Taro-seizoengebondenheid
Omdat taro een tropische plant is, kun je zowel de bladeren als de wortels vrijwel het hele jaar door vinden.
Taro en geografie
De plant wordt overal in de tropische en subtropische wereld verbouwd, en is een belangrijk basisproduct in Afrika ten zuiden van de Sahara, delen van Azië, het Caribisch gebied en de eilanden in de Stille Oceaan. Nigeria, China, Kameroen en Ghana voeren de wereldproductie van taro aan. In de VS (en Amerikaanse gebieden) wordt de plant geteeld in Florida, Hawaii, Guam en Samoa.
Taro eten
Taro bewaren
In tegenstelling tot veel andere wortelgroenten kunnen taroknollen niet voor langere tijd worden bewaard. Bewaar ze op een koele, donkere plaats en niet langer dan een paar dagen. Tarobladeren zijn ook zeer bederfelijk. Wikkel ze in vochtig keukenpapier en bewaar ze in een afsluitbare zak in de koelkast voor maximaal twee tot drie dagen.
Koken met taro
Taro is een vrij algemeen ingrediënt over de hele wereld, onder andere in de Pacific Island, Chinese, Japanse, Indiase, Caribische, Midden-Oosten, Zuidoost-Aziatische en verschillende Afrikaanse keukens. In Hawaii wordt taro gekookt en tot een pasta (poi) gestampt en gebruikt als bijgerecht of specerij. (Terzijde: poi kan ook van andere dingen worden gemaakt, waaronder zoete aardappelen en bananen). De Chinese keuken gebruikt taro in gerechten zoals deze hartige tarowortelcake. In delen van West-Afrika wordt taro gebruikt om het hoofdgerecht fufu te maken. Naast de tarowortelchips die je in veel supermarkten ziet, kun je ook je eigen chips bakken.
Tarowortel wordt over de hele wereld veel gebruikt in zoete gerechten. In Hawaii wordt geraspte taro gemengd met kokosmelk en gestoomd voor een zoetigheid genaamd kulolo (een soortgelijk dessert wordt in Samoa gemaakt en heet fausi; in Thailand is een analoog dessert bua loi phuak). Taro-ijs is erg populair, evenals zoete broodjes gevuld met paarse taro vla.
Tarobladeren zijn qua smaak vergelijkbaar met spinazie, hoewel ze veel langer gekookt moeten worden. In sommige Caribische keukens worden tarobladeren callaloo genoemd (hoewel verschillende planten op verschillende eilanden callaloo kunnen heten), en worden ze gekookt als een groene groente. Hawaiianen wikkelen allerlei heerlijke dingen in taro bladeren; meestal laulau genoemd, de pakketten worden meestal een aantal uren gestoomd voordat ze worden uitgepakt en gegeten.
Taro bewaren
Tarobladeren kunnen gedroogd worden; hier is een recept voor Filipijnse laing (tarobladeren gekookt in kokosmelk) dat ze gebruikt. U kunt gekookte tarobladeren en -wortels ook invriezen.
Tarovoeding
Tarowortel bevat veel vezels, weinig calorieën en zit boordevol vitaminen en mineralen, waaronder vitamine E, vitamine B-6, vitamine C, kalium en mangaan. De bladeren van de plant zijn nog beter voor je – slechts een kopje gekookte tarobladeren levert je 123 procent van je dagelijkse vitamine A-behoefte en 86 procent van vitamine C, plus een groot aantal andere vitaminen en mineralen, waaronder foliumzuur, calcium, ijzer en mangaan. Helaas bevatten zowel de wortel als de bladeren van de plant veel oxaalzuur, dat de huid, de ogen en het spijsverteringsstelsel ernstig kan irriteren (en, als het in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd, giftig kan zijn). Koken vernietigt oxaalzuur, en in de meeste gevallen moet lang worden gekookt – soms wel meer dan een uur voor wortels en 45 minuten voor bladeren – om het toxine inactief te maken. Je moet tarowortel of -bladeren nooit rauw eten, en veel kookboeken en botanische teksten raden aan handschoenen te dragen bij het bereiden van de rauwe wortels en/of bladeren, om huidirritatie te voorkomen.
Poi, de taropasta uit de inheemse Hawaiiaanse keuken, kan een paar dagen blijven staan om te “verzuren” of te fermenteren, omdat de natuurlijke bacteriën (waaronder lactobacillen, de dominante bacteriën die worden gebruikt om yoghurt en ander gefermenteerd voedsel te maken) uit de schil van de taro het fijngestampte taromengsel inoculeren. Wetenschappers speculeren dat zure poi kan worden gebruikt als probioticum en voedingssupplement voor mensen met spijsverteringsproblemen. Tarowortels en -bladeren worden ook gebruikt in de traditionele kruidengeneeskunde voor spijsverteringskwalen zoals diarree en voor wondverzorging.