De vissers van vandaag kunnen kiezen uit drie basistypen vislijnen: monofilament, fluorocarbon en braid.
Of je nu in open water vist of in een dichte begroeiing, een van deze lijntypes is perfect geschikt voor de betreffende toepassing. En in sommige gevallen kan een combinatie van twee van toepassing zijn – zoals braid met een fluorocarbon of monofilament leader.
Dit is algemeen bekend. Wat echter niet algemeen bekend is, is hoe deze lijnen worden gemaakt en waarom dat belangrijk is in het selectieproces – informatie, waarvan sommige, kan je verrassen. Het heeft mij in ieder geval verrast.
Ben Miller, Rapala’s hoofd productontwikkeling voor Sufix vislijnen, is degene die mij voorlicht. We werken al jaren samen aan de ontwikkeling van high-performance vislijnen, en het is een gestaag leerproces geweest.
Met Ben’s hulp, wil ik nu graag wat van die kennis met jullie delen, door elk type lijn kort te bespreken, en hun unieke voor- of nadelen te belichten.
Mono eerst
Mono (kort voor monofilament) is een enkele streng lijn gemaakt van een of meer soorten nylon. De nylonpolymeren worden vervolgens geëxtrudeerd tot een enkele streng van afgewerkt materiaal in verschillende diameters en treksterkten. Deze individuele strengen worden dan op spoelen van verschillende afmetingen gesponnen, gemeten in yards of meters (zoals alle soorten lijnen).
Er zijn verschillende kwaliteiten van polymeren, zoals er verschillende kwaliteiten van nylon zijn, en afhankelijk van welke een fabrikant gebruikt zal de kwaliteit van het eindproduct bepalen. Het oude adagium “je krijgt waar je voor betaalt” komt bij me op.
Naast helder, kan mono komen in een verscheidenheid van pigmenten, met inbegrip van tinten van blauw, groen, geel, bruin, rood of combinaties van deze. Andere kenmerken kunnen ook worden gecontroleerd, zoals rek en treksterkte – niet alleen door de dikte, maar door de materialen en processen die worden gebruikt om ze te maken.
Van de drie basistypen vislijn, wordt mono beschouwd als de meest rekbare. Het is ook het meest buoyant, waardoor het ideaal is voor langzaam bewegende topwaters en ondiep lopende pluggen – kunstaas dat gebruik maakt van dreggen die enige schokabsorptie vereisen, om te voorkomen dat het wordt losgescheurd tijdens de strijd.
Volgens Ben Miller, past Sufix een iets andere benadering toe bij het maken van haar Advance Monofilament. Hij zegt: “Door het combineren van copolymeer nylon met hoge-modulus polyethyleen (HMPE), ontstaat een hyper-copolymeer structuur. En dat biedt tal van voordelen, zoals een verbeterde schuurweerstand, blokkering van UV-licht en verbeterde hydrofobe eigenschappen.”
In lekentaal zegt hij dat het minder rek en meer gevoeligheid biedt (vergeleken met traditionele nylon monofilamenten) met een verhoogde trek- en knoopsterkte.
In mijn eigen beoordeling, Advance Monofilament blinkt uit in al deze. Het is mijn go-to mono geworden voor topwaters en elk type ondiep lopend kunstaas dat een drijvende lijn met wat rek vereist.
Fluoro next
Net als monofilament is fluorocarbon gebaseerd op polymeer, maar met een bijna identieke brekingsindex aan water. Daarom verdwijnt het zo goed onder de oppervlakte.
Fluoro is ook dichter dan mono, waardoor het kan zinken – een zeer gewenste eigenschap voor diep werpend of lichte lijn presentaties zoals dropshotten. De toegevoegde dichtheid maakt het meer slijtvast, ook. Fluorocarbon absorbeert geen water, dus het verzwakt niet en begint niet uit te rekken – een probleem met sommige monofilament vislijnen. Het is ook beter bestand tegen aantasting door zonlicht of agressieve chemicaliën zoals benzine.
Fluorocarbon is van nature “stijver”, waardoor het gevoeliger is – nog een reden waarom het zo ideaal is voor bepaalde presentaties met een slinger of lichte lijn. Ben voegt hieraan toe: “Ons gepatenteerde GPT (Gel Phase Technology) proces zorgt voor ultieme prestaties en helderheid.”