Anemie is tegenwoordig een gebruikelijke ziekte en kan worden bestreden door verpleegkundige diagnose voor anemie. Het is een effectieve remedie en redt de patiënt van vele andere ernstige aandoeningen. Bloedarmoede is een aandoening waarbij de productie van rode bloedcellen in het lichaam niet aan de behoefte voldoet. Rode bloedcellen maken een groot deel uit van het PCV (packed cell volume) van het bloed, en hun functie is het vervoeren van zuurstof naar de weefsels. Ze hebben een rood pigment in hun cytoplasma, hemoglobine genaamd. Dit pigment is een zuurstofdrager en voornamelijk verantwoordelijk voor de gasuitwisseling op weefselniveau. In een anemische patiënt worden minder rode bloedcellen geproduceerd en wordt er niet genoeg zuurstof aan de weefsels geleverd. Dit leidt tot hypoxie en als deze toestand langere tijd onbehandeld blijft, ontstaat necrose.
Effecten van bloedarmoede:
Anemie kan verschillende effecten veroorzaken, variërend van bleekheid en vermoeidheid tot ernstige problemen zoals hartfalen. De belangrijkste effecten zijn:
– Vermoeidheid
– Duizeligheid – zwakte bij anemische patiënt veroorzaakt duizeligheid.
– Kortademigheid – Als gevolg van hypoxie lijdt patiënt aan een kortademige ademhaling.
– Aritmie (onregelmatige hartslag)
– Slechte zwangerschapsuitkomsten- tijdens de zwangerschap kan bloedarmoede leiden tot schade aan de foetus en het normale geboorteproces beïnvloeden. Andere complicaties kunnen zich voordoen als er geen verpleegkundige diagnose van bloedarmoede wordt gesteld.
– Dementie (geheugenverlies) – als bloedarmoede lange tijd onbehandeld blijft, veroorzaakt het geheugenverlies en andere ernstige problemen.
– Coronaire aandoeningen – dit is het ernstigste gevolg van bloedarmoede. Als er minder rode bloedcellen in het lichaam zijn, krijgen de hartcellen niet voldoende zuurstof. Als gevolg daarvan ontstaan hartklachten.
– Beroerte- Beroerte wordt veroorzaakt door onvoldoende bloedtoevoer naar de hersencellen.
Oorzaken van bloedarmoede:
Er zijn veel factoren die bloedarmoede kunnen veroorzaken. De meest voorkomende zijn:
– Tekort aan ijzer- ijzer is het hoofdbestanddeel dat wordt gebruikt voor de aanmaak van bloedcellen. Een tekort hieraan verlaagt de synthese van rode bloedcellen.
– Een tekort aan foliumzuur en B12- Foliumzuur is een essentieel bestanddeel voor het onderhoud van rode bloedcellen en een tekort hieraan leidt tot bloedarmoede.
– Lage productie van erytropoëtine hormoon- Erytropoëtine hormoon is voornamelijk verantwoordelijk voor het stimuleren van de aanmaak van RBC’s. Het wordt door de nieren afgescheiden en een tekort eraan leidt tot minder aanmaak van rode bloedcellen.
– Overmatig bloedverlies- Overmatig bloedverlies bij verwondingen of traumatische omstandigheden kan tot bloedarmoede leiden. Traumatische geschiedenis van de patiënt wordt ook gedocumenteerd tijdens de verpleegkundige diagnose voor bloedarmoede.
– Zwangerschap- hormonale en metabole veranderingen tijdens de zwangerschap kunnen leiden tot bloedarmoede. Regelmatige verpleegkundige diagnose voor bloedarmoede wordt voorgesteld aan zwangere vrouwen.
Verschillende soorten bloedarmoede:
– Bloedarmoede kent vele soorten, afhankelijk van de oorzakelijke factoren.
– Hemofilie- dit is het type bloedarmoede, dat de neiging heeft om in families over te gaan. Het is een genetische aandoening en kan verder worden ingedeeld in verschillende types afhankelijk van de stollingsfactor die is aangetast.
– Pernicieuze anemie- dit type anemie wordt veroorzaakt door een tekort aan vitamine B12. Wanneer de darm niet genoeg B12 opneemt, treedt dit op. Tijdens de verpleegkundige diagnose voor bloedarmoede, wordt ook de werking van de darm gecontroleerd.
– Sikkelcelanemie- dit type bloedarmoede is ook een genetische aandoening en wordt veroorzaakt door mutatie.
– Aplastische anemie- dit wordt veroorzaakt door medicijnen, drugs en andere chemicaliën. Het vermogen van het lichaam om voldoende rode bloedcellen te produceren is aangetast.
Verpleegkundige diagnose van bloedarmoede:
Verpleegkundige diagnose van bloedarmoede is niet zo moeilijk omdat de symptomen niet erg groot zijn. De huid wordt bleker en er treden andere stofwisselingsafwijkingen op, die ogenschijnlijk onschadelijk zijn. Bij verschillende vormen van bloedarmoede horen verschillende verpleegkundige diagnoses en interventies. De meest voorkomende zijn echter:
– Observatie van vitale organen, slijmvliezen en huidskleur
– Observatie van vertraging in reacties zoals verbaal
– Documentatie van pijn en verwardheid
– Controle van tolerantieniveau bij vermoeidheid en activiteit
– Documentatie van slaappatroon
Al deze documentatie helpt bij het stellen van een effectieve verpleegkundige diagnose voor anemie.