling, of dreiging met fysieke mishandeling waardoor het slachtoffer redelijkerwijs vreest voor fysieke schade;
   2. het opsluiten of fysiek vasthouden van een slachtoffer zonder haar toestemming (dit kan variëren van vastgebonden worden met touw tot opgesloten worden in een kamer); of
   3. de opzettelijke/kwaadwillige vernieling van de eigendommen van het slachtoffer.

Seksuele mishandeling

In termen van het in aanmerking komen voor een OP is “seksuele mishandeling” veel ongecompliceerder dan huiselijk geweld. Er is geen specifieke relatie tussen het slachtoffer en de dader vereist. Tenn. Code Ann. § 36-3-601 definieert “slachtoffer van seksueel geweld” als elke persoon die onderworpen is geweest aan, bedreigd is met, of angst heeft gehad voor enige vorm van verkrachting of seksueel geweld. Om te slagen in het verkrijgen van een OP op basis van aanranding, moet de indiener verklaren dat een van de volgende definities zich heeft voorgedaan.

“Verkrachting” wordt in de wet gedefinieerd (Tenn. Code Ann. § 39-13-503) als de “onwettige seksuele penetratie van een slachtoffer door de verdachte” die gepaard gaat met een van de volgende omstandigheden:

1. 1. • er is geweld of dwang gebruikt om de daad te voltrekken;
      • de penetratie heeft plaatsgevonden zonder toestemming van het slachtoffer en de beklaagde weet of behoort te weten dat het slachtoffer niet heeft ingestemd;
      • de verweerder weet of redelijkerwijs behoort te weten dat het slachtoffer geestelijk gehandicapt of lichamelijk hulpbehoevend is; of
      • de seksuele penetratie is door bedrog tot stand gebracht.

“Seksuele intimidatie” wordt ook in de wet gedefinieerd (Tenn. Code Ann. § 39-13-505) als “onwettig seksueel contact met een slachtoffer door de verweerder, gepaard gaande met een van de volgende omstandigheden:

1. 1. • er wordt geweld of dwang gebruikt om de daad te volbrengen;
      • het contact vindt plaats zonder toestemming van het slachtoffer en de beklaagde weet of behoort te weten dat het slachtoffer niet instemde;
      • de verweerder weet of behoort te weten dat het slachtoffer geestelijk gehandicapt of lichamelijk hulpbehoevend is; of
      • het seksuele contact is door bedrog tot stand gebracht.

Stalking

Stalking (Tenn. Code Ann. § 39-17-315) doet zich voor wanneer een verdachte een slachtoffer opzettelijk en herhaaldelijk lastigvalt en het slachtoffer zich door het lastigvallen geterroriseerd, bang, geïntimideerd, bedreigd, lastiggevallen of lastig gevallen voelt. Het is belangrijk op te merken dat stalking en intimidatie hetzelfde zijn, op één belangrijk onderscheid na. Om intimidatie als stalking te kwalificeren, moet het herhaaldelijk gebeuren. “Herhaaldelijk” verwijst naar een gedragspatroon dat bestaat uit twee of meer afzonderlijke handelingen die door de stalker direct, indirect of via derden worden gepleegd.

Het verzoekschrift van het slachtoffer voor een OP moet dus een bewering bevatten dat zij bij twee of meer gelegenheden is lastiggevallen. Typische voorbeelden van intimidatie zijn dat de verweerder het volgende doet:

1. 1. • het volgen van het slachtoffer of in het zicht van het slachtoffer verschijnen;
      • het slachtoffer benaderen of confronteren op een openbare plaats of onder vier ogen;
      • ongewenst contact via telefoon, post, e-mail, sms, sociale media, of een ander elektronisch communicatiemiddel;
      • bij het slachtoffer thuis of op het werk verschijnen;
      • op het terrein komen of blijven dat het slachtoffer bezit, huurt of bewoont; en
      • voorwerpen op het terrein van het slachtoffer brengen of erop plaatsen (bv.bijv. afval in een tuin gooien, eieren naar een huis gooien, enz.

Wat zijn de gevolgen van een schending van een OP?

Een OP is een wettelijk bindend en afdwingbaar rechterlijk bevel; anders gezegd, het is de wet. De gevolgen van een overtreding kunnen dan ook ernstig zijn en er zijn over het algemeen geen verweermiddelen tegen de overtreding. Let wel, de verweerder/misbruiker is niet de enige partij die een OP kan schenden; de beperkingen en voorschriften van het bevel gelden ook voor het slachtoffer. Schending van het straatverbod door een van beide partijen kan resulteren in:

1. 1. • onmiddellijke arrestatie door de politie, zonder bevelschrift;
      • gevangenisstraf van tien (10) dagen; en/of
      • een geldboete

Het uitvaardigen van een bevel tot bescherming is een serieuze zaak met krachtige beschermingen en blijvende gevolgen, zowel voor het slachtoffer als voor de verweerder. Als u slachtoffer bent van huiselijk geweld, aanranding of stalking en denkt dat een beschermingsbevel u en uw gezin zal beschermen, of als er een beschermingsbevel tegen u is uitgevaardigd en u een sterke verdediging nodig hebt, staan de advocaten van Batson Nolan klaar om u de hulp te bieden die u nodig hebt. Bel ons kantoor voor een afspraak voor een eerste consult met onze advocaten om uw zaak te bespreken en verder te gaan met wat er moet gebeuren.