Verboden (wat zijn het, soorten en voorbeelden)

Wat zijn werkwoorden?

In onze taal zijn er woorden die we gebruiken waarvan we de reden niet weten. Dit gebeurt in het geval van werkwoorden. Als we mensen vragen aan te geven wat de werkwoorden zijn, zullen er waarschijnlijk maar weinigen zijn die dat kunnen. Onze taal kennen is zeer belangrijk omdat het de taal is waarmee wij communiceren. Werkwoorden zijn eenvoudige woorden die we dagelijks gebruiken en die worden gebruikt om een actie uit te drukken die het onderwerp uitvoert.

Bij het gebruik van werkwoorden moet er altijd een overeenkomst zijn tussen de werkwoorden en het onderwerp, zowel in persoon als in aantal.Werkwoorden worden ook wel de kern of het belangrijkste deel van het predicaat genoemd. Werkwoorden kunnen bovendien samengaan met aanvullingen die nog meer informatie kunnen geven over hoe de actie die het onderwerp uitvoert, verloopt.

Er zijn persoonlijke werkwoorden en niet-persoonlijke werkwoorden. De eerste zijn die welke in een bepaalde werkwoordstijd worden vervoegd. Dat wil zeggen dat het moet overeenstemmen met het nummer en de persoon waarover gesproken wordt. In het geval van de niet-persoonlijke, zijn het die vormen die geen vervoeging hebben.

Modi en werkwoordstijden

Er zijn slechts drie werkwoordsvormen in onze Spaanse taal, die hieronder worden genoemd:

• Indicatief: Het is de vorm waarin echte informatie wordt uitgedrukt. Ze komen het meest voor in zinnen die niet ondergeschikt zijn. Zoals bijvoorbeeld:
• Ik eet elke dag sapjes en rijst als lunch.
• Subjunctief: Het is degene die dient om enige informatie van het virtuele type te geven. Dat wil zeggen dat het niet specifiek is, dat het niet geverifieerd kan worden. Zij worden gewoonlijk voorgesteld na een ontkennende zin en na een bijzin. Bijvoorbeeld: ik denk niet dat ik vandaag sap en rijst als lunch neem.
• Imperatief: Dit type werkwoordsvorm wordt gebruikt om een direct bevel of verzoek uit te drukken. Deze hebben geen verschillende werkwoordstijden zoals in het geval van de aanvoegende of aanwijzende wijs. Het laat slechts twee variabelen toe, de negatieve en de bevestigende. Bijvoorbeeld: Geef me meer water, alsjeblieft.

Wat betreft de werkwoordstijden kunnen we zeggen dat het de tijd is die zegt op welk moment de actie wordt uitgevoerd. In het Spaans zien we dat de werkwoordstijden in de tijden subjunctief en indicatief zijn en enkelvoudig of samengesteld kunnen zijn.

In het geval van de enkelvoudige tijden hebben ze maar één werkwoord. Bijvoorbeeld: rond negen uur, zoek ik je op als ik uit de studie kom.

In de samengestelde zie je dat het bestaat uit een paar werkwoorden waarbij er een hulpwerkwoord is dat vervoegd wordt met het hoofdwerkwoord. Voorbeeld:

Ik had lunch om negen uur vandaag, Carlos neemt je mee als hij uit de klas is.

Omdat het een regelmatige vervoeging is, zijn er drie werkwoorden die als model worden beschouwd, namelijk amar, temer en partir.

Typen werkwoorden

• Eenvoudige werkwoorden: In alle mogelijke gevallen is dit type werkwoord het werkwoord dat deel uitmaakt van de kern van het predicaat.

Voorbeeld: openen, springen, aanraken, afdalen, eten, springen, klimmen, klimmen.

• Aanwijzende werkwoorden: Dit zijn de werkwoorden die dagelijks worden gebruikt en die worden gebruikt om alle handelingen uit te drukken die we verrichten. Er is geen vaste regel voor deze werkwoorden, maar ze kunnen worden aangepast aan de tijd, de persoon en de vorm waarin ze worden vervoegd.

Voorbeeld: In het geval van het werkwoord correr, in de tegenwoordige tijd zou het corro zijn.

• Copulatieve werkwoorden: Dit zijn werkwoorden die gebruikt worden als copula of, met andere woorden, als een schakel tussen het onderwerp en wat erover gezegd wordt.

Bijvoorbeeld: Het sap is koud, De baby is mooi, De vrouw huilt.

• Overgankelijke werkwoorden: Deze worden ook wel overgankelijke werkwoorden genoemd en zijn werkwoorden die een lijdend voorwerp hebben. In deze werkwoorden gaat men over naar een of andere handeling of een ander wezen dan waarover in de zin gesproken wordt.

Bij voorbeeld: Ernesto is zijn huiswerk aan het leren, ik kan een liedje voor hem zingen.

• Intransitieve werkwoorden: Dit zijn werkwoorden die geen lijdend voorwerp hebben, alleen in sommige gevallen. Bij het gebruik van deze werkwoorden wordt de actie niet doorgegeven aan een ander wezen.

Bijvoorbeeld: Ik ga vroeg weg, De jongen gaat naar huis.

• Onregelmatige werkwoorden: De werkwoorden die gebruikt worden op die momenten dat we moeten vervoegen in een stemming of tijd door de stam van het werkwoord zelf te modificeren.

Bijvoorbeeld: Ser, somos, fuimos. Gobernar en gobierno. Afleiden en afleiden.

• Complexe werkwoorden: Deze zijn samengesteld uit meer dan één woord. Daarnaast worden ook parasynthetische werkwoorden tot dit type gerekend, namelijk werkwoorden die worden gebruikt met een achtervoegsel en een voorvoegsel.

Bijvoorbeeld: Hondo en ahondar. Ernstig en verergeren. Los en los.

Andere indelingen van werkwoorden

Andere indelingen van werkwoorden zijn de volgende:

• Subjunctieve werkwoorden: Die een actie op een hypothetische manier benoemen. Voorbeeld: Dat ik het had moeten weten, Dat ik het had moeten weten, Dat ik het had moeten weten.
• Imperatieve werkwoorden: Die een specifiek en direct bevel of bevel geven. Voorbeeld: Rennen! Lopen! Studeren! Baden! Hé!
• Infinitieve werkwoorden: Werkwoorden die een actie uitdrukken en eindigen op “er”, “ar”, of “ir”. Bijvoorbeeld: liefhebben, lopen, rennen, eten, spelen, slapen, woeden, willen, lezen, manipuleren, denken, oefenen.
• Hulpwerkwoorden: Dit zijn werkwoorden die samen met de verschillende werkwoordsvormen nieuwe samengestelde vormen vormen, zoals werkwoordelijke perifrasis en passieve stem. Voorbeeld: Als ik dat had gegeten, zou ik hier niet zijn. Toen ik het einde begreep, ben ik gestopt met kijken naar de film.
• Defecte werkwoorden: Dit zijn werkwoorden die een beperkt verbuigingsparadigma hebben, wat betekent dat hun vervoeging niet volledig is. Bijvoorbeeld: Acaecer, atardecer, nevar, granizar en blandir.
• Over
• Laatste berichten

Adriana Anton is afgestudeerd in Economie aan de UNES Universiteit, maar ook een fan van alles wat met leren te maken heeft. Momenteel bezig met een PhD in Neurale Psychologie.



Laatste berichten door Adriana Anton (bekijk alle)

.