Riding a Cable Car in San Francisco

Riding the iconic San Francisco cable cars is een van de beste dingen om te doen in de stad. Waarom glimlachen de meeste mensen op de kabelbaan? Omdat het echt geweldig is!

Dit is een lokale gids voor het rijden met de kabelbanen: hoe het allemaal werkt en mijn tips om er het maximale uit te halen.

Hier zijn de belangrijkste dingen die je moet weten voordat je in de kabelbaan stapt…

• Hoe je betaalt
• Hoe je in- en uitstapt
• Welke route je moet nemen
• Hoe je de rijen vermijdt
• Hoe je geld kunt besparen op de kaartjes

Coronavirusbericht: de kabelbanen zijn tijdens deze crisis gesloten.

Jump to…

San Francisco Cable Car Tickets

Cable Car Fares

Een ritje met de San Francisco cable car kost nu $8: dezelfde prijs voor iedereen.

Enige uitzonderingen: senioren 65+ betalen $4 voor 7 uur ’s ochtends of na 9 uur ’s avonds.

Let op: je betaalt $8 elke keer als je instapt. Ze geven geen transfers.

Hoe te betalen voor de kabelbaanrit

Betaal nadat je bent ingestapt. Er zijn twee mensen die elke kabelbaan besturen. De ene is de man (of vrouw) die de auto bedient, en de andere handelt de betalingen af en helpt mensen aan boord te komen.

Zij nemen de betalingen aan nadat iedereen aan boord is. Dus als je eenmaal op je plaats zit en de auto rijdt, wordt je om je ritprijs gevraagd (contant, ticket of pas).

Uitzondering: als u instapt bij een van de kabelbaanwissels bij Powell & Market, Hyde & Beach, of Bay & Taylor, dan moet u een kaartje of pasje hebben voordat u instapt (als het tussen 8 uur ’s ochtends en 5 uur ’s middags is). Met andere woorden, ze nemen geen contant geld aan bij die wissels.

Maar er is wel een loket bij elk van die haltes waar je kaartjes of pasjes kunt kopen. Of stap gewoon op bij een halte verderop en betaal contant.

Betaalmogelijkheden

• Contant: op de officiële site staat alleen exact wisselgeld, maar voor kleinere biljetten ($20 biljetten en lager) wordt wel degelijk wisselgeld gebruikt.
• Papieren tickets: koop deze enkele reis tickets bij de kassa’s in de buurt van de kabelbaan keerpunten aan elk uiteinde van de route.
• MuniMobile app: download de MuniMobile app en u kunt individuele tickets kopen voor uw zelf of uw groep, of koop een van de vele transitpassen beschikbaar in SF.
• Clipper Card: een lokale kaart waarmee u geld of passen op te laden en te laten scannen voor betaling.
• 1, 3 en 7-daagse transit passen: onbeperkt reizen op alle SF bussen, trolleys en kabelbanen. Zie hieronder voor info over de pas.

De California Line heeft geen kassa, dus het is contant geld of pasjes voor die kabelbanen (tenzij je de kaartjes elders hebt gekocht).

De kassa hierboven verkoopt enkele reis kaartjes voor de kabelbaan, maar ook Clipper Cards voor volwassenen, en de 1, 3 en 7-daagse SF Visitor Passports. Maar je bespaart geld door het transitpaspoort op de MuniMobile app of op een Clipper Card te zetten in plaats van de papieren pasjes te halen. Zie hieronder…

De kassa is op Market Street bij Powell, direct naast de uitgang van de ondergrondse Muni en BART treinen, Powell Stop voor beide.

Ik kan een kleine commissie verdienen als je een aankoop doet via een aantal van de links op deze pagina, zonder extra kosten voor jou. Dit helpt mij alle gratis informatie te verstrekken die ik op deze website plaats. Bedankt voor uw steun!

Besparen op de kaartjes

Kabelauto’s zijn aan de dure kant als u van plan bent om er meer dan een paar ritten mee te maken, vooral als u ook van plan bent om SF te verkennen met de bussen en trolleys tijdens uw verblijf.

Een oplossing is het aanschaffen van een transitpas waarmee u onbeperkt kunt reizen op alle vier de vormen van openbaar vervoer in San Francisco: bussen, trams, antieke F-lijn trolleys en de kabelbanen.

De meest populaire transitpas is de:

• SF Visitor Passport (1, 3 of 7-daagse transitpassen)

SF Visitor Passport. U kunt deze kopen bij de kassa’s bij de kabelbaanwissels, de ondergrondse Muni-kaartautomaten onder Market Street, of bij een paar winkels.

Ook kunt u ze online kopen met de MuniMobile app, of ze toevoegen aan uw Clipper Card.

Goed om te weten: de Visitor Passports zijn goedkoper als u ze gebruikt via de MuniMobile app of de Clipper Card, in plaats van papieren pasjes te kopen.

• 1 dag: $13 (vs $24)
• 3 dagen: $31 (vs $36)
• 7 dagen: $41 (vs $47)

San Francisco CityPass. Vroeger kon je een pas krijgen voor 3 dagen onbeperkt reizen op alle SF bussen, trolleys en kabelbanen, samen met toegang tot vier populaire SF attracties.

Met ingang van 1 maart 2020 is de SF CityPass niet langer inclusief de 3-daagse transitpas, maar u kunt de twee passen nog wel afzonderlijk kopen. Zie de SF CityPass voor meer informatie en reserveringen.

Voor een gedetailleerde gids over de verschillende vervoerspassen die in SF beschikbaar zijn, hoe je ze kunt krijgen, en de voordelen & nadelen van elk, zie mijn tips over rondreizen in San Francisco.

SF Cable Car Hours

1. Powell/Hyde line: 6:00 am tot 12:20 am
2. Powell/Mason line: 6:30 am tot 12:20 am
3. California Line: 6:20 am tot 23:30 pm

De cable cars rijden gemiddeld elke 10 minuten. Iets dichter bij elkaar in de ochtend en iets verder uit elkaar in de avond, maar over het algemeen binnen een tijdspanne van 8 tot 12 minuten.

Er is een handige app, NextBus, die je de aankomsttijden van de komende bussen en trams vertelt, maar helaas werkt het niet met de kabelbanen.

Bezoekers zullen merken dat wanneer de kabelbanen bij de eindpunten aankomen, ze soms drie of meer diep op elkaar kunnen stapelen, ook al staat er een lange rij mensen op ze te wachten.

Het lijkt alsof ze gewoon wat rondhangen, maar ze moeten zich aan het schema houden en coördineren met de auto’s op de andere lijnen die hetzelfde spoor delen, dus ze doen wat ze moeten doen.

Hoe de kabelbanen te berijden

Opstappen bij de startpunten

De meeste mensen stappen op bij de keerpunten aan beide uiteinden van de kabelbaanlijnen.

U zult de lange rijen voor het instappen opmerken, vooral bij de Powell & Market en de Hyde & Beach keerpunten voor de populaire routes die lopen tussen Fisherman’s Wharf en het centrum van San Francisco.

Als het uw beurt is om op te stappen, kunt u overal gaan zitten waar zitplaatsen beschikbaar zijn of staan en u vasthouden aan een paal op de aangewezen staanplaatsen.

U kunt ook naar de andere kant van de wagon lopen om toegang te krijgen tot de zit- en staanplaatsen aan die kant.

Als u als een van de laatsten instapt, zijn de beste plaatsen (buitenstoelen en paalhangen) waarschijnlijk al bezet en zijn alleen de binnenstoelen nog beschikbaar.

Gezien de lange rijen zijn mensen vaak verbaasd dat de wagons niet vol zitten, en dat er nogal wat stoelen leeg blijven (vooral binnenin de wagon). Dat is zodat mensen bij volgende haltes een kans hebben om in de auto’s te stappen, en dat leidt tot het geheim van het vermijden van de rijen!

Een “buitenste” zitplaats bemachtigen

Als je niet vooraan staat bij de volgende groep die instapt, kun je nog steeds manoeuvreren om een “goede” zitplaats te bemachtigen. U kunt een aantal mensen achter u laten instappen en wachten op de volgende wagon.

Of wanneer het instappen begint, gaat u meteen naar de andere kant van de wagon en stapt u daar in.

Instappen bij andere haltes

Over de hele route, ongeveer elke blok of twee, zijn er kabelbaanhaltes gemarkeerd met een paars bord. Als er plaats is, en dat is bijna altijd het geval, stoppen ze en laat je instappen.

Wacht bij de stoeprand en zwaai naar de auto als hij ongeveer een half blok verder is. Als hij stopt, stap je in en zoek je een plaats.

Afhankelijk van hoe druk het seizoen is, of het tijdstip van de dag, of wie er net is uitgestapt, kun je wel of niet een van de felbegeerde buitenplaatsen krijgen. Er is echter een vrij goede kans op een van de paal-hangende plekken.

Uittreden uit de kabelbaan

Twee dingen om te weten:

• Ze stoppen niet bij elke halte, tenzij gevraagd. Zeg tegen de haltewachter dat u ongeveer een half blok voor de halte wilt uitstappen (de koorden boven de stoelen bellen gewoon aan, ze vragen niet om een halte zoals ze dat bij bussen en trams doen). Zeg “volgende halte, alstublieft”.
• Wees heel voorzichtig met uitstappen. U stapt recht in een rijbaan van het verkeer en San Franciscanen rijden behoorlijk hard. Uitstappen aan het eind van de rij is het veiligst.

Mijd de lange rijen

De langste rijen staan aan de twee uiteinden van de Powell-Hyde lijn: Powell & Market en Hyde & Beach.

Hier zie je waar je niet in de rij wilt staan:

En dit was in april, niet het drukste seizoen. De rij hierboven had waarschijnlijk meer dan een uur wachttijd.

Ik stond hier maar tien minuten, alleen maar te kijken, en het geluid van de erhu-speler die dezelfde vier noten piepte, deed me bijna omslaan!

Maar je hoeft hier niet voor in de rij te staan.

1. Loop een blok omhoog. Ze vullen de auto’s niet bij de omkeerpunten. Dus als u gewoon naar de volgende halte loopt, kunt u meestal meteen instappen. Zo niet bij de eerste, dan vrijwel zeker bij de volgende.
2. Neem de Powell-Mason Line terug. Als je klaar bent om Fisherman’s Wharf te verlaten en terug te keren naar Union Square/downtown, loop dan naar de Bay & Taylor startpunt voor de Powell-Mason lijn. Deze heeft een veel kortere rij dan die bij de Powell-Hyde keerpunt bij Hyde en Beach.
3. Rijd de California Line. Als u niet van plan bent om naar Fisherman’s Wharf te rijden of uit te stappen bij Lombard Street, is de California Line vrij leeg en kunt u een geweldige rit maken op en over Nob Hill. Er is meestal geen wachtrij voor die kabelbanen.

Wat is de beste route?

De kabelbaanroutes zijn er in drie smaken, maar ze gaan allemaal steile heuvels op en af en geven je een opwindende rit!

De twee lijnen die vertrekken vanaf Powell en Market Streets brengen je allebei naar Fisherman’s Wharf, maar nemen verschillende routes om daar te komen.

De California Line loopt loodrecht op de andere twee lijnen.

De drie kabelbaanroutes

1. Powell & Hyde: vertrekt vanaf Market Street bij Powell, vlakbij Union Square, en eindigt bij Hyde en Beach Streets in Fisherman’s Wharf.
2. Powell & Mason: vertrekt ook vanaf Market en Powell, en eindigt bij Bay en Taylor Streets, een paar blokken van Fisherman’s Wharf.
3. California Line: loopt van het einde van Market Street (bij Drumm St.) naar Van Ness St, tot aan de top van Nob Hill.

De Powell- Hyde Line

Dit is de populairste lijn, vooral omdat deze u rechtstreeks naar Fisherman’s Wharf brengt en u een prachtig uitzicht hebt op Lombard Street, Coit Tower, en Alcatraz.

De kabelbaan stopt bovenaan het kromme blok van Lombard Street, waar je een prachtig beeld krijgt van de stad en de baai, met de Coit Tower in de verte.

Als je hier uitstapt, kun je Lombard aflopen en tussen de bloeiende hortensia’s foto’s maken van de auto’s die over de acht switchbacks naar beneden komen.

Als u niet terug wilt lopen naar Lombard om de kabelbaan weer te nemen, kunt u ook naar Fisherman’s Wharf lopen. Ga linksaf op Leavenworth Street (onderaan Lombard) en loop drie blokken naar de werf.

Als je doorloopt met de kabelbaan naar Fisherman’s Wharf, ga je een mooie steile heuvel af waar je een prachtig uitzicht hebt op Alcatraz.

Waar te zitten: voor het beste uitzicht zit je aan de rechterkant op weg naar Fisherman’s Wharf, en aan de linkerkant op weg terug naar Union Square.

Duurt ongeveer 20 minuten.

De Powell-Mason lijn

Ik denk dat dit een wat ondergewaardeerde kabelbaanlijn is. De Powell-Mason-lijn is een goede lijn om naar Fisherman’s Wharf te gaan als u niet tegen de drukte wilt vechten.

Zelfs als je wacht in de lange rij bij het keerpunt, zul je mensen vinden die je voor laten gaan zodat ze de andere lijn kunnen nemen.

De heuvels zijn niet zo steil, of de uitzichten niet zo geweldig als bij de andere Powell-lijn, maar je krijgt een paar mooie uitzichten op de Transamerica Pyramid en je gaat dwars door het hart van North Beach, ons Little Italy.

Dit is de beste route om terug naar het centrum te gaan als je klaar bent om Fisherman’s Wharf te verlaten, vanwege de veel kortere lijn.

Duurt ongeveer 17 minuten.

De Californië Lijn

Dit is een beetje de vergeten kabelbaanlijn. De meeste mensen rijden op de twee lijnen die vertrekken vanaf Powell en Market, dus deze lijn is veel gemakkelijker om op te stappen; meestal is er geen wachttijd. Er zitten ook meer locals op.

De kabelbaan brengt u niet naar Fisherman’s Wharf zoals de andere twee, maar hij beklimt een van de steilste heuvels, Nob Hill, tot aan een paar historische, luxe hotels, het Mark Hopkins en het Fairmont, twee klassiekers in San Francisco.

Grace Cathedral ligt ook op de top van Nob Hill, direct aan de kabelbaan: een prachtige oude kerk met een populair labyrint.

Er zijn hier twee coole en historische bars op de top: Top of the Mark, een chique cocktail lounge met ongelooflijk uitzicht over de stad, in het Mark Hopkins Hotel, en de Tonga Room, in het Fairmont Hotel, een van de originele tiki bars van de stad. Dit is een leuke lijn om in het donker te rijden.

Duurt ongeveer 16 minuten.

U komt ook door Chinatown op het pittoreske kruispunt tussen de gebouwen Sing Chong en Sing Fat, met een goede blik op de hoofdstraat en de hangende lantaarns van Grant Avenue.

Plaatsen in de kabelbanen

De Powell-Hyde en Powell-Mason lijnen maken gebruik van dezelfde stijl van kabelbaan. De helft van de wagon heeft een afgesloten compartiment met houten banken, en de andere helft heeft rijen houten banken die naar buiten zijn gericht.

Voor de banken buiten zijn treden voor mensen om op te staan, met palen om aan te hangen.

Er zijn 14 plaatsen beschikbaar om aan de Powell lijn wagons te hangen, 8 aan de ene kant en 6 aan de andere kant. Het is meestal mogelijk om een van deze plaatsen te bemachtigen (de leukste, denk ik).

Deze wagons kunnen maar in één richting rijden, vandaar het roterende platform dat handmatig moet worden gedraaid om ze de juiste kant op te krijgen voor de terugreis.

De California line heeft een grotere wagon, met een binnencompartiment in het midden en buiten zitplaatsen aan beide uiteinden, ook met treden om op te staan en te hangen.

De Californië-wagens kunnen in beide richtingen rijden, zodat ze niet omgedraaid hoeven te worden.

Wat zijn de beste zitplaatsen?

Ik denk dat de beste rit, als je daartoe in staat bent, is om te staan en aan de paal te hangen. Je hebt vrij uitzicht (in tegenstelling tot de mensen die voor je staan), voelt de wind in je haren, en kunt waarderen hoe dicht je bij het andere verkeer op straat bent!

Natuurlijk moet je opletten dat je niet wordt aangereden door andere voertuigen die op straat rijden. Je realiseert je dat het geen pretparkrit is als het stadsverkeer op slechts 12 centimeter afstand langs je lichaam raast! Maar dat maakt het des te spannender;)

De volgende beste zitplaatsen zijn de buitenbanken. Veel beter uitzicht dan de zitplaatsen binnen, vooral als het druk wordt en er ook mensen binnen staan.

En als je de zitplaatsen helemaal aan beide uiteinden van de wagon kunt krijgen, is het uitzicht beter en kun je echt zien hoe steil die straten zijn.

De rit is een beetje ruw; het is dezelfde rit die mensen aan het eind van de 19e eeuw hadden. De mannen van de kabelbaan herinneren de passagiers er steeds aan dat ze zich moeten vasthouden, en dat is niet voor niets, vooral in de bochten!

Geschiedenis van de SF Cable Cars

Begin. Het kabelbaansysteem werd in 1869 uitgevonden door Andrew Hallidie, een ingenieur die ook een transportsysteem had ontworpen om rotsblokken uit de mijnen in de Gold Country te vervoeren.

Het verhaal gaat dat hij geïnspireerd was om een transportsysteem te ontwerpen voor de steile heuvels van San Francisco nadat hij getuige was geweest van een vreselijk ongeluk waarbij paarden die een tram de heuvel op trokken uitgleden en hun dood tegemoet werden gesleurd.

Succes. Het systeem van San Francisco ging in 1873 van start. De kabelbanen werkten zo goed en waren zo veel efficiënter dan de door paarden getrokken wagens, dat ze snel aansloegen en zich verspreidden naar andere steden als New York, Chicago en Los Angeles.

Op het hoogtepunt had San Francisco meer dan 70 mijl aan kabelbaantrajecten die passagiers door de hele stad vervoerden.

Het einde…bijna. Twee dingen brachten bijna een knock-out klap voor de SF kabelbanen. Elektrische trams werden in 1892 in San Francisco geïntroduceerd en vervingen in hoog tempo de duurdere en veel minder efficiënte kabelbanen. Toen sloeg het noodlot toe: de aardbeving van 1906 verwoestte een groot deel van het kabelbaansysteem en het grootste deel van San Francisco.

Het uitgebreide kabelbaansysteem werd gereduceerd tot slechts drie lijnen, die reden op de steilste straten die niet zo praktisch waren voor de nieuwe trams.

27 wagons overleefden de verschrikkelijke brand, omdat ze buiten de brandzone waren opgeslagen, en ze werden weer in gebruik genomen nadat de sporen waren gerepareerd.

Gaaf weetje: deze 27 wagons rijden nog steeds door de straten van San Francisco, samen met enkele die recenter zijn gebouwd.

Battle om de kabelbanen te redden. In 1947 wilde de burgemeester van San Francisco de stad “moderniseren” en de ouderwetse kabelbanen afschaffen. Maar er volgde een hevige strijd toen burgers actiegroepen vormden om de iconische wagons te redden, en uiteindelijk stemden de lokale bewoners in hetzelfde jaar in een referendum voor het behoud van de wagons.

De San Francisco cable cars werden in 1962 uitgeroepen tot National Historic Landmark. Het waren de eerste kabelbanen ter wereld en nu zijn ze het enige overgebleven handbediende kabelbaansysteem dat nog in gebruik is.

Het huidige systeem. Meer dan 13 miljoen mensen rijden elk jaar met de kabelbanen. San Francisco heeft 4,7 mijl aan sporen, op drie lijnen, een daling van 75 mijl op het hoogtepunt.

De wagens worden allemaal aangedreven door een verzameling van gigantische, 8 voet wielen die de kabels aandrijven die de wagens trekken. De machines bevinden zich in de Cable Car Barn, waar ook het populaire Cable Car Museum is gevestigd (zie hieronder). De aandrijving is nu elektrisch, maar oorspronkelijk werd het aangedreven door een stoommachine.

Hoe werken de kabelbanen? De wagons hebben geen motor en zijn afhankelijk van een klem die de bewegende kabel vastgrijpt die onder de straat door loopt.

De kabels bewegen ondergronds met een constante snelheid van 9,5 mijl per uur. De man die de kabel vasthoudt, regelt de snelheid door de kabel stevig vast te houden. Er zit ook een remsysteem op de wagons.

De wagons zijn redelijk onderhoudsgevoelig. Omdat de druk en de wrijving zo groot is, hebben zowel de remmen als het grijpmechanisme onderdelen die verslijten en om de 2 à 3 dagen moeten worden vervangen. De kabels zelf slijten ook en moeten periodiek worden gerepareerd en vervangen.

Hoeveel wagons zijn er? In totaal zijn er 40 kabelbanen, waarvan er overdag ongeveer 28 in gebruik zijn. De wagons rijden van ongeveer 6 uur ’s ochtends tot ongeveer 12.30 uur ’s nachts. Aan het eind van de dag rijden ze terug naar de Cable Car Barn waar ze de nacht doorbrengen.

De kabels zelf rijden 19 uur per dag.

The Cable Car Museum

Dit is echt een leuk museum om eens binnen te lopen. De toegang is gratis. In het museum bevindt zich ook de Cable Car Barn waar de wagons overnachten, en het energiehuis dat de kabels voor alle drie de lijnen aandrijft.

Naast een aantal van de historische kabelbanen is er veel informatie over de ontwikkeling van de kabelbanen, hoe ze werken, en hoe het enorme systeem van kabelbanen dat San Francisco bestreek, afnam tot een klein overblijfsel, en in 1947 bijna geheel verdween.

U kunt daar Car #8 zien, de enige overgebleven kabelbaan van de oorspronkelijke, in 1873 gebouwde exemplaren; het is de oudste kabelbaan ter wereld.

Het mooiste is echter dat u kunt staan en naar beneden kunt kijken naar de enorme, drie meter hoge wielen die de kabels aandrijven. Het werkingsmechanisme van het kabelsysteem is zichtbaar en je kunt zien hoe de vier kabellijnen door het systeem worden getrokken.

Er zijn vier afzonderlijke lijnen omdat de Powell-lijn een gedeelde lijn is, en de andere drie lijnen (Hyde, Mason en California) specifiek zijn voor slechts één kabelbaanlijn.

Het is verbazingwekkend dat deze kabels 28 zware kabelbanen door de stad trekken, en de steile heuvels op!

Je kunt ook de kelder in gaan en de enorme wielen zien die de kabels ondergronds trekken.

De buitenkant van het gebouw is de oorspronkelijke wagenschuur en krachtcentrale uit 1888.

Locatie. 1201 Mason Street, tussen Jackson en Washington, waar de twee Powell-lijnen splitsen op hun reis naar Fisherman’s Wharf, in de buurt van Chinatown.

Bereikbaarheid: beide Powell-lijnen stoppen hier, zowel komende als gaande, dus met een kabelbaan bent u er zo. Anders rijdt de 30-Stockton bus langs Stockton Street, twee blokken verderop van het museum.

Parkeren op straat is moeilijk in deze buurt. Probeer een garage in Chinatown te vinden (zie Chinatown parkeren).

Museum openingstijden. Dagelijks geopend. April-oktober: 10 tot 6, november-maart: 10 tot 5.

De kabelbanen hebben kunstenaars geïnspireerd…

Op een gegeven moment is het kabelbaansysteem getransformeerd van een vervoermiddel door San Francisco tot een icoon voor de stad en een uiterst populaire toeristische attractie.

De hippie-vibe van de jaren 1960 en 1970 inspireerde tot een aantal fantasievolle weergaven van de stad en haar kabelbanen.

Lees meer over het nemen van de andere vormen van openbaar vervoer in San Francisco. Bekijk onze lokale tips over het gebruik van bussen, trolleys, veerboten en meer.

Meer te ontdekken…

1. Home

‘

2. Kabelbanen