Spiritualiteit & Praktijk

“Het woord verlangen komt van dezelfde wortel als het woord lang in de betekenis van lengte in tijd of ruimte en ook het woord behoren, zodat in zijn volle rijkdom lang verlangen suggereert naar iets dat ver weg is en waarvan we voelen dat het ons toebehoort,” schrijft Frederick Buechner in zijn memoires The Longing for Home. Hij vervolgt: “Het verlangen naar huis is zo’n universele vorm van verlangen dat er zelfs een speciaal woord voor bestaat, dat is, natuurlijk, heimwee. . . . Ik ken ook het gevoel van verdriet en verlorenheid dat gepaard gaat met het gevoel dat je een vreemdeling en banneling op aarde bent en dat je tot het einde van die aarde en verder zou reizen als je dacht dat je ooit het thuisland zou kunnen vinden dat je tot nu toe slechts vanuit de verte hebt gadegeslagen.”

Antwone Fisher (Derek Luke) is een Afro-Amerikaan in de marine gestationeerd in San Diego, Californië. Hij heeft moeite met zijn woede en raakt altijd verzeild in gevechten. Na een confrontatie krijgt hij het bevel om Jerome Davenport (Denzel Washington), een marinepsychiater, te bezoeken. Hij weigert te praten en brengt verschillende sessies door in stilte kronkelend. Als Antwone eindelijk besluit om zijn levensverhaal te vertellen, wordt al snel duidelijk waarom hij daar eerst zo huiverig voor was. Zijn moeder zat in de gevangenis toen hij geboren werd en heeft hem na haar vrijlating in de steek gelaten. Antwone heeft zijn vader nooit ontmoet, die enkele maanden voor zijn geboorte door een andere vrouw werd doodgeschoten.

Op zevenjarige leeftijd, terwijl hij in Cleveland woont, wordt dit jongetje (Malcolm David Kelley) regelmatig geslagen door zijn pleegmoeder, mevrouw Tate (Novella Nelson), die hem en twee andere pleegjongens voortdurend “nikkers” noemt. Antwone brengt het grootste deel van zijn nachtmerrieachtige jeugd door met zich waardeloos te voelen en probeert de stemming van mevrouw Tate te beïnvloeden door het eten dat ze hen ’s morgens geeft. Als het pannenkoeken zijn, komt alles goed. Zo niet, dan zal het weer een slechte dag zijn. Zijn pleegmoeder is niet het enige monster in zijn leven. Antwone wordt seksueel misbruikt door een andere vrouw die in het huis woont. De enige aan wie hij over deze vernedering vertelt is Jesse (Jascha Washington), een vriend die hem later flink in de steek laat.

Davenport luistert aandachtig naar Antwone’s verhaal en is verbaasd over de enorme omvang van zijn lijden door toedoen van degenen die hem liefde, opvoeding en een omgeving moesten bieden die bevorderlijk was voor de ontwikkeling van zijn gevoel van eigenwaarde. Als deze boze jongeman zich eenmaal openstelt voor de psychiater, vraagt hij ook om advies over afspraakjes. Antwone heeft een oogje op Cheryl (Joy Bryant), een aantrekkelijke vrouw die ook bij de marine zit. Haar vader is een Vietnam-veteraan en dus is ze bekend met de pijn en het lijden dat kan voortkomen uit zielsverpletterende ervaringen. Zij biedt Antwone de cocon van liefde die hij nodig heeft om zijn woede opzij te zetten en de door Davenport voorgestelde reis te beginnen om zijn moeder op te sporen en haar te vergeven. Een hele stap, maar wel een hele noodzakelijke.

Denzel Washington maakt zijn debuut als regisseur met dit hartverwarmende drama over de zoektocht van een jongeman naar zijn afkomst. De film opent met een krachtige droom waarin Antwone als zevenjarige wordt binnengeleid in een grote zaal vol mensen die hem met lachende gezichten verwelkomen. Hij is de eregast aan een lange tafel vol met eten. Iedereen aan dit banket is blij met Antwone’s aanwezigheid. Hij straalt van vreugde, wetende dat hij de mensen heeft gevonden die van hem houden en hem koesteren. Het is een adembenemend filmmoment dat de hele film door blijft hangen als een symbool van thuis.

Meer dan enige andere film van de laatste jaren, richt deze film, gebaseerd op de autobiografie van Antwone Fisher, zich op het universele verlangen dat we allemaal hebben naar acceptatie binnen de familiekring. Antwone’s heimwee wordt ontroerend overgebracht door een ongelooflijke prestatie van Derek Luke in zijn eerste speelfilmrol. Zijn natuurlijke gaven komen goed naar voren in zijn interacties met Davenport en als zijn liefdesrelatie met Cheryl opbloeit. Een reis terug naar Cleveland levert veel op voor Antwone, die oog in oog komt te staan met de innerlijke kracht die hem in staat heeft gesteld de stormen van het verleden te doorstaan en er als een slimme en gevoelige jongeman uit tevoorschijn te komen. En zoals het soms gebeurt, strekt de genezing die hij ervaart zich uit naar de mensen om hem heen, vooral naar Davenport, die problemen heeft in zijn huwelijk.

Op een gegeven moment geeft Antwone Davenport een gedicht dat hij heeft geschreven en dat uitdrukt wat hij heeft meegemaakt en wie hij werkelijk is:

“Wie zal huilen om de kleine jongen, verloren en helemaal alleen?
Wie zal huilen om de kleine jongen, verlaten zonder zijn eigen?
Wie zal huilen om de kleine jongen? Hij heeft zichzelf in slaap gehuild.
Wie zal huilen om de kleine jongen? Hij had nooit om te houden.
Wie zal huilen om de kleine jongen? Hij liep over het brandende zand.
Wie zal huilen om de kleine jongen? De jongen in de man.
Wie zal huilen om de kleine jongen? Die goed weet wat pijn en smart is.
Wie zal huilen om de kleine jongen? Hij stierf en stierf weer.
Wie zal huilen om de kleine jongen? Een goede jongen die hij probeerde te zijn.
Wie zal huilen om de kleine jongen, die in mij huilt?”

Wees niet verbaasd als je merkt dat je huilt om Antwone de kleine jongen en de man die hij tegen het einde van het drama is geworden. Maar dat zal niet de enige emotie zijn die je losmaakt. Dit is een van de beste films van het jaar.

De DVD-uitgave bevat een audiocommentaar met regisseur Denzel Washington en producent Todd Black, samen met twee featurettes; een richt zich op de hoofdpersoon van het verhaal en wordt verteld door de echte Antwone Fisher; de tweede geeft een kijkje achter de schermen van de productie en bevat interviews met cast en crew. Er zijn ook 32 scène selecties, evenals een korte bespreking van de rol die de marine speelde bij het maken van de film.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *