Snijbiet, (Beta vulgaris, variëteit cicla), ook wel Zwitserse snijbiet genoemd, variëteit van de biet van de amarantfamilie (Amaranthaceae), geteeld om zijn eetbare bladeren en bladstelen. Verse snijbiet is zeer bederfelijk en moeilijk te vervoeren naar verre markten. De jonge bladeren kunnen rauw in salades worden gegeten, terwijl de grotere bladeren en stengels meestal worden gesauteerd of in soepen worden geserveerd. Snijbiet is een goede bron van vitamine A en vitamine C en is populair als moestuingroente vanwege zijn gemakkelijke teelt, productiviteit en tolerantie voor gematigd warm weer.
W.H. Hodge
Koolbiet is een tweejarige plant, maar wordt meestal als eenjarige geteeld. In tegenstelling tot andere bietensoorten heeft de plant geen vlezige wortels. De grote bladeren kunnen meer dan 30 cm lang worden en kunnen het hele groeiseizoen door worden geoogst, hoewel de productie in de hitte van de zomer vertraagt. Sommige cultivars, die vaak als “regenboogsnijbiet” op de markt worden gebracht, hebben kleurrijke stengels, die rood, oranje, geel of lichtgroen kunnen zijn. De plant gaat dood bij diepvries, maar kan in milde klimaten standhouden. Snijbiet bloeit meestal het tweede jaar, waarin de bladeren bitter en onsmakelijk zijn.