Verenigde StatenEdit
In de Verenigde Staten is een reserveverplichting (of liquiditeitsratio) een door de Raad van Gouverneurs van het Federal Reserve System vastgestelde minimumwaarde van de verhouding tussen de vereiste reserves en een categorie depositoverplichtingen (de zogeheten “Net Transaction Accounts” of “NTA’s”) die depository institutions verschuldigd zijn aan hun cliënten (bijv, verschuldigd door commerciële banken met inbegrip van filialen in de VS van een buitenlandse bank, een spaarkredietinstelling, een spaarbank, een kredietunie). De categorieën depositoverplichtingen waarvoor momenteel reserveverplichtingen gelden, zijn hoofdzakelijk betaalrekeningen. Er is geen reserveverplichting voor spaarrekeningen en termijndepositorekeningen van particulieren. Het totale bedrag van alle door klanten bij Amerikaanse depository institutions aangehouden NTA’s, plus de door het niet-bancaire publiek aangehouden Amerikaanse papieren valuta en munten, wordt M1 genoemd.
Met ingang van maart 2020 is de minimumreserveverplichting voor alle deposito-instellingen afgeschaft, of technischer, vastgesteld op nul procent van de in aanmerking komende deposito’s. De Raad van Bestuur legde voorheen een nulreserve op voor banken met in aanmerking komende deposito’s tot $ 16 miljoen, 3% voor banken tot $ 122,3 miljoen, en 10% daarna. De afschaffing van de reserveverplichtingen volgde op de overschakeling van de Federal Reserve op een “ample-reserves”-systeem, waarbij de Federal Reserve Banks de aangesloten banken rente betalen over de reserves die zij boven het vereiste bedrag aanhouden.
De International Banking Act van 1978 schreef voor dat filialen van buitenlandse banken die in de Verenigde Staten actief waren, dezelfde normen voor de vereiste reserveratio moesten volgen.
Landen en districten zonder reserveverplichtingenEdit
Canada, het Verenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland, Australië, Zweden en Hongkong kennen geen reserveverplichtingen.
Dit betekent niet dat banken onbeperkt geld kunnen scheppen, zelfs niet in theorie. Integendeel, banken worden aan banden gelegd door kapitaalvereisten, die aantoonbaar belangrijker zijn dan reserveverplichtingen, zelfs in landen met reserveverplichtingen.
Het betekent ook niet dat de overnight reserves van een commerciële bank negatief kunnen worden, in deze landen. De centrale bank zal altijd ingrijpen om zo nodig de nodige reserves uit te lenen om te voorkomen dat dit gebeurt; dit wordt soms omschreven als “het verdedigen van het betalingssysteem”. In het verleden kon het voorkomen dat een centrale bank geen reserves meer had om uit te lenen en dus aflossingen moest opschorten, maar dit kan moderne centrale banken niet meer gebeuren vanwege het einde van de wereldwijde goudstandaard, waardoor alle landen een fiatvaluta gebruiken.
Een reserveverplichting van nul kan niet worden verklaard door een theorie die stelt dat monetair beleid werkt door de hoeveelheid geld te variëren met behulp van de reserveverplichting.
Zelfs in de Verenigde Staten, die tot 2020 formele reserveverplichtingen hebben gehandhaafd, is het idee van beheersing van de geldhoeveelheid door het sturen van de hoeveelheid basisgeld al vele jaren geleden uit de gratie geraakt, en nu verwijst de pragmatische uitleg van het monetaire beleid naar het sturen van de rentevoet om de brede geldhoeveelheid te beheersen. (Zie ook Regulation D (FRB).)
Verenigd KoninkrijkEdit
In het Verenigd Koninkrijk wordt soms de term clearing banks gebruikt, waarmee banken worden bedoeld die rechtstreeks toegang hebben tot het clearingsysteem. Voor de duidelijkheid zal in het vervolg van dit hoofdstuk echter de term commerciële banken worden gebruikt.
De Bank of England, die de centrale bank is voor het gehele Verenigd Koninkrijk, hanteerde voorheen een vrijwillig reserveratio-systeem, waarbij geen minimumreserveverplichting was vastgesteld. In theorie betekende dit dat commerciële banken nul reserves konden aanhouden. De gemiddelde kasreserve-ratio in het gehele Britse bankwezen was in die periode echter hoger, namelijk ongeveer 0,15% in 1999.
Van 1971 tot 1980 gingen de commerciële banken allemaal akkoord met een reserveratio van 1,5%. In 1981 werd deze eis afgeschaft.
Van 1981 tot 2009 legde elke commerciële bank haar eigen maandelijkse vrijwillige reserveredoelstelling vast in een contract met de Bank of England. Zowel tekorten als overschrijdingen van de reserves ten opzichte van het streefcijfer van de commerciële bank over een middelingstijd van één dag zouden resulteren in een heffing, waardoor de commerciële bank wordt gestimuleerd om in de buurt van haar streefcijfer te blijven, een systeem dat bekend staat als “reserves averaging”.
Bij de parallelle invoering van kwantitatieve versoepeling en rente op overtollige reserves in 2009 hoefden de banken niet langer een streefcijfer vast te stellen en werden zij dus niet langer gestraft voor het aanhouden van overtollige reserves; zij werden immers naar evenredigheid gecompenseerd voor het aanhouden van al hun reserves tegen de Bank Rate (de Bank of England gebruikt nu dezelfde rentevoet voor haar bankrente, haar depositorente en haar streefrente). Bij ontstentenis van een overeengekomen streefcijfer is het begrip “overtollige reserves” niet echt meer van toepassing op de Bank of England, zodat het technisch onjuist is haar nieuwe beleid “rente op overtollige reserves” te noemen.
CanadaEdit
Canada heeft zijn reserveverplichting in 1992 afgeschaft.:347
Andere landen en districtenEdit
Andere landen hebben verplichte reserveratio’s (of RRR’s) die wettelijk worden afgedwongen:
| Verplichte reserve (in %) | Note | |||
|---|---|---|---|---|
| Australië | None | Statutory reserve deposits afgeschaft in 1988, vervangen door 1% niet-opvraagbare deposito’s | ||
| Nieuw-Zeeland | Nee | 1985 | ||
| Zweden | Nee | Inwerkingtreding per 1 april 1994 | ||
| Eurozone | 1.00 | Afgelopen op 18 januari 2012. Verlaagd van 2% tussen januari 1999 en januari 2012. | ||
| Tsjechische Republiek | 2,00 | Sinds 7 oktober 2009 | ||
| Hongarije | 2.00 | sinds november 2008 | ||
| 2,50 | ||||
| Zwitserland | 2.50 | |||
| Letland | 3,00 | Nu, na de reddingsoperatie van de Parex Bank (24.12.2008), heeft de Letse centrale bank de RRR verlaagd van 7% (?) verlaagd tot 3% | ||
| Polen | 0,50 | per 30 april 2020 | ||
| Roemenië | 8,00 | per 24 mei 2015 voor lei. 10% voor vreemde valuta vanaf 24 oktober 2016. | ||
| Rusland | 4,00 | Geldt vanaf 1 april 2011, tegen 2,5% in januari 2011. | ||
| Chili | 4,50 | |||
| India | 3,00 | 27 maart 2020, volgens RBI. | ||
| Bangladesh | 6,00 | Verhoogd van 5,50, met ingang van 15 december 2010 | ||
| Litouwen | 6,00 | |||
| Nigeria | 27.50 | Verhoogd van 22,50, met ingang van januari 2020 | Pakistan | 5.00 | Sinds 1 november 2008 |
| 7,00 | ||||
| Turkije | 8.50 | Sinds 19 februari 2013 | ||
| 8,00 | ||||
| Zambia | 8.00 | |||
| 8,50 | ||||
| Ghana | 9,00 | 9,00 | 8,50 | Ghana | 9,00 |
| IJsland | 2,00 | |||
| Israël | 6,00 | de reserveverplichting wordt weerspiegeld in de wet op de bank van israël. | ||
| Mexico | 10,50 | |||
| Sri Lanka | 8,00 | Met ingang van 29 april 2011. 8% van de totale in roepies luidende depositoverplichtingen. | ||
| Bulgarije | 10,00 | Banken dienen minimaal vereiste reserves aan te houden ten belope van 10% van de depositobasis (met ingang van 1 december 2008) met twee uitzonderingen (met ingang van 1 januari 2009): 1. op door banken uit het buitenland aangetrokken middelen: 5%; 2. op middelen aangetrokken uit staats- en lokale overheidsbegrotingen: 0%. | ||
| Kroatië | 9,00 | Daling van 12%, vanaf 10 april 2020 | ||
| Costa Rica | 15.00 | |||
| Malawi | 15,00 | |||
| Nepal | 6.00 | Vanaf 20 juli 2014 (voor commerciële banken) | ||
| Hongkong | Neen | |||
| Brazilië | 21,00 | Term deposito’s hebben een RRR van 33% en spaarrekeningen een 20% ratio. | ||
| China | 17,00 | China heeft per 29 februari 2016 de bankreserves opnieuw verlaagd om vertraging tegen te gaan. | ||
| 20,00 | ||||
| Suriname | 25.00 | afgenomen van 27%, met ingang van 1 januari 2007 | ||
| Libanon | 30,00 |