Procesrecht

In het rechtssysteem van de VS hebben de rechtbanken geen carte blanc om te doen wat zij willen wanneer zaken bij hen aanhangig worden gemaakt. Om ervoor te zorgen dat de wetten eerlijk worden toegepast, zijn er bepaalde regels en procedures die moeten worden nageleefd wanneer een rechtbank een zaak behandelt, ongeacht of het een civiele of strafzaak betreft. Dit geheel van wetten, regels en procedures staat bekend als “procesrecht”. Om dit concept te verkennen, kunt u de volgende definitie van procesrecht bekijken.

Definitie van procesrecht

Naamwoord

  1. Een geheel van wetten waarin de methoden, regels en procedures voor rechtszaken zijn vastgelegd.

Oorsprong

Romeins recht

Wat is procesrecht

Procesrecht is het rechtslichaam dat zich bezighoudt met de technische aspecten, zoals plichten en procedures voor het verkrijgen van genoegdoening voor een onrecht. Procesrecht zijn de regels voor het voeren van een rechtsgeding. Dit in tegenstelling tot “materieel recht”, dat verwijst naar de feitelijke wetten waarmee een misdrijf ten laste kan worden gelegd, of die bepalen hoe de feiten van de zaak zullen worden aanvaard en gepresenteerd.

Verschil tussen Procesrecht en Materieel Recht

Procesrecht en materieel recht werken samen om ervoor te zorgen dat juridische zaken en naar behoren worden afgehandeld in de richting van een eerlijke rechtspleging. Toch is er een verschil tussen procesrecht en materieel recht.

Procesrecht

Procesrecht specificeert het proces dat elke zaak moet doorlopen tot zijn conclusie, wat niet noodzakelijkerwijs betekent dat de zaak voor de rechter komt. Alles, vanaf het onderzoek naar een zaak, via het indienen van een civiele rechtszaak of een strafrechtelijke aanklacht, via het verzamelen en delen van bewijsmateriaal, tot en met het schikkingsproces – of het proces – moet volgens een specifieke, bij wet vastgelegde procedure verlopen.

Het procesrecht in een strafzaak volgt bijvoorbeeld deze basisregels:

  1. Er moet een waarschijnlijke oorzaak zijn voor een arrestatie
  2. Een aanklager moet een aanklacht indienen, waarin wordt gespecificeerd waarvan het individu wordt beschuldigd
  3. De gedaagde moet worden voorgeleid op die aanklachten
  4. De gedaagde moet de rechtbank laten weten of hij een advocaat heeft, of verzoekt om een door de rechtbank toegewezen advocaat
  5. De borgtocht moet worden vastgesteld (of in sommige gevallen om gegronde redenen worden geweigerd)
  6. De gedaagde moet in kennis worden gesteld van de datum en het tijdstip waarop hij voor de rechtbank moet verschijnen
  7. Als er geen schikking kan worden bereikt, wordt de zaak voor de rechter gebracht
  8. Als de gedaagde tijdens het proces wordt veroordeeld, heeft hij of zij het recht om in beroep te gaan (om een reden)

Substantieel recht

Substantieel recht gaat over de “inhoud” van de juridische zaak – of het nu een strafrechtelijke aanklacht is, of een civiele zaak. Elke aanklacht of claim is gebaseerd op bepaalde elementen die moeten worden bewezen om met succes een civiele voorziening te verkrijgen, of om een gedaagde te veroordelen voor een strafrechtelijke aanklacht. In het geval van een civiele rechtszaak moet de eiser (de persoon die de rechtszaak aanspant) genoeg elementen van het geschil bewijzen om de rechter of jury ervan te overtuigen dat het meer waarschijnlijk is dan niet dat de gedaagde aansprakelijk is.

In het geval van een strafrechtelijke aanklacht moet de aanklager elk element van het misdrijf bewijzen, buiten een redelijke twijfel. Welke elementen volgens het materiële recht moeten worden bewezen, hangt af van het misdrijf, of van de primaire kwestie in een civiele rechtszaak.

Het materiële recht kan bijvoorbeeld eisen dat de aanklager bepaalde elementen bewijst in een zaak wegens rijden onder invloed van een misdrijf. Hoewel deze variëren per rechtsgebied, zullen ze waarschijnlijk omvatten:

  • De verdachte bestuurde een motorvoertuig op een openbare weg;
  • onder invloed van alcohol of een andere stof;
  • en het hebben van eerdere veroordelingen voor DUI

Bron van het procesrecht

Procesrecht wordt vastgesteld door elk individueel rechtsgebied. Elke staat heeft zijn eigen procedures, evenals het federale rechtssysteem. In feite kunnen individuele provincies of andere kleine jurisdicties specifieke procedures hebben die moeten worden nageleefd. Deze omvatten vaak de manier waarop zaken moeten worden ingediend, hoe kennisgeving aan de partijen moet worden gedaan, en hoe de dossiers worden behandeld.

Deze wetten zijn te vinden in de “Rules of Civil Procedure,” en “Rules of Court” van de afzonderlijke jurisdicties. Als voorbeeld van procesrecht, kan men de Federal Rules of Civil Procedure (“FRCP”) bekijken op de website van het Amerikaanse Hof.

Gerelateerde juridische termen en kwesties

  • Civiele rechtszaak – Een rechtszaak die voor de rechter wordt gebracht wanneer een persoon beweert schade te hebben geleden door toedoen van een ander persoon.
  • Strafrechtelijke aanklacht – Een formele beschuldiging door een vervolgende autoriteit dat een individu een misdrijf heeft begaan.
  • Gedaagde – Een partij tegen wie een rechtszaak is aangespannen in een civiele rechtbank, of die is beschuldigd van, of aangeklaagd voor, een misdrijf of overtreding.
  • Eiser – een persoon die een rechtszaak aanspant tegen een andere persoon of entiteit, zoals in een civiele rechtszaak, of in een strafzaak.
  • Pleidooi – een overeenkomst tussen de aanklager en de verdachte waarin de verdachte ermee instemt schuldig te pleiten aan een deel van de tenlastelegging, of een mindere tenlastelegging, in ruil voor strafvermindering, of een andere concessie door de aanklager.
  • Vermoedelijke oorzaak – feiten en omstandigheden die leiden tot de overtuiging dat een beschuldigd persoon een misdrijf heeft gepleegd. Vermoedelijke oorzaak komt niet voort uit een vermoeden of een “voorgevoel”, maar uit waarneembare feiten en omstandigheden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *