Palermo

Palermo werd gesticht door Fenicische handelaren in de 8e eeuw v.Chr. Later werd het een Carthaagse nederzetting totdat het in 254 v. Chr. door de Romeinen werd veroverd. De stad raakte in verval onder het Romeinse bewind, maar bloeide op na ad 535, toen de Byzantijnse generaal Belisarius haar op de Ostrogoten heroverde. De Arabieren veroverden Palermo in 831, en de stad bloeide op als centrum van rijke handel met Noord-Afrika. Palermo was dus vrij welvarend toen het in 1072 in handen kwam van de Normandische avonturiers Roger I en Robert Guiscard. De daaropvolgende periode van Normandische heerschappij (1072-1194) was de gouden eeuw van Palermo, vooral na de stichting van het Normandische koninkrijk Sicilië in 1130 door Roger II. Palermo werd de hoofdstad van dit koninkrijk, waar Grieken, Arabieren, Joden en Normandiërs in een unieke harmonie samenwerkten om een kosmopolitische cultuur van opmerkelijke vitaliteit te creëren.

De Normandische heerschappij op Sicilië werd in 1194 vervangen door die van de Duitse Hohenstaufen-dynastie. De Hohenstaufen, de Heilige Roomse keizer Frederik II, verplaatste het centrum van de keizerlijke politiek naar Zuid-Italië en Sicilië, en de culturele glans van zijn hof in Palermo was vermaard in heel West-Europa. De stad raakte in verval onder de opeenvolgende Hohenstaufen heersers. In 1266 werd de stad veroverd door de Franse Karel van Anjou, maar aan de Angevijnse onderdrukking werd in 1282 een einde gemaakt door een volksopstand, de Siciliaanse Vespers. Palermo kwam daarna onder Aragonese heerschappij. Na 1412 werd de kroon van Sicilië verenigd met die van Aragon, en vervolgens met die van Spanje. Palermo raakte in verval tijdens deze lange periode van Spaanse overheersing. In 1860 nam Giuseppe Garibaldi Palermo in, dat zich het jaar daarop bij het verenigde koninkrijk Italië aansloot. De stad werd in juli 1943 zwaar gebombardeerd, toen zij door geallieerde troepen werd ingenomen. Delen van het oude Palermo, waar tijdens de Tweede Wereldoorlog gebouwen werden verwoest, bleven tot in de jaren ’90 ongerestaureerd.

Palermo heeft een aantal opmerkelijke gebouwen uit de Normandische en daaropvolgende perioden. Een kenmerkende Arabisch-Normandische architectuur is te zien in het Koninklijk Paleis, waar zich de Paltskapel (1132-89) bevindt, een van de meesterwerken van de Middeleeuwen. Het gewelfde houten dak van de kapel is in Arabische stijl gebeeldhouwd en beschilderd, terwijl de koepel en de bovenmuren bedekt zijn met mozaïeken die door Griekse werklieden uit Constantinopel (nu Istanboel) zijn vervaardigd. De kathedraal van Palermo werd in 1185 gesticht en bevat toevoegingen uit de 14e, 15e en volgende eeuwen. Zij herbergt de graftombes van Roger II en de Heilige Roomse keizers Hendrik VI en Frederik II. Uit dezelfde periode dateren de Normandisch-Byzantijnse kerken van San Cataldo (11e eeuw) en Santo Giovanni degli Eremiti (1132), die worden bekroond door kleine rode koepels. De mozaïeken in de kerk van de Martorana werden in 1143-51 uitgevoerd. Verschillende plattelandspaleizen in de omgeving van de stad, zoals de Cuba en de Zisa, dateren uit de Normandische periode, terwijl het Sclafani- en het Chiaramonte-paleis in de 14e eeuw werden gebouwd. Het Regionaal Archeologisch Museum van Palermo bezit een van de rijkste collecties oude Etruskische en Griekse kunstvoorwerpen van Italië.

Gebruik een Britannica Premium-abonnement en krijg toegang tot exclusieve content. Abonneer u nu

Palermo fungeert als de belangrijkste haven en het centrum van de regering van Sicilië. De haven exploiteert zowel koopvaardij- als passagierslijnen naar Tunesië en Napels en handelt het grootste deel van de buitenlandse handel van het eiland af. Citrusvruchten, granen, verse vis en chemicaliën behoren tot de belangrijkste exportproducten van Palermo. De scheepsreparatie is een belangrijke industrie, evenals de fabricage van chemicaliën, glas, cement, machines en verwerkte voedingsmiddelen. Bevolking. (schatting 2008) gemeente, 663.173.