The Nutcracker and the Four Realms

Niet al te bekend met het Duitse verhaal waaruit het beroemde ballet zijn inspiratie putte, was ik helemaal game voor deze Disneyfied versie van The Nutcracker verhaal. Ik dacht dat The Nutcracker and the Four Realms me misschien wel weer kind zou laten voelen. Je weet wel, gevoed worden met klassieke literatuur in de gedaante van Walt Disney�s interpretatie en gespaard worden van alle bloederige of potentieel schokkende details ten gunste van het naar huis gestuurd worden met een buik vol sentimentele, zo niet substantiële, voldoening. Dit, in combinatie met het feit dat het misschien leuk om een pauze van wat anders zou zijn geweest een andere ï¿ 1/2live-actionï¿ 1/2Â? re-imagining van een van mijn jeugd klassiekers gemaakt voor een behoorlijke hoeveelheid van-ik zal niet zeggen opwinding, maar gretigheid van mijn kant. Het feit dat het een snelle 90 minuten klokte deed ook geen pijn. En gedurende het eerste half uur of zo was ik aan boord met wat zowel het Mouse House als regisseur-voor-huur Lasse Hallström (Whatÿ 1/2(TM)’s Eating Gilbert Grape, The Cider House Rules) aan het doen waren en schijnbaar wilden doen. Zonder ook maar een krimp te geven geeft de film instinctief die noodzakelijke aura van kerstwarmte. Ik zeg dat Hallström een ingehuurde regisseur is, want zo voelt het in dit stadium van zijn carrière en met dit soort projecten, maar zoals je uit zijn verleden kunt opmaken is dit geen filmmaker met één facet en dus zijn er een aantal zeer coole, zeer klassieke keuzes qua stijl, want de film is niet alleen een eerbetoon aan grote balletproducties, maar ook aan de gouden eeuw van de filmmusicals. Ik zal hier niet gaan zitten doen alsof ik alles weet van klassieke Hollywoodmusicals of balletproducties en commentaar geven op de manier waarop Hallström die invloeden gebruikt om zijn visuals te maken, maar ik wil wel zeggen dat duizenden levensgrote muizen die in voortdurende beweging samensmelten tot één grote Muizenkoning absoluut angstaanjagend is en ook visueel nogal inventief. Als de parameters van de plot eenmaal zijn gedefinieerd en de personages allemaal zijn vastgesteld, worden de dingen des te voorspelbaarder; de beweegredenen van de personages en de lessen die ze willen leren zijn allemaal even voor de hand liggend. Onze hoofdpersoon, Clara (Interstellarï¿ 1/2 (TM)’s Mackenzie Foy), is bedoeld om lessen te leren over en de verschillen tussen vertrouwen en verantwoordelijkheid en bedrog door middel van deze reis moet ze zich verbinden tot het voltooien van op haar eigen en hoewel dit kan voelen als vreselijk afgezaagd lessen, er is iets te zeggen voor het feit dat soms alles wat mensen voor u hoeft te doen is vertrouwen in jezelf en sterk vasthouden aan je idealen. Het is in dit opzicht dat het moeilijk is om echt hard neer te komen op The Nutcracker and the Four Realms. Het feit dat de film begint sterk genoeg en in eerste instantie voelt alsof het zou kunnen worden zo meeslepend als de zeer dure digitale effecten en fantastische sets maken het lijken te zijn al heel snel devolueert in een stilted verhaal dat vaak tijden voelt alsof het ook nog moet uitwerken van de plot. In plaats van de moeite te doen om uit te zoeken hoe het verhaal zich op een natuurlijke manier zou kunnen ontwikkelen en een resolutie te vinden die de eerder genoemde thema’s zou kunnen benadrukken, haast het zich in plaats daarvan door de beats van een afgedankt YA script om een ondermaatse en lackadaisical finale te bereiken.Morgan Freeman heeft hier misschien (misschien) een dag� 1/2(TM) werk in zitten en Helen Mirren komt nauwelijks aan bod. Hetzelfde geldt voor Eugenio Derbez en Richard E. Grant die massaal worden verspild als bijrollen, terwijl Keira Knightley een (gewaagde?) keuze maakt met die stem. Meer Matthew Macfadyen in dingen, alsjeblieft. Het hele Russische nestpop-concept met echte mensen was ook een cool idee en dit soort stukjes en het ontbreken ervan in de derde akte wijzen erop dat Joe Johnston’s (October Sky, Captain America: The First Avenger) re-shoots misschien iets uitgebreider zijn geweest dan routine re-shoots.#ReleaseTheHallströmCut

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *