Haar. We hebben het allemaal, maar voor zwarte vrouwen is haar veel meer dan alleen wat uit ons hoofd groeit en ons warm houdt. Ons haar is liefde, cultuur en taal. Het is hoe we onszelf uitdrukken en communiceren met de wereld om ons heen over wie we zijn en waar we voor staan. Het doen en ongedaan maken van Black hair is een cultureel overgangsritueel. Zwarten zijn in staat om een gemeenschapsgevoel met elkaar te creëren en in stand te houden, gewoon door ons haar. Terwijl ons haar wordt begrepen door diegenen die deel uitmaken van onze gemeenschap, kan het een bron van verwarring zijn voor diegenen die dat niet zijn. In een poging om culturele kloven te overbruggen, wil ik ervoor zorgen dat sommige dingen goed begrepen worden over zwarte vrouwen en ons haar.
Voreerst en belangrijkste, zus – RAK HET NIET AAN.
Ik kan dit niet genoeg benadrukken. Raak het haar van een zwarte vrouw niet aan zonder eerst toestemming te vragen. Op een persoonlijk niveau, het is ongelooflijk indringend en onbeleefd om jezelf fysiek te laten gelden in iemands persoonlijke ruimte zonder te vragen. Hoe zou jij het vinden als een volslagen vreemde of een willekeurige collega je persoonlijke ruimte binnendrong om zijn eigen nieuwsgierigheid te bevredigen? Zou u zich niet verlaagd en gedevalueerd voelen als iemand besloot zijn drang te volgen om zijn vingers in onbekend terrein te wikkelen? Het is op zijn best vreemd, en op zijn minst ontmenselijkend. Het haar van een zwarte vrouw is niet je persoonlijke exploratorium. Als ons haar zonder toestemming wordt aangeraakt, voelen we ons geschonden en gedevalueerd, omdat we op dat moment niet als mens worden gezien, maar als object. Ik weet zeker dat velen van ons als vrouw weten hoe dat voelt. Het is ongelooflijk frustrerend als iemand je persoonlijke macht en autonomie volledig negeert, alleen maar om zichzelf te bevredigen. Ik ben er helemaal voor dat niet-zwarte mensen zichzelf onderwijzen en hun culturele competentie vergroten, maar de scalp van een zwarte vrouw is niet je praktijklokaal.
Onze “zorgeloze” stijlen kosten veel tijd.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, roepen zwarte vrouwen hier niet de energie van Queen Bey op en staan ze niet op met dezelfde bekwaamheid als de almachtige Beyonce; zo zijn wij niet wakker geworden! Ik weet dat onze afro’s super schattig zijn. Ik weet dat onze krullende kapsels te gek zijn, maar luister goed: deze kapsels zijn een werk van liefde. Zware nadruk op het werk. Onze “afro’s” zijn perfect gestyled met de arbeid en de bedoeling van een klein leger. Deze “zorgeloze” stijlen kosten veel tijd, moeite, en product. Heb je ooit gehoord van een ding genaamd “wasdag”? Het is letterlijk een dag die zwarte vrouwen met natuurlijk haar wijden aan het ontklitten van onze lokken en het perfect stylen van onze manen. Wasdag duurt een paar uur, zo niet een hele dag. Onze wereld staat stil als we de tijd nemen om onszelf of iemand anders ons te laten helpen om er op ons best uit te zien. Mijn laatste set vlechten duurde 10 uur. Mijn wasdag (één keer per week) duurt minstens vijf uur, en dat is exclusief de tijd die ik nodig heb om mijn haar te drogen, dat, als ik het aan zijn lot overlaat, minstens 36 uur nodig heeft om volledig te drogen zonder gebruik te maken van een droger. Wanneer heb jij voor het laatst een hele dag nodig gehad om alleen je haar te wassen?
Zwart meisjeshaar is magisch.
Niemand kan zo veranderen als een zwarte vrouw. We kunnen met gemak van stijl veranderen. Lange, vloeiende lokken op maandag, vlechten op dinsdag, een pruik op woensdag, een afro op donderdag, en een sluike knot op vrijdag. Ons haar is bestand tegen veel manipulatie en heeft de kracht om veel verschillende stijlen vast te houden. Als u persoonlijk een zwarte vrouw kent, weet ik zeker dat u wel eens verbaasd bent geweest over de manier waarop wij ons uiterlijk kunnen veranderen. Als je een zwarte vrouw ziet die haar haarstijl heeft veranderd, wees dan niet verbaasd. Zwart haar is magisch. Onze strakke, gekrompen krullen kunnen tot twee of drie keer hun gekrulde lengte uitrekken als je eraan trekt. Ons haar kan van perfect gekruld op oorlengte tot halverwege de rug gaan met slechts een klein beetje trekken.
Zwart haar is politiek.
Van oudsher en ook nu nog worden zwarte mensen betutteld over ons haar en hoe het van nature uit ons hoofd groeit, vooral in professionele omgevingen. Als je “onprofessionele kapsels” googelt, zie je een groot aantal zwarte en bruine mensen met hun prachtige krullen. Tot op de dag van vandaag kunnen zwarte mensen ontslagen worden omdat ze hun haar in een natuurlijke stijl dragen in plaats van zich te houden aan een blanke schoonheidsstandaard. Ik zeg dit niet om radicaal te zijn, ik zeg dit om te laten zien hoe absurd het is dat de wereld het natuurlijke haar van zwarte mensen als problematisch, onverzorgd of onprofessioneel beschouwt. De taal die dat gebruikt is opzettelijk. De impact en implicaties daarvan zijn net zo opzettelijk en schadelijk.
Zwart haar is liefde.
Ons haar is liefde. Het is cultuur. Het is hoe we communiceren wie we zijn en bij wie we horen. Ons haar is complex en wild, maar het is ons plezier om te dragen. Zwart haar verenigt zwarte mensen. We vertrouwen op elkaar om het te verzorgen, te stylen, en te delen in de arbeid van het liefhebben ervan. Ik kan je niet vertellen hoeveel goede gesprekken er zijn gevoerd in de stoel van mijn kapper of hoeveel familierecepten en geheimen mijn grootmoeder heeft onthuld terwijl ze mijn haar vlechtte.