Plagioklaas, een lid van de reeks overvloedige veldspaatmineralen die gewoonlijk voorkomen als lichtgekleurde, glasachtige, doorzichtige tot doorschijnende, brosse kristallen. Plagioklaas is een mengsel van albiet (Ab), of natriumaluminosilicaat (NaAlSi3O8), en anorthiet (An), of calciumaluminosilicaat (CaAl2Si2O8); de twee vermengen zich en vormen een ononderbroken chemisch bereik (vast-oplossingsreeks genoemd) tussen albiet en anorthiet (de eindleden van de reeks). Intermediaire leden zijn homogene mengsels van de zuivere eindleden.
Mineraal Informatie Instituut
De meeste kristallen van de leden van deze serie vertonen microscopische, herhaalde lamellaire albiettweelingen; hierdoor ontstaan de fijne parallelle strepen die op sommige oppervlakken te zien zijn. De twinning veroorzaakt soms een iriscentie, meestal blauw of groen, die kan ontstaan door reflectie of diffractie aan de randen van de lamellen, of door diffusie door aangrenzende gebieden met verschillende optische eigenschappen.
NASA
Plagioklaas wordt gebruikt bij de vervaardiging van glas en keramiek; de iriserende variëteiten peristeriet en labradoriet worden gewaardeerd als edelstenen of als siermateriaal. Het belangrijkste belang van plagioklaas komt echter voort uit zijn rol bij de vorming van gesteenten. Oligoklaas, de meest voorkomende plagioklaas, komt voor in graniet, dioriet en andere felsische stollingsgesteenten en in sommige metamorfe gesteenten; opmerkelijke voorkomens zijn in Aust-Agder, Noorwegen, en Fine, New York, Verenigde Staten. Andesine, minder algemeen, komt voor in vele korrelige en vulkanische gesteenten met een gemiddeld silicagehalte, zoals in Marmato, Colombia, en Bodenmais, Beieren, Duitsland. De zeldzaamste plagioklaas is bytowniet, dat voorkomt in basische stollingsgesteenten en in steenachtige meteorieten.