Een geliefde popster uit de jaren ’90 voor haar vroegtijdige dood, Selena Quintanilla had een bliksemsnelle opkomst naar het sterrendom. Zoals te zien is in het Netflix biografische drama Selena: The Series, werd haar pad naar succes geplaveid door haar familie – en vooral haar vader, Abraham Quintanilla Jr. Abraham was een gepassioneerd muzikant in zijn eigen recht, en hij hielp Selena’s talenten te koesteren vanaf jonge leeftijd.
Volgens Joe Nick Patoski’s biografie Selena Como La Flor uit 1996, werd Abraham Quintanilla geboren en groeide hij op in Corpus Christi, Texas, samen met zes broers en zussen. Zijn voorouders kwamen uit Mexico als migrerende landarbeiders, en zoals veel kinderen van immigranten, had hij een gemengde opvoeding. Thuis sprak hij Spaans, maar op school leerde hij Engels. En hoewel hij trots was op zijn Mexicaanse afkomst, streefde hij ook naar de zogenaamde Amerikaanse Droom – een droom die professioneel zanger worden inhield.
Quintanilla ging naar de Roy Miller High School en sloot zich aan bij de Los Dinos, een zanggroep die was opgericht door zijn vrienden Bobby Lira en Seferino Perales. Ze zongen op feesten en partijen, en al snel moedigde Quintanilla hen aan om geld te vragen voor hun optredens. Quintanilla stopte uiteindelijk met school om zijn muzikale carrière voort te zetten, iets wat zijn ouders ten zeerste afkeurden. De Dinos voegden pianist Joe Robles, bassist Tony Gallardo, en een hele instrumentale sectie toe aan de band. Ze leerden om upbeat doo-wop en rock-and-roll in hun muziek op te nemen, en gingen mee op de bloeiende Tejano muziekgolf van de jaren 1950.
Ze benaderden uiteindelijk KEYS radio disc jockey Charlie Brite over het maken van een plaat. “Ze deden die vierstemmige harmonieën in drie delen die ik niet kon geloven,” vertelde Brite aan Patoski. Hij zei dat Perales de ster was als de leadzanger, maar Quintanilla was ook indrukwekkend. Ze namen “So Hard to Tell” op in de studio, en de single werd uitgebracht op het J.W. Fox label. Het werd een klassieke hit op de KEYS radio in Corpus Christi, en de band werd lokale helden die vaak geboekt werden op concerten en sock hops. The Dino’s tweede single “Give Me One Chance,” had nog meer succes en kreeg airplay in heel South Texas.
De band nam in totaal 10 singles op, maar het heersende racisme maakte het moeilijk om hun carrière te laten groeien. Clubeigenaren weigerden hen zodra ze zagen dat ze Mexicaans waren, en ze kregen vaak geen motelkamer die andere geboekte artiesten wel kregen. Quintanilla werd in oktober 1961 opgeroepen voor het leger en ontmoette zijn vrouw Marcella Samora toen hij in dienst zat. Ze trouwden in juni 1963 en zes maanden later werd hij ontslagen. Hoewel hij weer begon met Los Dinos, was het niet hetzelfde. Hun Tejano-muziek vond maar moeilijk gehoor en in 1969 stapte Quintanilla uit de band om zich te concentreren op Marcella en zijn twee kinderen, A.B. en Suzette.
In het begin van de jaren zeventig verhuisde Quintanilla naar Lake Jackson om voor Dow Chemical te werken. Op 16 april 1971 werd Selena geboren, en toen ze zes jaar oud was, had ze al aanleg voor muziek. “Haar timing, haar toonhoogte waren perfect,” vertelde Quintanilla aan People in 1995. “Ik kon het vanaf de eerste dag zien.” Quintanilla kon zich niet meer met zijn eigen muziek bezighouden en stak zijn tijd in het vormgeven van Selena’s gaven. Hij richtte een nieuwe band op voor zijn drie kinderen, Selena y Los Dinos genaamd, en hielp Selena met het opnemen van liedjes.
In 1980 gaf Quintanilla zijn baan bij Dow Chemical op en opende Papagayos, een Mexicaans restaurant waar Selena y Los Dinos optraden voor het vermaak tijdens het eten. Maar het restaurant was maar een jaar open voordat de Quintanilla’s in zwaar weer terecht kwamen en het restaurant en hun huis kwijtraakten. Dus nam Quintanilla Selena y Los Dinos mee op tournee om op te treden op verschillende evenementen. Door deze optredens bouwde Selena een fanbase op. Quintanilla bleef Selena pushen om op te treden en platen op te nemen, en het duurde niet lang voordat ze een van de best verkopende vrouwelijke Tejano-muziekartiesten ooit werd.
“Hij was de ultieme podiumvader,” vertelde radiopresentator Mike Chavez aan Patoski. “Hij had zoveel deuren voor zijn neus dichtgeslagen, maar hij accepteerde geen nee als antwoord. Hoe vaak kreeg hij niet te horen dat hij geen talent had? Hij regelde haar carrière, hij hield haar schoon, ook al kwam hij over als ruw, moeilijk om mee te werken.”
Op 31 maart 1995 werd Selena vermoord door Yolanda Saldívar. Quintanilla was er kapot van, maar in de nasleep van haar dood, bleef hij de erfenis van zijn dochter delen. Hij hielp bij de coproductie van de film Selena uit 1997, richtte de Selena Foundation op en opende een Selena-museum in Corpus Christi. Onlangs voltooide hij het schrijven van zijn eigen autobiografie met de hulp van Selena co-producer Nancy De Los Santos. “Sinds de dood van mijn dochter Selena wil ik een boek schrijven,” schreef hij in een Facebook-post op 27 februari. Er is nog geen datum vastgesteld voor de release van het boek, maar Quintanilla werkt ondertussen als co-producer aan Netflix Selena: The Series samen met zijn dochter Suzette.