Embryodonatie is een vorm van voortplanting door derden waarbij ongebruikte embryo’s die overblijven na een in-vitrofertilisatie (IVF)-behandeling van een persoon/koppel aan een andere persoon of een ander koppel worden gedoneerd. IVF creëert vaak een overschot aan bevruchte eicellen (embryo’s), die een persoon of een paar kan kiezen om te cryopreserveren voor toekomstige ingevroren embryotransfers als de eerste behandeling niet succesvol is of om een gezin uit te breiden. Als een gezin eenmaal compleet is, kunnen de ingevroren embryo’s echter blijven bestaan.
De opties voor deze embryo’s zijn:
- onbeperkt cryopreserveren
- dooien om te vernietigen
- de embryo’s doneren aan onderzoek
- de embryo’s doneren aan een ander individu of paar
Als de embryo’s aan een ander individu of paar worden gedoneerd, geeft het donorpaar iemand anders de mogelijkheid om een zwangerschap en de geboorte van een kind te ervaren. Het (de) donorembryo(‘s) wordt (worden) overgeplaatst in de baarmoeder in de hoop dat het implanteert en een succesvolle zwangerschap wordt. Het kind dat daaruit voortkomt, is de ontvanger van het embryo, maar de genetische eigenschappen van het nageslacht zijn die van de embryodonoren.
De donoren bij embryodonatie krijgen geen vergoeding, behalve voor bepaalde kosten, zoals de vereiste medische screeningstests.
Patiënten worden meestal gescreend op gezondheidsproblemen voordat eicellen en sperma worden gewonnen om embryo’s te creëren, voordat zij de eerste IVF-behandeling ondergaan. Om embryodonor te worden, moeten de donoren mogelijk opnieuw worden gescreend op het moment van de embryodonatie om de kans op het overdragen van infectieziekten zo klein mogelijk te maken. De ontvangers van donorembryo’s moeten ook medisch worden gescreend en getest.
Donorembryo-ontvangers
Als een individu of stel ervoor kiest een donorembryo te gebruiken, kan dat “embryo-adoptie” worden genoemd, wat een verkeerde benaming is: volgens de huidige wet heeft echte adoptie alleen betrekking op het plaatsen van een kind bij een gezin nadat het is geboren. Aangezien de resulterende nakomelingen in een gezin worden geboren, vindt er geen adoptie plaats.
Kiezen voor embryodonatie is vergelijkbaar met kiezen voor eiceldonatie of spermadonatie om een gezin te stichten. Patiënten die adoptie overwegen, kunnen ook geïnteresseerd zijn in de overdracht van donorembryo’s als alternatief voor het adoptieproces, dat soms lang, duur en onzeker kan zijn.
Hoe succesvol is embryodonatie?
Embryodonatie is een gebied in ontwikkeling. Het succespercentage, gemeten in levendgeborenen per embryotransfer, hangt af van de kwaliteit van het embryo, de leeftijd van de eiceldonor, het aantal embryo’s dat wordt teruggeplaatst en het ontwikkelingsstadium van het embryo wanneer het wordt ingevroren.
Hoe succesvol is embryodonatie?
Embryodonatie is een gebied in ontwikkeling. Het succespercentage, gemeten in levendgeborenen per embryotransfer, hangt af van de kwaliteit van het embryo, de leeftijd van de eiceldonor, het aantal teruggeplaatste embryo’s en het ontwikkelingsstadium van het embryo wanneer het wordt ingevroren. Volgens gegevens van de CDC is het percentage levendgeborenen bij embryodonatie 43-45%.
Gerelateerde kosten
Kiezen voor embryodonatie kan ook kosteneffectief zijn. Volgens RESOLVE, een nationale vereniging voor onvruchtbaarheid, liggen de gemiddelde kosten van embryodonatie tussen de 2500 en 4000 dollar, terwijl de gemiddelde kosten van een IVF-cyclus 12.400 dollar bedragen.
Dr. Eric Flisser is Board Certified in Reproductive Endocrinology & Infertility en in Obstetrics & Gynecology. Hij is Fellow van het American College of Obstetricians and Gynecologists, en lid van de American Society for Reproductive Medicine (ASRM) en de Society for Reproductive Endocrinology and Infertility (SREI). Hij is ook lid van de New York-Metropolitan Embryologist Society. Zijn professionele interesses omvatten voortplantingschirurgie, in vitro fertilisatie en oöcyt donatie. Dr. Flisser is assistent klinisch hoogleraar aan de afdeling Verloskunde, Gynaecologie en Voortplantingswetenschappen van de Icahn School of Medicine van het Mount Sinai Medical Center en heeft ook privileges in het Lenox Hill Hospital in Manhattan en het Winthrop University Hospital in Mineola, New York.