Waarom ik geen biologisch koop, en waarom jij dat misschien ook niet wilt

Een paar heerlijke conventionele Aziatische peren

Ik koop geen biologische voedingsmiddelen. In feite vermijd ik dat. Het is niet aan mij om anderen te vertellen wat ze moeten doen, maar ik wil graag drie serieus overwogen factoren uiteenzetten die mijn persoonlijke standpunt over biologisch hebben bepaald:

1. Geïnformeerd vertrouwen dat we veilig “conventioneel” voedsel kunnen kopen
2. Het besef dat sommige van de beste landbouwpraktijken vanuit een milieuperspectief niet altijd zijn toegestaan of praktisch zijn onder de biologische regels
3. Een ethisch probleem met de tactiek die sommige biologische voorstanders en marketeers hanteren, waardoor hun “conventionele” concurrentie ernstig in een verkeerd daglicht wordt gesteld

De afgelopen 40 jaar hebben mijn vrouw en ik samen boodschappen gedaan en gekookt voor onze meestal thuismaaltijden. We hebben altijd getuinierd, maar kopen ook veel van onze groente- en fruitrijke voeding in de winkel. Als ik zeg dat ik geen biologische producten koop, betekent dat dat ik vaak moet kiezen.

Iedere keer als ik het goed heb, zou ik een enthousiast voorstander en consument van biologisch moeten zijn. Ik was een kind van de generatie die werd beïnvloed door “Silent Spring.” Ik was contributiebetalend lid van de Wilderness Society op de middelbare school. Ik groeide op met het helpen van mijn geliefde grootvader in zijn biologische tuin in de jaren ’60. Enkele van onze beste vrienden aan het eind van de jaren zeventig waren pioniers in de ontwikkeling van de commerciële biologische industrie. Ik heb een aanzienlijk deel van mijn carrière besteed aan de ontwikkeling van bestrijdingsmiddelen op biologische basis en op basis van natuurlijke producten, die toepasbaar zijn in de biologische landbouw. Ik heb alle waardering voor de bijdrage die de biologische beweging in het begin van de 20e eeuw heeft geleverd toen zij het belang van de bevordering van een gezonde bodem benadrukte. Mijn problemen met institutioneel biologisch gaan helemaal niet over de idealen die eraan ten grondslag liggen of over biologische boeren, maar eerder over de beperkingen die biologisch zichzelf heeft opgelegd en over de ethiek van een subgroep van zijn promotors.

Vertrouwen in de conventionele voedselvoorziening

De USDA, die toezicht houdt op de voedingsmiddelen die als “Certified Organic” worden geëtiketteerd, zegt heel duidelijk op haar website over haar rol in biologisch, dat “Onze voorschriften geen betrekking hebben op voedselveiligheid of voeding.” Voedingsmiddelen met het label “Certified Organic” moeten aan bepaalde regels en voorschriften voldoen, maar hebben geen bijzondere voedings- of veiligheidskenmerken. Veel consumenten denken echter dat het etiket “biologisch” betekent dat het voedsel een superieure voedingswaarde heeft en veiliger is, vooral wat betreft residuen van bestrijdingsmiddelen. Dit is niet waar. Studies hebben geen merkbaar verschil in voedingswaarde aangetoond tussen biologisch en conventioneel geteelde gewassen.

En wat de veiligheid betreft. Als de meeste mensen het woord “pesticide” horen, stellen ze zich iets engs voor in de zin van giftigheid voor mens en milieu. In werkelijkheid maakt de moderne landbouw gebruik van een geïntegreerde reeks bestrijdingsmaatregelen die geen bestrijdingsmiddelen zijn, en de bestrijdingsmiddelen die tegenwoordig worden gebruikt, zijn meestal relatief niet-giftig voor de mens. Biologische landbouwers gebruiken ook bestrijdingsmiddelen, en de producten die zij mogen gebruiken worden, op enkele uitzonderingen na, beperkt door de vraag of zij als “natuurlijk” kunnen worden beschouwd. Dat is geen veiligheidsnorm, want veel van de giftigste chemicaliën die we kennen zijn “natuurlijk”. Net als alle bestrijdingsmiddelen zijn deze natuurlijke opties onderworpen aan de controle van de EPA, en dus zijn de bestrijdingsmiddelen die biologische boeren mogen gebruiken “veilig wanneer ze worden gebruikt volgens de voorschriften op het etiket”, wat dezelfde norm is voor synthetische bestrijdingsmiddelen die zijn toegestaan op conventionele gewassen. Wat de residuen van bestrijdingsmiddelen op ons voedsel betreft, is er een testprogramma van het USDA dat jaar na jaar aantoont dat de residuen van bestrijdingsmiddelen op zowel biologisch als conventioneel voedsel zo laag zijn dat we ons er geen zorgen over hoeven te maken. Ik koop vol vertrouwen niet-biologische voedingsmiddelen op basis van deze openbare gegevens die aantonen dat ons systeem werkt en dat wij consumenten goed beschermd zijn.

frambozen (ja, ze heeft ze daarna opgegeten)

Wat de USDA-gegevens aantonen is dat de milieubeweging geen mislukking was – ze heeft de afgelopen 5 decennia echte verandering teweeggebracht! We hebben geen voedselvoorziening met twee lagen op het gebied van veiligheid, waarin alleen degenen die zich de premies kunnen veroorloven veilig voedsel krijgen. Ik geloof ook in de wereldwijde wetenschappelijke consensus dat “GMO” voedsel veilig is, en dus hoef ik niet biologisch te kopen om dat te vermijden.

milieu en voedselvoorziening

Milieu-idealisme

Ik ben altijd bezorgd geweest over de invloed van de mens op het milieu, en in het bijzonder over de invloed van de landbouw, aangezien die bedrijfstak de grootste “voetafdruk” heeft in termen van landoppervlak. Ik besteed veel tijd aan het lezen van de wetenschappelijke literatuur over landbouw en milieu. Sommige van de landbouwpraktijken die gewoonlijk op biologische boerderijen worden toegepast, zijn zeer positief uit milieu-oogpunt, maar die praktijken worden ook toegepast door vooruitstrevende “conventionele” telers. Er zijn ook heel wat landbouwpraktijken met uitstekende milieuprofielen die moeilijk kunnen worden toegepast in het kader van de regels voor biologische landbouw (b.v. no-till landbouw, nutriënten toedienen via irrigatie). Compost, een belangrijke input voor biologische landbouwbedrijven, heeft een schokkend hoge “koolstofvoetafdruk” door de uitstoot van methaan. De koolstofvoetafdruk van “synthetische” kunstmest is veel kleiner.

Vanuit een milieuperspectief is het grootste probleem voor biologische landbouw dat er aanzienlijk meer land nodig is om hetzelfde productieniveau te bereiken. Als biologisch meer wordt dan een nichecategorie, zou dit verschil in opbrengst vanuit milieuoogpunt zeer problematisch zijn. Ik zou veel liever voedsel kopen van “landbesparende” landbouwsystemen.

belangrijke gewassen

Ethische kwesties

Mijn derde reden om geen biologisch te kopen heeft te maken met ethiek. Biologisch bestaat als een soort “supermerk” dat uitstijgt boven iedereen die onder die vlag op de markt komt. Helaas zijn er binnen het biologische domein bepaalde grote marketeers (en belangengroepen die zij financieren) die op angst en onwaarheid gebaseerde boodschappen gebruiken om “conventioneel” voedsel te demoniseren. Zij gebruiken deze methoden als een middel om biologisch te promoten. Een van de meest flagrante voorbeelden is de “Oude McDonald/Nieuwe McDonald”-video die wordt gefinancierd door Only Organic – een consortium van zeer grote biologische marketeers. In dit bizarre publiciteitsfilmpje worden kinderen misbruikt om een volledig vertekend beeld te schetsen van de gangbare landbouw. Ik beschouw het als “haatzaaien uit winstbejag”. Een ander voorbeeld is de door de bio-industrie gefinancierde Environmental Working Group, die de transparante, openbare database van het USDA, waarin de veiligheid van de voedselvoorziening wordt gedocumenteerd, op grove wijze verdraait en verandert in een “vuile dozijn lijst”, bedoeld om de verkoop van bio te stimuleren. Dit zijn extreme voorbeelden, maar de organische marketing gemeenschap als geheel profiteert stilletjes van dit soort propaganda en doet niets om de “gemakkelijke fictie” te corrigeren dat biologisch betekent geen pesticiden. Ik realiseer me dat slechts een deel van de bio-industrie de meest gemene vorm van desinformatie financiert en promoot, maar ik zie zelden vertegenwoordigers van de bio-industrie opstaan en bezwaar maken tegen het soort angstzaaierij dat uiteindelijk de verkoop van het hele supermerk ten goede komt.

De op angst gebaseerde berichtgeving drijft de intense sociale druk aan, die met name ouders voelen, over de vraag of ze biologisch moeten kopen. Ik wil niets te maken hebben met het belonen van dit soort op angst/schaamte gebaseerde marketing. Bij gebrek aan een significant bezwaar van een groter deel van de biologische gemeenschap, wil ik het “supermerk” niet steunen.

Dit zijn dus mijn redenen om geen biologische producten te kopen. Ik voel me prima op mijn gemak als ik de alternatieven koop die aansluiten bij mijn praktische, idealistische en ethische normen.

De link hieronder is naar een interview dat ik deed voor Renaissance Humans Podcast over biologisch vs conventioneel etc. Lang maar goede vragen gesteld

Volg me op LinkedIn. Bekijk mijn website.