Een groep hippies begroet de zonsopgang met muziek vanaf een heuveltop in San Francisco op 6 oktober 1967.
▲
Mensen waren gecharmeerd van “Hair” omdat het anders durfde te zijn.
Hair”, dat in mei 1968 op Broadway werd uitgebracht na een baanbrekende zes weken durende off-Broadway-operatie in de herfst daarvoor, was de eerste van de mainstream rockmusicals, die baanbrekend was door de openhartige verwijzingen naar seks en drugs en een slotscène in de eerste akte waarin de cast volledig naakt verscheen.
Haar weerspiegelde een jeugdiger wereldbeeld en verspreidde positieve vibes die de overtuiging uitstraalden dat de op handen zijnde maatschappelijke veranderingen de wereld beter zouden maken. Haar werd een Broadway-kaskraker en een cultureel fenomeen dat leidde tot een miljoen verkochte originele castopname en een nummer 1-song in de popcharts voor de 5e dimensie, merkt History Channel op.
Die hit, “Aquarius/Let the Sunshine In,” gutst over de wereld die aankomt bij het “aanbreken van het Watermantijdperk”, wat een strijdkreet en ereteken werd voor de door jongeren geleide culturele revolutie, waarbij de leden een nieuw tijdperk van vrede, liefde en licht verkondigden dat verder ging dan het toenmalige Vissentijdperk.
Weinig mensen, toen of nu, begrepen de openingszin van “Aquarius/Let the Sunshine In” volledig: “Als de maan in het zevende huis staat en Jupiter op één lijn met Mars, dan zal vrede de planeten leiden en liefde de sterren.”
Het was niet de bedoeling van de tekstschrijvers om het liedje al te letterlijk te nemen, want Jupiter en Mars staan vaak op één lijn en de maan reist astrologisch gezien één keer per dag door het zevende huis.
Het aanbreken van een nieuw tijdperk, vooral een dat verbonden is met het meest vrijdenkende van de dierenriemtekens, klinkt gewoon cool en belangrijk, ook al betwisten veel astrologen vandaag of we het Watermantijdperk zijn binnengetreden. Theorieën over die komst variëren van 2062 tot voorbij het jaar 2525 (als de mens dan nog leeft). De Internationale Astronomische Unie, die in 1930 de grenzen van de sterrenbeelden heeft gestandaardiseerd, en gerenommeerde astronomen als de Belg Jean Meeus zeggen dat de maartnachtevening rond 2597 zal overgaan in het sterrenbeeld Waterman (de dageraad van de Waterman).
Het punt is waarschijnlijk betwistbaar, want “Hair” en het aanstekelijke openingslied hebben ertoe bijgedragen dat het Watermantijdperk een bepalende en blijvende term is geworden voor de nieuwe manier van denken aan het eind van de jaren zestig — het klinkt proactiever en is moeilijker te verwerpen dan bijvoorbeeld “hippie.”
Dat alles bij elkaar laat de zon binnen.