Tubal Ligation is een chirurgische ingreep die zwangerschap permanent voorkomt. Het wordt ook wel “afgebonden eileiders” genoemd en bestaat uit het doorsnijden of afsluiten van de eileiders. Hierdoor kan de eicel niet meer van de eierstok naar de baarmoeder reizen, zodat bevruchting en innesteling niet kunnen plaatsvinden.
De Tubal Ligation Procedure
Tubal ligation is een relatief eenvoudige ingreep. De ingreep kan op elk moment worden uitgevoerd, ook direct na de bevalling, en veel vrouwen geven er de voorkeur aan de ingreep te laten plaatsvinden als onderdeel van een keizersnede.
Bij een standaard eileiderverwijding wordt algehele anesthesie of een ruggenprik toegediend. Als de operatie geen deel uitmaakt van een keizersnede, maakt de chirurg twee kleine incisies in de buik en brengt hij een kleine camera in op het uiteinde van een buis, een laparoscoop. De buik wordt dan opgeblazen met gas, waardoor een beter zicht en toegang mogelijk zijn. De chirurg snijdt de eileiders door of schroeit ze dicht en klemt ze af.
Een andere vorm van eileiderafsluiting is de “hysteroscopische eileiderafsluitingsprocedure”, die zonder verdoving en poliklinisch kan worden uitgevoerd. Een hysteroscopische afsluiting van de eileiders wordt via de baarmoederhals uitgevoerd en bestaat uit het inbrengen van spoelen in de eileiders in plaats van ze door te snijden of dicht te schroeien.
Post-Op Recovery After Tubal Ligation
Na een eileiderafsluiting kunnen vrouwen meestal op dezelfde dag als de operatie naar huis. Door de effecten van de anesthesie zal een familielid of vriend echter moeten helpen met rijden en de patiënt thuis wegwijs maken.
In de dagen na de eileiderafsluiting is het heel belangrijk dat het lichaam de tijd krijgt om te genezen. Vaak is er plaatselijke buikpijn rond de incisies, waarvoor de arts pijnstillers kan voorschrijven, en sommige vrouwen kunnen last hebben van kramp, duizeligheid, vermoeidheid, een opgeblazen gevoel, gasvorming of schouderpijn.
Vrouwen moeten contact opnemen met hun arts als ze een temperatuur van 100,4° F of hoger hebben, als ze pijn en/of bloedingen of afscheiding uit de incisieplaats hebben die 12 uur na de operatie aanhouden of toenemen, of als ze flauwvallen.
Vrouwen kunnen vrijwel onmiddellijk na de operatie hun normale activiteiten hervatten, tenzij er andere factoren zijn, zoals herstel na een keizersnede, maar als de eileiderafsluiting samen met de bevalling wordt uitgevoerd, hoeft het verblijf in het ziekenhuis niet langer te duren. Zwaar tillen en geslachtsgemeenschap moeten tot twee à drie weken na de operatie worden uitgesteld om een volledig herstel te garanderen.
Als de eileiders zijn afgebonden met de laparoscopische methode, hoeven er geen verdere tests te worden uitgevoerd om de werkzaamheid te garanderen en kunnen vrouwen andere vormen van geboortebeperking onmiddellijk staken. Als de eileiders echter via een hysteroscopische afsluiting van de eileiders zijn afgebonden, moeten vrouwen drie maanden lang voorbehoedsmiddelen blijven gebruiken. Na drie maanden wordt met een hysterosalpingogram bevestigd dat de ingreep doeltreffend was.
Voordelen en risico’s van een eileiderafsluiting
Eileiderafsluiting is een veelvoorkomende ingreep met weinig risico’s die permanente anticonceptie mogelijk maakt. Bij vrouwen die zeker weten dat ze toekomstige zwangerschappen willen voorkomen, is de ingreep voor ongeveer 95 tot 99 procent effectief, hoewel de percentages variëren naargelang het type operatie dat wordt uitgevoerd. Baarmoederontsteking heeft ook als bijkomend voordeel dat het risico op eierstokkanker vermindert. Daarom kunnen sommige vrouwen met een voorgeschiedenis van eierstokkanker ervoor kiezen hun eileiders te laten afbinden als preventieve maatregel tegen de ziekte.
Tubal ligation wordt niet aanbevolen voor vrouwen die niet absoluut zeker zijn dat ze de toekomstige zwangerschappen willen voorkomen. In sommige gevallen is het mogelijk de ingreep ongedaan te maken, maar dat is duur en de bevruchtingspercentages zijn vaak lager, zodat In Vitro Fertilisatie (IVF) nodig kan zijn. Er is ook een lichte toename van buitenbaarmoederlijke zwangerschappen na een tuba ligatie en de procedure biedt geen bescherming tegen seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s).
Tuba ligatie is niet voor iedereen een geschikte vorm van sterilisatie. Vrouwen die al eerder een buikoperatie hebben ondergaan, suikerziekte hebben of zwaarlijvig zijn, hebben vaak een groter risico op complicaties als gevolg van het afbinden van hun eileiders. Vrouwen moeten hun opties met de arts bespreken om te beslissen of de operatie voor hen geschikt is.
Een relatief zeldzame maar ernstige complicatie van een eileiderafsluiting is een aandoening die Post Tubal Ligation Syndrome (PTLS) wordt genoemd. PTLS treedt op wanneer de bloedtoevoer naar de eierstokken wordt beschadigd tijdens de operatie om de eileiders af te sluiten. Het gevolg van PTLS is een aanzienlijke daling van de productie van de hormonen oestrogeen en progesteron. Dit kan blijvende gevolgen hebben voor de gezondheid, waaronder symptomen die lijken op die van de menopauze. Vrouwen van in de 20 blijken een groter risico te lopen op PTLS dan vrouwen die in de 30 of 40 een eileiderafsluiting hebben ondergaan.
Bijwerkingen van een eileiderafsluiting
Veel vrouwen maken zich zorgen over bijwerkingen na een eileiderafsluiting. Over het algemeen zijn deze zeldzaam of blijken ze verband te houden met andere zaken dan de operatie.
Ongeplande en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen
Zwangerschap, of het mislukken van de eileiderafsluiting, is een mogelijke ongewenste bijwerking van de ingreep. Vrouwen bij wie de eileiders zijn afgebonden, hebben iets meer kans op buitenbaarmoederlijke zwangerschappen dan andere vrouwen. Uit onderzoek van de Centers for Disease Control and Prevention in de VS blijkt dat ongeveer één op de 200 vrouwen zwanger wordt na het afbinden van de eileiders. Daarvan zullen minder dan zeven op de 1000 zwangerschappen buitenbaarmoederlijk zijn, maar dat aantal is nog steeds hoger dan het aantal buitenbaarmoederlijke zwangerschappen bij niet-gesteriliseerde vrouwen. Onderzoek uitgevoerd over een periode van acht tot veertien jaar door de U.S. Collaborative Review of Sterilization en gepubliceerd in 2015 toonde aan dat zwangerschap gebeurde bij slechts 143 van de 10.685 (1,33%) onderzochte vrouwen. Vrouwen die jonger waren dan 30 jaar toen ze de procedure ondergingen, hadden een hoger uitvalpercentage.
Post-Tubal Ligation Syndrome (PTLS)
Post-Tubal Ligation Syndrome (PTLS) is een cluster van gerapporteerde symptomen die zware of ontbrekende menstruaties, hormonale problemen, of problemen die de menopauze kunnen nabootsen, omvatten. Het bestaan ervan blijft controversieel onder artsen en onderzoekers. Vrouwen die PTLS melden, noemen bijwerkingen als opvliegers, hevige menstruaties, stemmingswisselingen, angst, depressie, slaapproblemen, vermoeidheid, mentale “mist” of verwarring, en vaginale droogheid, onder andere.
Sommige artsen denken dat een verlies van bloedtoevoer naar de doorgesneden eileiders de schuldige is, terwijl anderen suggereren dat vrouwen die voor de operatie anticonceptiepillen gebruikten, meer kans hebben om PTLS te ervaren. Zij ondervinden eerder symptomen van het stoppen met de anticonceptie, dan het resultaat van de chirurgische ingreep. Dr. Stephen L. Corson, professor aan de Thomas Jefferson University en het Women’s Institute in Philadelphia, heeft een studie uitgevoerd waarin hij de hormoonspiegels vergeleek van vrouwen die een eileiderafbinding hadden ondergaan met vrouwen die deze ingreep niet hadden ondergaan. Hij vond geen significante verschillen in de hormoonspiegels van de groepen, wat erop wijst dat de eierstokken geen schade ondervinden van een eileideroperatie. Ook andere studies, waaronder een van de American Society for Reproductive Medicine, konden het bestaan van PTLS niet aantonen.
Toekomstige hysterectomie
Een andere bijwerking die vrouwen kan verontrusten, is het gerapporteerde verband tussen een eileiderafsluiting en het risico op een toekomstige hysterectomie. Klinische studies gepubliceerd in het Journal of Obstetrics and Gynecology tonen een statistisch kleine toename van hysterectomieën bij gesteriliseerde vrouwen in de V.S. De onderzoekers veronderstelden dat dit te wijten was aan de lagere drempel van gesteriliseerde vrouwen om een hysterectomie te ondergaan, eerder dan aan de aanwezigheid van andere factoren. American Family Physician wijst erop dat het aantal hysterectomieën in de VS hoger is dan in de rest van de wereld. Zij stellen: “Voor vrouwen die voor hun dertigste zijn gesteriliseerd, is een plausibel biologisch effect van sterilisatie op het risico van hysterectomie onwaarschijnlijk.” Bevindingen uit studies in andere landen melden niet hetzelfde verhoogde risico op hysterectomie na een eileiderafsluiting als in de VS.
Eierstok- of borstkanker?
Vrouwen die een eileiderafsluiting overwegen, kunnen zich zorgen maken over een verhoogd risico op eierstok- of borstkanker, of een verhoogd risico op andere ziekten. In de Collaborative Review werd echter een daling vastgesteld van het aantal gevallen van eierstokkanker bij patiënten die een eileideroperatie ondergingen, zowel in de VS als in andere landen, en er werd geen verband gevonden tussen borstkanker en eileiderafsluiting. Ook het aantal gevallen van bekkenontstekingsziekten daalde bij vrouwen bij wie de eileiders waren afgebonden. Wanneer abcessen van de bekkenontsteking optreden, hoefden minder gesteriliseerde patiënten in het ziekenhuis te worden behandeld dan hun niet-gesteriliseerde tegenhangers.
Regretting the Decision
Regretting is misschien wel de bijwerking van een eileiderafsluiting die vóór de operatie het meest wordt besproken door vrouwen en hun artsen. Veel voorkomende factoren die in verband worden gebracht met spijt zijn, volgens het rapport in American Family Physician, een jonge patiënte en onvoorspelbare levensgebeurtenissen. Ook de druk van echtgenoten, artsen, familieleden en anderen is van invloed op de vraag of een vrouw spijt heeft van haar beslissing tot permanente geboortebeperking door een eileiderverwijdering.
Tubal Ligation vs. Vasectomy
Het mannelijke equivalent van een eileiderverwijdering is een vasectomie. Bij een vasectomie wordt de zaadleider doorgesneden, zodat er geen sperma vrijkomt. Net als een eileiderafsluiting is een vasectomie een permanente vorm van sterilisatie. Een vasectomie is een veilige medische ingreep met een herstelperiode van slechts enkele dagen. De ingreep is voor 99% doeltreffend om zwangerschappen te voorkomen en heeft geen seksuele bijwerkingen. Een vasectomie beschermt echter niet tegen SOA’s.
In de Verenigde Staten komt een eileiderverwijdering vaker voor dan een vasectomie, maar een vasectomie is meestal goedkoper dan een eileiderverwijdering en heeft nog minder complicaties.
Als je een vaste relatie hebt en zeker weet dat je in de toekomst geen kinderen wilt, moet je de voor- en nadelen van een eileiderverwijdering of een vasectomie afwegen. De risico’s voor elke persoon en hun persoonlijke medische geschiedenis moeten zorgvuldig worden afgewogen.
Kiezen voor een eileidersluiting
De keuze voor een eileidersluiting is een persoonlijke beslissing die zorgvuldig moet worden overwogen. Voor vrouwen die zeker weten dat ze in de toekomst geen kinderen willen en volledige controle willen hebben over hun reproductieve gezondheid, is het laten afbinden van hun eileiders een veilige en effectieve optie.
Als je vragen hebt over of een eileiderafsluiting geschikt is voor jou, neem dan vandaag nog contact op met Kansas City ObGyn op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. of 913-948-9636.