Het leven met een hond is altijd interessant – je kunt je verheugen op een dag vol verrassingen, kattenkwaad en soms zelfs hartzeer. Naarmate de dagen verstrijken hebben huisdieren de neiging om aan je te groeien en daarom kan het voor de eigenaar een hartverscheurende ervaring zijn om ze te zien lijden aan een of andere kwaal.
Voor hondenliefhebbers is het afscheid van hun hond een gevreesde nachtmerrie. Om een dergelijke situatie te voorkomen, moet u goed voor uw huisdier zorgen en ervoor zorgen dat het een gezond leven leidt. Bent u ooit de term gastric dilation volvulus, beter bekend als GDV, bij honden tegengekomen? Als u een hondeneigenaar bent en nog nooit zo’n term bent tegengekomen, prijs uzelf dan gelukkig, want het is een levensbedreigende hondenkwaal als deze niet op tijd wordt ontdekt.
Wat is Gedraaide maag bij honden?
Gedraaide maag, of maagdilatatie-volvulus (GDV), is een aandoening die honden treft. Beter bekend als maagtorsie of bloat, is het een aandoening waarbij de maag van uw hond verwijdt, draait of gedraaid raakt rond de korte as. Het is een veel voorkomende hondenkwaal, maar kan het leven van uw huisdier in gevaar brengen, als de diagnose niet wordt gesteld terwijl het nog in de beginfase is en als het niet goed wordt behandeld.
Deze aandoening treedt op wanneer de maag van een hond uitzet als gevolg van de vulling met vloeistof, gas of voedsel. De uitgezette maag veroorzaakt druk op het middenrif en de andere organen. In veel gevallen is waargenomen dat de maag van de hond licht wordt en kan draaien of verdraaien. In zo’n vreselijke situatie raakt het bloed gevangen in de maag en kan niet terugstromen naar het hart of naar een ander deel van het lichaam.
Het is gevaarlijk voor uw hond omdat het het dier in een shock kan brengen. Door de ongelijke bloeddoorstroming zal de situatie bovendien met de minuut verergeren, met een langzame dood als gevolg.
Wat gebeurt er als de maag van uw huisdier opgeblazen lijkt?
Als gevolg van het draaien van de maag of een opgeblazen gevoel kunnen verschillende noodsituaties ontstaan, zoals schade aan het cardiovasculaire systeem, verhoging van de druk in de buik en progressieve zwelling van de maag.
Een andere situatie kan een verminderde perfusie zijn, wat betekent dat het proces van het leveren van voedingsstoffen aan andere delen van het lichaam via het bloed wordt belemmerd. Onvoldoende perfusie kan leiden tot orgaanfalen en daaropvolgende cellulaire schade. Een opgeblazen gevoel maakt het voor de hond moeilijk om goed te ademen. Het kan ook leiden tot een scheur in de wand van de maag van de hond.
Wat veroorzaakt GDV?
Hoewel de exacte oorzaak van GDV nog onbekend is, zijn enkele van de meest waarschijnlijke oorzaken van deze aandoening genetica, de fysiologie van de hond en de omringende omgeving. Honden met een erfelijke GDV geschiedenis zijn bijvoorbeeld vatbaarder voor het krijgen van deze aandoening. Ook honden van reuzenrassen lopen een hoger risico op GDV, met name de diepborst rassen zoals de Duitse Dog en de Duitse Herder.
Echter zijn er ook meldingen van puppies die getroffen zijn door een maagtorsie, hoewel het risico toeneemt met de leeftijd. Studies tonen aan dat overmatige inname van voedsel en water, vertraagde stoelgang of maaglediging en overmatige activiteit na het eten enkele oorzaken zijn die kunnen leiden tot een opgeblazen maag.
Diagnose van Gastric Dilation Volvulus (GDV)
Imaging technieken, zoals röntgenfoto’s van de buik, is de primaire methode om een maagtorsie te diagnosticeren. Analyse van urine en het testen van de concentratie van lactaat in het plasma zijn andere methoden die kunnen helpen om deze aandoening te diagnosticeren.
Symptomen van maagtorsie
Nerveus gedrag, buikpijn, depressie en zwelling zijn typische symptomen die geassocieerd worden met maagtorsie. De hond kan overmatig kwijlen, rusteloos zijn en de neiging vertonen om te braken in de vorm van droogzwoegen.
De meest voorkomende symptomen zijn echter:
- Opgeblazen buik
Een hond die aan een maagtorsie lijdt, heeft een harde, opgezwollen en uitgezette buik. Bij een hond van een groot ras of bij een hond met een zware borstkas blijft dit symptoom echter vaak onopgemerkt omdat de maag achter de ribbenkast ligt. Bovendien is dit symptoom bij honden met overgewicht en een harige vacht misschien helemaal niet zichtbaar.
- Onproductief kokhalzen
Onproductief kokhalzen betekent overgeven zonder dat er iets uitkomt. Honden die lijden aan GDV kunnen vaak tekenen van onproductief kokhalzen vertonen. Soms komt er een kleine hoeveelheid water of zelfs grote hoeveelheden dik, draderig speeksel uit.
- Pacing en rusteloosheid
Dit zijn twee van de vroegste tekenen van een maagtorsie. De hond voelt zich ongemakkelijk en kan zich niet rustig houden als gevolg van deze kwaal. Hij is aan het sterven. Maar na verloop van tijd maakt deze rusteloosheid plaats voor wankelen, een verminderd reactievermogen en de daaropvolgende dood.
- Excessief kwijlen
Wanneer een hond lijdt aan GDV, kwijlt hij overmatig. Hij kan ook met zijn lippen smakken. Beide symptomen worden geassocieerd met misselijkheid die de hond lijdt als gevolg van deze maagaandoening.
- Staan met gestrekte nek en ellebogen naar buiten
Dit gedrag is een poging van de hond om zijn ademhalingsprobleem te verlichten dat optreedt als gevolg van zijn opgeblazen maag. De snel opgezwollen maag van de hond staat niet toe dat de longen uitzetten. Daarom vindt de hond het moeilijk om te ademen en probeert elke mogelijke truc om gemakkelijk te kunnen ademen. Met de ellebogen naar voren en de nek gestrekt, probeert de hond de beschikbare ruimte voor de longen in de borstholte te vergroten.
- Dyspnoe
Dyspnoe betekent moeizame ademhaling. Het duidt op een snelle, zware en moeilijke ademhaling bij honden die aan GDV lijden. Een onevenwichtige zuur/base-huishouding en stofwisselingsafwijkingen, die in het lichaam van de hond optreden, geven aanleiding tot deze ademhalingsstoornis.
- Tachycardie
Tachycardie betekent extreem snelle hartslag. Dit is een gevolg van de pijn en het leed dat een hond ondervindt als gevolg van GDV. De abnormale bloedstroom in het lichaam van de hond is er de oorzaak van dat hij lijdt aan een zware en snelle ademhalingsstoornis.
- Verlengde CRT (capillary refill time) en bleek slijmvlies
De kleur van de weefsels boven de tanden van de hond is volgens deskundigen meestal een indicatie voor de gezondheid en functie van de bloedsomloop van de hond. Als deze weefsels hun roze kleur hebben verloren of bleek zijn geworden, dan moet de hond naar de dierenarts worden gebracht. Een andere gebruikelijke praktijk is de weefsels te controleren door er een tijdje op te drukken. Als het meer dan twee seconden duurt voordat de kleur terugkomt, kan dit wijzen op een probleem.
- Inzakking
Het laatste en meest ongelukkige symptoom van een maagtorsie is misschien wel het ineenzakken van de hond. Er kunnen duizend andere redenen zijn waarom een hond in elkaar zakt, maar als het komt door een opgeblazen maag, kan het te laat zijn om de hond te behandelen. Elke minuut die voorbijgaat verergert de situatie en er moet onmiddellijk een dierenarts worden ingeschakeld.
Behandeling
Het optreden van GDV moet met de grootst mogelijke ernst worden behandeld. Het is niet iets waarmee je kunt experimenteren en huismiddeltjes kunt proberen om je hond van de kwaal af te helpen. GDV kan niet thuis worden behandeld. Als een hond lijdt aan een opgeblazen gevoel in de maag, probeer dan geen orale medicatie, want dat zal het probleem alleen maar verergeren. Bovendien kan het innemen van een oraal geneesmiddel de longen van de hond doen opzwellen. De kans bestaat dat u door uw huisdier gebeten wordt omdat het extreme angst en ongemak ervaart.
GDV kan een hond in korte tijd doden. Stel de behandeling niet uit en breng de hond onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde dierenarts. De hond in nood moet eerst worden gestabiliseerd, en daartoe kan het toedienen van IV-vloeistoffen en zuurstoftherapie de eerste stap zijn.
De dierenarts richt zich meestal op het vrijmaken van de ophoping van gassen in de maag van de hond. Daarom zal het inbrengen van een buis door de slokdarm en in de maag helpen bij de procedure. Om achtergebleven etensresten te verwijderen, kan water in en uit de maag worden gespoeld. In veel gevallen brengen dierenartsen een naald rechtstreeks in de maag in om de gassen te laten ontsnappen. In beide gevallen gebruiken dierenartsen meestal algehele anesthesie.
Een operatie is nodig om de maag te ontwarren. Tijdens de operatie zal ook de gezondheid van de omliggende organen worden beoordeeld. Zodra de gassen zijn vrijgemaakt en de maag in zijn oorspronkelijke positie is teruggedraaid, wordt hij permanent aan de buikwand vastgemaakt. Dit is om te voorkomen dat de maag verdraait, mocht de hond in de toekomst weer last krijgen van een opgeblazen gevoel. Na de operatie wordt de hond geobserveerd wat betreft zijn algemene gezondheid en eetgewoonten.
Preventie
Volgens dierenartsen zijn grote maaltijden, gevolgd door zware oefeningen waarschijnlijk de meest voorkomende oorzaak van een maagtorsie. Geef uw hond kleinere porties en vermijd oefeningen na de maaltijd. Geef uw hond de tijd om zijn voedsel te verteren. Zorg voor een gezond dieet dat een goede spijsvertering bij uw hond bevordert.
Honden hebben de neiging om snel te eten. Leer uw hond langzaam te eten om een opgeblazen gevoel in de maag te voorkomen. Als u meer dan één hond heeft, probeer ze dan in aparte voerbakken te voeren, want door de angst voor concurrentie gaat uw hond sneller eten. Laat uw hond niet veel water drinken tijdens het voeren, omdat dit het risico op een maagtorsie vergroot.
Gerelateerd bericht: Hondenkommen
Eindwoord
Gastrische dilatatie volvulus is een levensbedreigende kwaal voor honden. Dat gezegd hebbende, als uw hond symptomen vertoont van een opgeblazen maag, raak dan niet in paniek. Raadpleeg onmiddellijk uw dierenarts en probeer in geen geval uw hond met huismiddeltjes te behandelen. U kunt en mag een maagtorsie niet zelf behandelen.