Als inwoner van Salisbury, North Carolina, studeerde Elizabeth Dole cum laude af aan de Duke University als lid van Phi Beta Kappa, behaalde een graad in de rechten aan de Harvard Law School, en een Master of Arts in Teaching aan de Harvard University. Tijdens de regering-Nixon was zij adjunct van de speciale assistent voor consumentenzaken en startte zij een carrière van toewijding aan de openbare veiligheid, waarvoor zij de Humanitarian Award ontving van de National Commission Against Drunk Driving en de Lifetime Achievement Award van de Advocates for Highway and Auto Safety. Ze werd geselecteerd voor een plaats in de Safety and Health Hall of Fame International voor haar verdiensten op het gebied van transport, veiligheid op de werkplek en bloedveiligheid. In het najaar van 2012 reikte de National Safety Council haar de “Flame of Life Award” uit als een van de belangrijkste leiders op het gebied van veiligheid in deze eeuw.
Op haar cv staan onder meer zes jaar als lid van de Federal Trade Commission en twee jaar als assistent van president Reagan voor Public Liaison. In 1983 werd zij als eerste vrouw benoemd tot U.S. Secretary of Transportation, waar zij vijf jaar diende. Later werd ze minister van Arbeid, met als topprioriteiten veiligheid op de werkplek, het oplossen van de zeer bittere Pittston Coal Strike die 11 maanden duurde, en initiatieven om jongeren in een risicosituatie te helpen.
Tijdens haar hele carrière heeft ze ernaar gestreefd vrouwen en minderheden te helpen hun volledige potentieel te bereiken. Elizabeth Dole heeft tijdens haar jaren in overheidsdienst geleerd om middelen optimaal te benutten, naar innovatieve oplossingen te zoeken en mensen te inspireren om samen te werken om doorbraakkwesties van kwantitatief belang te bepleiten. Als minister van Vervoer werkte zij bijvoorbeeld samen met wijlen senator Lautenberg en senator Lugar aan de invoering van de 21-jarige drinkleeftijd. Vrijwel tegelijkertijd vaardigde zij een baanbrekende verordening uit die wordt toegeschreven aan de wijdverbreide invoering van de eerste veiligheidsgordelwetten en airbags in auto’s. Deze drie acties, de “Trifecta”, hebben tot nu toe bijna 500.000 levens gered en naar verwachting nog eens 20.000 per jaar.
Elizabeth Dole was pas de tweede vrouw die als president fungeerde sinds Clara Barton in 1881 het Amerikaanse Rode Kruis oprichtte. Zij heeft ’s werelds grootste humanitaire organisatie gedurende haar acht jaar als president volledig geherstructureerd, terwijl zij in haar eerste jaar nog als vrijwilliger werkte. Ze leidde een enorme transformatie van de manier waarop het Rode Kruis de helft van de bloedvoorraad van het land verzamelt, test en verdeelt. Na het Rode Kruis streefde ze naar de Republikeinse presidentsnominatie en werd daarmee de eerste vrouwelijke kandidaat van een grote politieke partij. Gekozen in 2002, werd senator Dole de eerste vrouw die North Carolina vertegenwoordigde in de Senaat van de Verenigde Staten.
In 2012 richtte ze Caring for Military Families: The Elizabeth Dole Foundation om aandacht en steun te vragen voor de 5,5 miljoen jonge echtgenoten, moeders, vaders en andere geliefden die thuis voor de gewonde strijders van onze natie zorgen. Ze leidt een beweging om de militaire verzorgerscrisis aan het licht te brengen en essentiële middelen te genereren om deze verborgen helden te helpen.
Senator Dole heeft talrijke onderscheidingen ontvangen. Onlangs nog ontving zij de Distinguished Service Medal van het Amerikaanse Legioen; de Outstanding Civilian Service Medal, Department of the Army; en de Military Officers Association of America’s National Service Award. Ze werd door Public Counsel geëerd met de prestigieuze William O. Douglas Award, de AARP Andrus Award en de Civic Statesmanship Award van de Former Members of Congress Association. Senator Dole woont in Washington, DC met haar geliefde echtgenoot van drieënveertig jaar, senator Bob Dole.