De ventrale lichaamsholte is een menselijke lichaamsholte die zich in het voorste (frontale) aspect van het menselijk lichaam bevindt. Zij bestaat uit de borstholte en de buik- en bekkenholte. De buikholte wordt verder onderverdeeld in de buikholte en de bekkenholte, maar er is geen fysieke scheiding tussen beide. In de buikholte bevinden zich de spijsverteringsorganen, in de bekkenholte de urineblaas, de inwendige voortplantingsorganen en het rectum.
Er zijn twee methoden om de buik- en bekkenholte te verdelen. De klinische methode, die wordt gebruikt door artsen en verpleegkundigen, maakt gebruik van vier secties die kwadranten worden genoemd. Dit zijn het rechter bovenkwadrant, het linker bovenkwadrant, het rechter onderkwadrant en het linker onderkwadrant. De richtingstermen verwijzen naar rechts en links van het model, niet naar de kijker. Artsen gebruiken de kwadrantenmethode omdat organen in werkelijkheid beweeglijk zijn en bewegen wanneer de patiënt in verschillende posities ligt.
De tweede methode voor het verdelen van de buik- en bekkenholte geniet de voorkeur van anatomisten. Deze methode verdeelt de holte in negen regio’s. De regio’s zijn de linker en rechter hypochondriacale regio, zo genoemd omdat ze onder de ribben liggen; de epigastrische regio die ongeveer de plaats is waar de maag zich bevindt tussen de hypochondriacale regio’s; de rechter en linker lumbale regio die de navelstreek flankeren (die de navel omgeeft), de rechter en linker iliacale en inguinale regio’s waar de heupen zich bevinden, en de hypogastrische/pubische regio, die tussen de heupen ligt.
De borstholte wordt door het diafragma gescheiden van de buik- en bekkenholte. De borstholte is verder verdeeld in de borstholte, die de longen bevat, en het superieure mediastinum, dat de pericardholte (hartholte) omvat.
De organen in de ventrale lichaamsholte worden de ingewanden genoemd.